Μερικές απλές κουβέντες για τον Στέφανο

Ο Στέφανος #Κασσελακης τρεντάρει στα σόσιαλ –στο XTwitter είναι πρώτο χάσταγκ-, τα κανάλια τον “αγάπησαν” σε τέτοιο βαθμό που να κάνουν την υποψηφιότητά του πρώτο θέμα, η φιγούρα του γεμίζει τα πρωτοσέλιδα, πρωταγωνιστεί σε μία “love and hate” αντιπαράθεση με δηλώσεις πολιτικών της Ν.Δ και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, και σημαντική μερίδα των κουρασμένων και ηττημένων ψηφοφόρων του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης αναρτά εικονίσματα για τον 35άρη εξ Αμερικής που δηλώνει ότι μπορεί να νικήσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Αυτή είναι η μεγάλη εικόνα κι απ΄ ότι φαίνεται θα την αναλύουμε επίμονα μέχρι την εκλογή ηγεσίας. Ο πέμπτος υποψήφιος έχει στόρυ που μπορεί να παραγάγει από σαπουνόπερες μέχρι βαριές πολιτικές αναλύσεις και συμπυκνώνει αυτό το άγνωστο που τόσο έχει ανάγκη το άνυδρο πολιτικό τοπίο, το οποίο κυριαρχείται από την πολιτική ηγεμονία του πρωθυπουργού που, όμως, έχει αρχίσει να γίνεται κουραστική και κινδυνεύει να γίνει αδιέξοδη- εάν αξιολογήσει κανείς τις θερινές επιδόσεις της κυβέρνησης.

Το θέμα για τον κ. Κασσελάκη θα αρχίσει, ωστόσο, από την στιγμή που θα σπάσει το τσόφλι της άριστης επικοινωνίας (καλύτερος, άλλωστε, σε αυτό, από το πλέον προβεβλημένο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ) και θα τεθούν ερωτήματα περί πολιτικής. Ο επαγγελματικός στρατός και ο διαχωρισμός Εκκλησίας-Κράτους δεν είναι προφανώς αρκετά για να προσδιορίσουν το ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα της υποψηφιότητάς του. Παραπέμπουν σε μια φλύαρη ασάφεια, σε ένα κεντροαριστερό Ποτάμι, κατά την τότε τακτική του Σταύρου Θεοδωράκη (όπως είχε πει) να κλέβει καλές ιδέες και από τα αριστερά και από τα δεξιά.

Ακόμα κι αν τα “ταυτοτικά” του ΣΥΡΙΖΑ ακούγονται πληκτικά και αυτό που κυρίως ενδιαφέρει είναι πώς θα ξαναγίνει κόμμα εξουσίας και θα διεκδικήσει την εξουσία, η αντιπαράθεση των άλλων υποψηφίων έχει ενδιαφέρον και είναι φανερό πως ο Στέφανος Κασσελάκης δεν είναι επαρκώς εξοπλισμένος για μια τέτοια συζήτηση. Γι αυτό και δεν θα κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση…

Από την άλλη, πρέπει να ειπωθεί πως ακόμα και εάν δεν υπήρχε ο Στέφανος Κασσελάκης ίσως θα έπρεπε να τον έχουν εφεύρει στον ΣΥΡΙΖΑ. Η καλοπροαίρετη φωτογένειά του εισέβαλε στο βαλτωμένο τοπίο της εκλογικής εσωκομματικής διαδικασίας και έστρεψε τα φώτα σε αυτό που μέχρι πριν μερικές ημέρες ήταν μόνο ένα δίλεπτο ρεπορτάζ στην “ουρά” των τηλεοπτικών δελτίων ειδήσεων. Χάρη στον Στέφανο είναι αρκετοί που θυμήθηκαν τις περιοδείες και ομιλίες της Έφης Αχτσιόγλου, του Νίκου Παππά, του Ευκλείδη Τσακαλώτου και του Στέφανου Τζουμάκα.

Το τελευταίο, βεβαίως, είναι κακό δείγμα για τον ΣΥΡΙΖΑ, και ως εκ τούτου η απόφαση του 35άρη επιχειρηματία (…) να διεκδικήσει την ηγεσία είναι πολύ πιθανό να προσελκύσει αρκετές χιλιάδες περισσότερους ψηφοφόρους απ΄ ότι θα συνέβαινε. Κι αυτό είναι θετικό.

