Τα “σκουπίδια”…

Στην (μη διαψευσθείσα) βίαιη επίθεση του Δημήτρη Τζανακόπουλου εναντίον του Πάνου Ρήγα, ο πρώτος φέρεται να του απέδωσε ευθύνη γιατί έφερε στον ΣΥΡΙΖΑ τα “σκουπίδια του ΠΑΣΟΚ”. Ωπα…

Δηλαδή, ο πρώην γραμματέας του κόμματος, ομαδάρχης παρά τω προέδρω, κυβερνητικός εκπρόσωπος επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και εκ των στελεχών με μεγάλη επιρροή, θεωρούσε όλα αυτά τα χρόνια “σκουπίδια” όλα εκείνα τα στελέχη που προέρχονταν από το ΠΑΣΟΚ και προσχώρησαν στις τάξεις του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Είναι, κατ’ αυτήν την περίεργη αντίληψη, “σκουπίδια” η Ξενογιαννακοπούλου, ο Ραγκούσης, ο Σπίρτζης -που δεν εξελέγησαν οριακά εξαιτίας των “παιχνιδιών” της ενισχυμένης αναλογικής-, είναι “σκουπίδια” ο Μωραϊτης, ο Τόλκας, ο Κεδίκογλου, μήπως και η Τζάκρη;

Μήπως τελικά πολιτικά …απορρίματα είναι και όλοι εκείνοι οι πρώην ΠΑΣΟΚ ψηφοφόροι που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Αλέξη Τσίπρα και από το 2012 μέχρι το 2019 έκαναν τον ΣΥΡΙΖΑ μεγάλο κόμμα εξουσίας; Τι ακριβώς προσέθεσε στον ΣΥΡΙΖΑ ο Τζανακόπουλος και τι αφαίρεσαν όλοι και όλες οι παραπάνω;

Και, εν τέλει, αυτά τα “σκουπίδια” δεν βρέθηκαν σε καίρια πόστα στον ΣΥΡΙΖΑ με ευθύνη και επιλογή του Αλέξη Τσίπρα; Θέλει να πει κάτι για την στρατηγική Τσίπρα ο Τζανακόπουλος; Διότι είναι γνωστό πως ο Ρήγας δεν πήρε μόνος του κάποια απόφαση, δεν ήταν εκείνος που άνοιξε την πόρτα. Γιατί δεν πετούσε τα μολύβια και δεν έπιανε από τον λαιμό τον ίδιο τον “σύντροφο πρόεδρο” και γιατί δεν είχε πει κάτι όλα αυτα τα χρόνια που υλοποιούνταν η διεύρυνση; Γιατί δεν άρθρωσε μία λέξη για την στρατηγική της απλής αναλογικής που μαθηματικά οδηγούσε σε μία και μοναδική επιλογή: την συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας με τα “σκουπίδια” της Χαριλάου Τρικούπη;

Ο Δημήτρης Τζανακόπουλος είναι ευφυής άνθρωπος και μαχητικό πολιτικό στέλεχος. Όμως, η εγκράτεια και η ψυχραιμία δεν είναι από τα ισχυρά χαρακτηριστικά του. Ευκολότερα διώχνει παρά προσελκύει. Οι κυβερνητικοί συντάκτες από το 2015 έως το 2019 έχουν να λένε για το πώς λειτουργούσε. Όταν ελάχιστοι σε συμπαθούν είναι πιθανό να μην φταίνε πάντοτε αυτοί που δεν σε συμπαθούν. Όλα αυτά δεν θα είχαν ίσως καμία αξία εάν δεν συνέχιζαν να παράγουν άσκοπες εμφύλιες συγκρούσεις και απωθητική εικόνα προς τα έξω.

Για το δικό του το πολιτικό μέλλον και για την “υγεία” της διαδικασίας εκλογής νέου/νέας αρχηγού μάλλον θα χρειαστεί να μείνει μακριά. Ίσως πιο μακριά απ΄ ότι κάθεται ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας. Εάν ζητούσε και συγγνώμη από τον Ρήγα και τους συντρόφους του για τα προβλήματα που προκαλεί το ταμπεραμέντο του, θα ήταν καλύτερα. Δύσκολο να το κάνει…