Σαρακιώτης στο libre: “Κινδυνεύει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Προοδευτική Συμμαχία με διάσπαση;”

Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Προοδευτική Συμμαχία διέρχεται τις Συμπληγάδες, στις οποίες τον ώθησε η λανθασμένη – όπως κρίθηκε εκ του αποτελέσματος – στρατηγική της απλής αναλογικής και της προσήλωσης στο στόχο της «Προοδευτικής Διακυβέρνησης». Οι επίμονες προσπάθειες του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Π.Σ. για συνεννόηση και για την εύρεση μιας κοινής συνισταμένης στον προοδευτικό χώρο δυστυχώς τορπιλίστηκαν, με αποτέλεσμα τις εκλογικές απώλειες του κόμματος μας και τον εγκλωβισμό του σε ένα φαύλο κύκλο εσωστρέφειας.

Του Γιάννη Σαρακιώτη, δικηγόρος – Βουλευτής Φθιώτιδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Προοδευτική Συμμαχία και Τομεάρχης Δικαιοσύνης

Η δικαίωση βέβαια της προσπάθειας του Αλέξη Τσίπρα υπέρ της συνεννόησης των προοδευτικών δυνάμεων επήλθε στις αυτοδιοικητικές εκλογές με χαρακτηριστικά τα παραδείγματα της Περιφέρειας Θεσσαλίας και του Δήμου Αθηναίων.

Η επόμενη ημέρα της οδυνηρής ήττας στις εθνικές εκλογές βρήκε το ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Π.Σ. σε περιδίνηση ως φυσικό απότοκο και της αποχώρησης του επί 15ετία Προέδρου Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος παρέλαβε το κόμμα από το 3% και το οδήγησε στην Κυβέρνηση, βγάζοντας τη χώρα από τα μνημόνια και αφήνοντας δημοσιονομικό «μαξιλάρι» ύψους 37 δισ. ευρώ. Η διαδοχή ενός τέτοιας εμβέλειας ηγέτη δεν αποτέλεσε εύκολη υπόθεση, με τις αναταράξεις να εξακολουθούν να κλυδωνίζουν το κόμμα έως και σήμερα.

Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Π.Σ. προσήλθε σε μια εσωκομματική διαδικασία με κανόνες εξ αρχής σαφείς και αποδεκτούς από τους υποψηφίους για την προεδρία, τα στελέχη και τα μέλη του κόμματος. Μια ανοιχτή εσωκομματική διαδικασία με συμμετοχή 150.000 μελών, βάσει της οποίας προκύπτει προφανώς η εδραία νομιμοποίηση των αποφάσεων του νέου Προέδρου Στέφανου Κασσελάκη, δίνοντας σε αυτόν τη δύναμη να υλοποιήσει τις προεκλογικές δεσμεύσεις του.

Ο λόγος, για τον οποίο στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα, έγκειται στο γεγονός ότι η ισχύς των αιρετών προκύπτει μέσω της στήριξής τους από την πλειοψηφία. Η ψήφος των πολιτών προς τον Στέφανο Κασσελάκη είναι εκείνη, η οποία δίνει την ώθηση προς την επόμενη ημέρα, με σεβασμό στα θεσμικά όργανα του κόμματος, στις καταστατικές διαδικασίες και στην απόφαση των 150.000 μελών. Άλλωστε, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Π.Σ. και η ιστορική παρακαταθήκη, που τον συνοδεύει, έχουν αποδείξει ότι οι δυσκολίες προσφέρουν ευκαιρίες, προκειμένου το κόμμα να λειτουργεί πολυσυλλεκτικά αλλά ταυτόχρονα να έχει και μια κοινή και ισχυρή φωνή στο δημόσιο λόγο.

Το στοίχημα της επόμενης ημέρας είναι προφανώς η ενότητα και η εκπόνηση ενός συντεταγμένου και τεκμηριωμένου κυβερνητικού προγράμματος, χωρίς άστοχες δηλώσεις και πέραν πάσης λογικής φημολογούμενες «λευκές απεργίες», καθώς η μοίρα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Π.Σ. ταυτίζεται με την ανάληψη της κυβερνητικής ευθύνης και δεν είναι δυνατόν να περιορίζεται στην άσκηση αντιπολίτευσης. Το κόμμα μας έχει ιστορικό καθήκον να παραμείνει κυβερνητικό, διατηρώντας την εύλογη – αν όχι απαιτούμενη – εσωτερική πολυφωνία του, αλλά συναποφασίζοντας εν τέλει επί μιας ενιαίας, συγκροτημένης και αξιόπιστης πολιτικής πρότασης.

Προς αυτή την κατεύθυνση, ο νέος Πρόεδρος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Π.Σ., όντας ο νικητής των εσωκομματικών εκλογών, οφείλει πρώτος να τείνει χείρα φιλίας και συνεννόησης προς όσους εκφράζουν τη μέχρι ενός σημείου ανθρώπινη πικρία τους ή και προβληματισμούς. Άλλωστε, ο εκάστοτε Πρόεδρος και νικητής οφείλει πάντοτε να προχωρά στις αναγκαίες κινήσεις καλής θέλησης, με στόχο την ενότητα και την αγαστή συνεργασία.

Καθήκον και αποστολή όλων μας οφείλει να είναι η άσκηση προγραμματικής και συντεταγμένης αντιπολίτευσης προς τον μοναδικό πολιτικό αντίπαλό μας: τον Κυριάκο Μητσοτάκη και την Κυβέρνηση της Ν.Δ.. Συνιστά υποχρέωσή μας να πάψουμε να πυροβολούμε τα πόδια μας και να εστιάσουμε επιτέλους στην εντολή, την οποία έχουμε λάβει από το εκλογικό σώμα, επιτελώντας το θεσμικά κρίσιμο έργο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.