Για να είμαστε ειλικρινείς, η Έφη Αχτσιόγλου ήταν και παραμένει το φαβορί για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και εάν δεν πέσει ο ουρανός αυτό μάλλον δεν μπορεί να το αμφισβητήσει ούτε ο Στέφανος Κασσελάκης. Το γεγονός ότι η υποψηφιότητα του τελευταίου στηρίζεται από τον Παύλο Πολάκη που υποτίθεται πως στήριζε έμμεσα άλλον υποψήφιο αφ΄ ης στιγμής αποφάσισε να μην εκτεθεί ο ίδιος στην διαδικασία αποτελεί εσωτερική αρρυθμία και ας απασχολήσει τους θιγόμενους. Τον κόσμο που θα πάει να ψηφίσει δεν τον πολυενδιαφέρει. Και ελάχιστοι θα αναρωτηθούν εάν υπάρχει άλλος πραγματικός σκηνοθέτης πίσω από τον εμπειρότατο και ικανότατο Νίκου Σούλη που γύρισε το τετράλεπτο βίντεο αυτο-παρουσίασης της υποψηφιότητας.

Στα βασικά τώρα:

Πού ποντάρει ο Στέφανος Κασσελάκης; :

Προφανώς στην ανάγκη της απογοητευμένης εκλογικής βάσης του ΣΥΡΙΖΑ για ρεβάνς. Παραπέμπει (με ποδοσφαιρικούς όρους) στους φιλάθλους του Παναθηναϊκού που είχαν εγκαταλείψει την Λεωφόρο μετά από την μάκρά στέρφα περίοδο και τώρα επιστρέφουν σαν τα σκυλάκια του Παβλόφ για να δουν την ομάδα τους να διεκδικεί πρωτάθλημα και να παίζει στα ίσα τα μεγάλα ευρωπαϊκά κλαμπ.

Ο νέος υποψήφιος, παρότι βρέθηκε στην Κουμουνδούρου μόλις πριν μερικούς μήνες, έχει διαβάσει πολύ καλά το προφίλ του μέσου ψηφοφόρου του ΣΥΡΙΖΑ που είναι ζαλισμένος από τις συνεχείς εκλογικές ήττες και πολιτικά ορφανός μετά την παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα. Γι αυτό και υπόσχεται πως μπορεί να γίνει ο “νέος Τσίπρας” σε …turbo έκδοση (ξένες γλώσσες, γνώση της αγοράς, βαρύ βιογραφικό κ.ά) που θα νικήσει τον Μητσοτάκη. Για το εκλογικό ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ αυτός είναι ο μεγάλος στόχος, πολλοί, μάλιστα, θεωρούν πως όλα τα προβλήματα της χώρας θα επιλυθούν ως δια μαγείας εάν εκλείψει το αντίπαλο δέος. Λίγοι είναι αυτοί που αφιερώνουν χρόνο και σκέψη για να εμβαθύνουν.

Αλλά ακόμα κι αν εκλεγεί αρχηγός, πώς ακριβώς φαντάζεται ο κ. Κασσελάκης να αντιμετωπίζει (για να νικήσει) τον Κυριάκο Μητσοτάκη, απουσιάζοντας τα επόμενα περίπου 4 χρόνια από την Βουλή; Είδαμε όλοι πόσο δυσλειτουργικό ήταν κάτι τέτοιο στην περίπτωση Ανδρουλάκη (για μόνο 18 μήνες), παρότι ο τελευταίος είχε τουλάχιστον την ιδιότητα του ευρωβουλευτή.

Τι θα συμβεί στον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ εάν εκλεγεί ο Κασσελάκης; :

Θεωρητικό το ενδεχόμενο, όμως καλό είναι να το προσεγγίσουμε διότι θα τεθεί στην πορεία. Εάν πάρουμε τοις μετρητοίς όσα δηλώνει και όσα υπονοεί, ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ δεν θα είναι …ΣΥΡΙΖΑ, με αρχηγό τον ίδιο. Το ομολογημένο όραμά του είναι ένα κόμμα σαν τους Δημοκρατικούς των ΗΠΑ, ίσως μια μετεξέλιξη της ιταλικής κεντροαριστεράς, ή ένα μείγμα σύγχρονης αριστεράς -όπως λέει- με φιλελεύθερες εκφάνσεις, δικαιωματισμό και μεγάλη δόση από ελεύθερη αλλά δίκαιη ανοιχτή οικονομία. Μερικά απ΄ αυτά δεν είναι αρνητικά, ωστόσο μάλλον δεν μπορεί να είναι κάτι τέτοιο ο ΣΥΡΙΖΑ. Όχι απαραίτητα γιατί δεν το θέλουν οι ψηφοφόροι του (κυρίως εκείνοι που αποχώρησαν και ακόμα περισσότερο όσοι θα μπορούσαν να τον αντιμετωπίσουν ως επιλογή ψήφου), αλλά, κυρίως, επειδή είναι εντελώς διαφορετικός ο προσανατολισμός της πλειονότητας του κομματικού προσωπικού. Δεκάδες πρωτοκλασσάτοι του ιερατείου και της κομματικής γραφειοκρατίας θα έκαναν επανάσταση. Είτε θα αμφισβητούσαν το νέο αρχηγό με το καλημέρα ,είτε θα είχαμε μία δεύτερη και μάλλον πολύ σοβαρότερη διάσπαση από αυτή του 2015. Ο Τσίπρας κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια με προσωπικό και πολιτικό κόστος για να ισορροπήσει και να επιχειρήσει διακριτικά ανοίγματα.

