Τα μίντια “αγάπησαν” την Έφη…
Όσοι ξεφύλλισαν τις εφημερίδες του Σαββατοκύριακου -ιδιαίτερα εκείνες που ξόδεψαν πολλές σελίδες στην “αποδόμηση”, ενίοτε και δυσφήμηση, του Αλέξη Τσίπρα, με “αποκλειστικότητες” που έφτασαν στα δικαστήρια- είναι βέβαιο πως παρατήρησαν τους διθυράμβους, με ισχυρή δόση πολιτικού life style, για την Έφη Αχτσιόγλου.
Η εγγονή του μικρασιάτη φούρναρη από τα Γιαννιτσά, η σκληρή τεχνοκράτισσα που τα έβαλε με την τρόϊκα, η υπουργός που ανέδειξε ο Αλέξης Τσίπρας, η άψογα ντυμένη πάντοτε πολιτικός που τόλμησε να φορέσει ακόμα και τα Zeus+Dion της Μαρέβα Γκραμπόφσκι-Μητσοτάκη, η σύζυγος του ευερέθιστου Δημήτρη Τζανακόπουλου, η νεαρή μητέρα…
Είναι αλήθεια πως ελάχιστες φορές στην υπερδεκαετή φρενήρη πορεία του ΣΥΡΙΖΑ υπήρξαν τόσα θετικά δημοσιεύματα στο μιντιακό οικοσύστημα για ένα πρόσωπο του κόμματος. Ακόμα και ο Αλέξης Τσίπρας αντιμετωπίστηκε με συμπάθεια περισσότερο από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης και σπάνια από εγχώρια.
Συμπέρασμα: για πολλούς και διαφορετικούς λόγους τα μίντια δείχνουν ενδιαφέρον, ακόμα και προτίμηση, για την υποψήφια για την αρχηγία στον ΣΥΡΙΖΑ. Παράλληλα, αποδομούν χειρουργικά τον πιθανότερο αντίπαλό της Νίκο Παππά, μία σχέση αρχικά πάθους και μετά μίσους που εκκινεί από την περιπέτεια των τηλεοπτικών αδειών και κατέληξε στην καταδίκη του από το Ειδικό Δικαστήριο.
Η προβολή της Έφης Αχτσιόγλου δεν αρκεί προφανώς για να της εξασφαλίσει την ηγεσία (παρότι είναι αναμφίβολα φαβορί) επειδή το εκλεκτορικό σώμα και η κομματική βάση του ΣΥΡΙΖΑ διακατέχονται από έναν εθισμό εχθροπάθειας απέναντι σε αυτό που, ενίοτε επιπόλαια και στερεοτυπικά, αποκαλείται “διαπλοκή”. Με άλλα κριτήρια θα ψηφίσουν. Ένα τμήμα αυτού του σώματος, άλλωστε, θα ζητωκραύγαζε εάν εκλεγόταν αρχηγός ο Παύλος Πολάκης. Κάτι τέτοιο, φυσικά, δεν πρόκειται να συμβεί, ωστόσο είναι ενδεικτικό του συριζαϊκού μωσαϊκού που πολλές φορές κατά το παρελθόν προκάλεσε εκρηκτικές αντιθέσεις.
Όμως, αυτά τα δημοσιεύματα μπορεί να αποβούν θετικά ως καύσιμη ύλη εκκίνησης στην περίπτωση που η κ. Αχτσιόγλου κατορθώσει να εκλεγεί νέα αρχηγός. Κι αυτό επειδή η πολιτική παρουσία της και το στυλ της δημιουργούν εύκολα ένα πολιτικό γεγονός που αρχικά θα στρέψει πολλών τα βλέμματα προς την “μουχλιασμένη” Κουμουνδούρου.
Ακόμα και ακροατήρια που δεν ψήφισαν ποτέ τον ΣΥΡΙΖΑ, ή τον είχαν ψηφίσει αλλά αποχώρησαν, είναι μάλλον βέβαιο πως θα αφιερώσουν χρόνο και προσοχή. Εάν, μάλιστα, το αφήγημα περί αριστερής, μεν, ρεαλιστικής δε πολιτικής πλατφόρμας που προσπάθησε να περιγράψει με την θετική παρουσία της στην Ολομέλεια της Βουλής, στοχεύει (και) σε κεντροαριστερό ακροατήριο, φυσικά και νέους και γυναίκες, τότε οι σελίδες του πολιτικού life style θα αποδειχθούν χρήσιμες. Στην ίδια εναπόκειται πώς και εάν αξιοποιήσει και αυτό που θέλει να γίνει αλλά και όσα πιστεύουν ή θέλουν οι άλλοι από εκείνη…