Δολοφονία Άλκη: “Μέχρι να φτάσουμε στο νοσοκομείο έλεγα πως αποκλείεται να είναι ο δικός μου γιός” – Συγκλόνισαν οι γονείς του

Οι γονείς του Άλκη Καμπανού «ράγισαν» καρδιές σε συνέντευξη τους στην ΕΡΤ και στους Αντριάνα Παρασκευοπούλου και Κώστα Καντούρη εξηγώντας το πως βιώνουν οι ίδιοι τη δολοφονία του γιου τους από την πρώτη στιγμή που το έμαθαν μέχρι και σήμερα. Ο Αριστείδης Καμπανός, πατέρας του Άλκη, θυμήθηκε την τραγική στιγμή όταν τον ενημέρωσε ο αδερφός του για τη δολοφονία του παιδιού του.«Δέχτηκα το τηλεφώνημα από τον αδελφό μου. Γύρω στις 2-3 η ώρα ήταν. Όταν δέχτηκα το τηλεφώνημα ήταν με μια κραυγή του αδελφού μου ότι σκοτώσανε τον Άλκη. Ήταν μια φωνή που σαν να την είχα ξανακούσει. Το πίστεψα από την πρώτη στιγμή, ενώ η σύζυγός μου δεν πίστευε το γεγονός ότι έγινε αυτό το πράγμα στον Άλκη.

Εγώ διπλώθηκα κάτω από τον πόνο, το κλάμα και την οδύνη που ένιωσα εκείνη τη στιγμή όταν το άκουσα. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής που πηγαίναμε στο νοσοκομείο για να βρούμε τον αδερφό μου, για να μας πει πού ακριβώς ήταν ο Άλκης…ήταν από τις χειρότερες στιγμές της ζωής μου.

Ουσιαστικά την πληροφορία για το ότι χάθηκε η ζωή του Άλκη μου την έδωσε μια νοσοκόμα και ότι έγινε κατόπιν συμπλοκής, όπως το είχε πει ένας αστυνομικός που βρισκόταν εκεί… από τον οποίο ζητάω συγγνώμη, έστω μετά από τόσο καιρό, γιατί άρχισα να του φωνάζω πράγματα για την αστυνομία και ότι δεν προστάτευσε τον γιο μου».

Η μητέρα του αδικοχαμένου παιδιού είπε από την πλευρά της: «Εγώ ως μάνα όταν το πληροφορήθηκα, όταν μου το είπε o σύζυγος, είπα ότι πρόκειται για λάθος. Αποκλείεται να είναι το δικό μου παιδί, γιατί ξέρω πάρα πολύ καλά το χαρακτήρα του παιδιού μου.

Ήταν ένα παιδί που δεν έμπλεκε σε καυγάδες. Δεν του άρεσαν οι φασαρίες. Δεν θυμάμαι να τσακώθηκε ποτέ με κάποιο συμμαθητή του ή εδώ μέσα στο σπίτι, με εμάς, με την αδελφή του. Ήταν ένα παιδί που απεχθανόταν τους καυγάδες και πίστεψα ότι πρόκειται περί λάθους.

Αποκλείεται το δικό μου παιδί να έχει μπλεχτεί σε κάποιον καβγά. Μέχρι να φτάσουμε δεν το πίστευα. Έκανα την προσευχή μου στην Παναγιά ως μάνα κι εγώ και μέχρι να φτάσουμε στο νοσοκομείο έλεγα πως αποκλείεται να είναι ο δικός μου. Κάποιο λάθος έγινε».

Οι δύο γονείς εξήγησαν και το πως αισθάνονταν οι ίδιοι κατά τη διάρκεια της δίκης αλλά και για το πως αντιμετωπίζουν την απόφαση του δικαστηρίου.

Η μητέρα του Άλκη Καμπανού είπε: «Ήθελα να μάθω γιατί συνέβησαν όλα αυτά. Αλλά δυστυχώς δεν εισέπραξα καμία απάντηση. Από την πλευρά των καταδικασθέντων μία σκέτη συγνώμη, χωρίς καμία ενσυναίσθηση ή κάποιο ίχνος μεταμέλειας. Για μένα ήταν μια ηθική δικαίωση αλλά ο Άλκης δε θα ξαναγυρίσει πίσω».

Ενώ ο κ. Καμπανός συμπλήρωσε από τη μεριά του: «Υπάρχει έγκλημα και πρέπει να υπάρξει τιμωρία για να μην ξαναγίνουν τέτοια εγκλήματα. Δεν έχει σημασία το τι αισθανόμαστε ως δικαίωση, είναι το τι αισθάνεται όλη η ελληνική κοινωνία για αυτό το γεγονός. Πρέπει να αλλάξουμε σαν κοινωνία και ας αποτελέσουν αυτά τα γεγονότα ένα τέλος και μια καινούρια αρχή για την Ελλάδα».

Όταν ρωτήθηκαν για το ποια ήταν η τελευταία φορά που μίλησαν με το παιδί τους και για το αν είχαν μιλήσει με τον Άλκη το μοιραίο βράδυ, η Μελίνα Κακουλίδου είπε:

«Εγώ είχα μιλήσει 7:30 ώρα. Μου έκανε μια κλήση στο Viber. Μιλήσαμε αρκετά, είπαμε για τα μαθήματα… Ποια είναι τα σχέδιά του αφού τελειώσει την εξεταστική…Αν θα έρθει στη Βέροια να μας δει. Του λέω «εντάξει, με την ησυχία σου. Πήρα να δω τι κάνετε, αν είστε καλά.»… «Πώς πάει μαμά το σχολείο;»

Λόγια της καθημερινότητας. Αυτό ήταν το τελευταίο, η τελευταία επαφή που είχα με τον Άλκη».

«Όχι, δε μιλάω, δε μιλάω με κανέναν. Έχω κλειστεί στον εαυτό μου. Έχω κλειστεί εδώ στα πράγματα του Άλκη. Δεν ξέρω αν κάνω σωστά. Δεν θέλω να ρωτήσω. Άλλωστε όπως είπε και η Μελίνα ό,τι ήταν να ειπωθεί ειπώθηκε στα δικαστήρια. Δε θέλω να μάθω κάτι παραπάνω.. ό,τι ήταν ειπώθηκε στα δικαστήρια. Ο Άλκης ήταν και για μένα η φωνή της συνείδησης.

Εγώ μάθαινα από το γιο. Πρώτη φορά… δεν ξέρω αν το έχει νιώσει πατέρας…μάθαινα από το παιδί μου. Και γι αυτό προσπαθώ να πω τώρα που λείπει ότι είμαι άξιος πατέρας..», είπε ο συγκινημένος Αριστείδης Καμπανός.

Στο τέλος όταν οι δημοσιογράφοι τους ρώτησαν τι θα έλεγαν μετά από χρόνια αν δουν μπροστά τους κάποιους από τους κατηγορούμενους, η Μελίνα Κακουλίδου είπε ότι «δεν έχω φτάσει μέχρι
εκεί», ενώ ο Αριστείδης Καμπανός πρόσθεσε:

«Εγώ το είχα πει και δεν αλλάζω αυτό που είπα. Θα τους πω ότι λυπάμαι που δεν γνώρισαν τον Άλκη. «Θα γινόταν ο καλύτερος φίλος σας.» Αυτό. Και αν τυχόν έχουν συνείδηση και κάποιες τύψεις συνειδήσεως, αν τους κατατρέχουν σαν Ερινύες, μπορούν να ζητήσουν συγνώμη στο μνήμα του Άλκη και σίγουρα θα τη δεχθεί».