Τι θα συμβεί στον Κασσελάκη εάν δεν εκλεγεί αρχηγός; :

Αυτό είναι ένα ερώτημα στο οποίο πρέπει να κληθεί να απαντήσει τόσο ο ίδιος όσο και αρκετοί από τους παρωχημένους μεγαλοσχήμονες του ΣΥΡΙΖΑ που άρχισαν τις επιθέσεις με το πρώτο βίντεο του νέου υποψήφιου στο instagram. Ο κόπος και το κόστος της επικοινωνιακής καμπάνιας του, ωστόσο, οι προφανείς φιλοδοξίες του, η υποστήριξη που δέχεται από μικρότερα και μεγαλύτερα “συστήματα”, και γενικότερα η “μενταλιτέ” που εκπέμπει δείχνουν έναν άνθρωπο που δεν θα επιστρέψει στο Μαϊάμι εάν ηττηθεί. Ο Στέφανος Κασσελάκης φαίνεται πως διαθέτει ένα γενικότερο σχέδιο -έστω ακόμα σχετικά ανεπεξέργαστο- που, υπό προϋποθέσεις, υπερβαίνει το “όχημα ΣΥΡΙΖΑ” και αποβλέπει στο να καλυφθεί το μεγάλο κενό που δημιουργήθηκε στον χώρο του κέντρου και της κεντροαριστεράς. Εάν, δε, η νέα ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν φροντίζει άμεσα να συγκλίνει προς την ανεξερεύνητη αυτή γη (ο Αλέξης Τσίπρας την είχε προ πολλού εντοπίσει και είχε αρχίσει να ιχνηλατεί) και χαθεί στις ιδεολογικές περικοκλάδες και στις εσωκομματικές ισορροπίες, το κενό θα γίνει ακόμα μεγαλύτερο, κάτι που, ως γνωστόν, η φύση απεχθάνεται. Θεωρούμε μάλλον δεδομένο πως το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη δεν δείχνει ούτε καν διάθεση να ανακαλύψει τι υπάρχει έξω από την ασφαλή περίμετρο της Χαριλάου Τρικούπη.

Βασίμως, λοιπόν, μπορεί να εικάσει κανείς τι θα συμβεί εάν ο Στέφανος Κασσελάκης δεν σταδιοδρομήσει στον ΣΥΡΙΖΑ. Κι εδώ είναι ένα θέμα που θα μπορούσε να απασχολήσει τη νέα ηγεσία: είναι χρήσιμη και μπορεί να αξιοποιηθεί μία τέτοια λαμπερή προσωπικότητα;

Η ερώτηση εμπεριέχει την απάντηση. Η Έλενα Ακρίτα είχε προτείνει παλαιότερα να προταθεί στον Στέφανο Κασσελάκη να είναι υποψήφιος για τον δήμο Αθηναίων. Άλλοι σκέφτονται πως θα μπορούσε να είναι ο ιδανικός επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου και της καμπάνιας των ευρωεκλογών, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ με νέα/νέο αρχηγό θα προσπαθεί να κάνει το πρώτο πολιτικό come back. Σε κάθε περίπτωση, σε ένα ανοικτό, πολυσυλλεκτικό κόμμα που θέλει να δώσει το στίγμα της κυβερνησιμότητας και το εύρος της παράταξης, ο Κασσελάκης είναι ένα πολύ χρήσιμο πρόσωπο διότι απευθύνεται με ευκολία και στην εκλογική βάση της ήπιας κεντροδεξιάς και στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ. Δεν έχει έρθει ποτέ σε ρήξη, δεν έχει πει ποτέ βαριά κουβέντα για κανέναν.

Αρκεί, φυσικά, και ο ίδιος να ιεραρχήσει και να οριοθετήσει τις φιλοδοξίες του. Χωρίς φουσκωμένα μυαλά αλλά πάντοτε με αυτή την ενδιαφέρουσα ορμή και φαντασία…