Πολύνεκρο ναυάγιο Πύλος: Αλλάζουν οι καταθέσεις των επιζώντων – Μιλούν για ρυμούλκηση και βύθιση – Τι απαντά το λιμενικό

Το Λιμενικό διαψεύδει την εκδοχή της ρυμούλκησης του αλιευτικού σκάφους που παρέσυρε στο θάνατο εκατοντάδες πρόσφυγες ανοιχτά της Πύλου. «Από την πρώτη στιγμή είπαμε πως δεν έγινε καμία διαδικασία πρόσδεσης για ρυμούλκηση, αλλά προσέγγισε το Λιμενικό, για να μπορέσει να τους μεταπείσει και να τους βοηθήσει. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας, δέθηκαν με έναν μικρό κάβο, ο οποίος όταν οι μετανάστες είπαν ότι δεν δέχονται καμία συνδρομή λύθηκε», ανέφεραν πηγές από το Λιμενικό.

Ωστόσο, αρχικά το Λιμενικό δεν είχε αναφέρει τον κάβο στις ανακοινώσεις του. Πηγές του Λ.Σ. απαντούν ότι «αυτό δεν άλλαζε την ουσία της υπόθεσης που είναι ότι ποτέ δεν έγινε ρυμούλκηση».

Όσον αφορά στις νέες συμπληρωματικές καταθέσεις στην Ανακρίτρια οι ίδιες πηγές σημειώνουν ότι «θα πρέπει να εξηγηθεί γιατί ξαφνικά οι άνθρωποι αυτοί άλλαξαν στάση και διαφοροποίησαν τις καταθέσεις τους».

Οι καταθέσεις των επζώντων προσφύγων που ανατρέπουν τα μέχρι στιγμής δεδομένα για το ναυάγιο της Πύλου δόθηκαν στην αναπληρώτρια Ανακρίτρια του Α’ Ανακριτικού Τμήματος Καλαμάτας Σύμφωνα με ρεπορτάζ του ieidiseis.gr αναφέρουν ότι το αλιευτικό σκάφος με τους 700 επιβαίνοντες βυθίστηκε κατά τη διάρκεια ρυμούλκησης με σχοινί από ελληνικό σκάφος.

Αρκετές από τις πρώτες καταθέσεις που δόθηκαν στο Λιμενικό παρουσιάζουν σημαντικές διαφοροποιήσεις σε σχέση με τις δεύτερες που δόθηκαν στην Ανακρίτρια. Επίσης, απαρατήρητο δεν περνά το γεγονός ότι στις περισσότερες εξ αυτών γίνεται λόγος για ρυμούλκηση με σχοινί.

Οι καταθέσεις

Κατάθεση πρόσφυγα:

«Το βράδυ της τελευταίας ημέρας μας προσέγγισε το ελληνικό πλοίο και ο καπετάνιος δέχτηκε τη βοήθεια γιατί ο κόσμος είχε αρχίσει και εξαγριωνόταν. Το πλοίο μας ήταν σταματημένο, δε λειτουργούσε η μηχανή. Το ελληνικό πλοίο έριξε σχοινί και το δέσαμε αλλά δεν πρόλαβε να μας μετακινήσει, όλος ο κόσμος έκανε φασαρία, κάποιοι ζητούσαν βοήθεια και κάποιοι άλλοι ήθελαν να πάνε στην Ιταλία. Το πλοίο μας τότε από το δυνατό τράβηγμα πήρε μία πρώτη κλίση και μετά μία δεύτερη και κατέληξε στο νερό. Όταν πέσαμε στη θάλασσα, ήμουν μία ώρα μέσα στη θάλασσα, υπήρχαν πολλά πτώματα δίπλα μου».

Κατάθεση πρόσφυγα:

«Ήρθε το ελληνικό πλοίο να μας τραβήξει, έκανε μία κλίση το δικό μας καράβι αναλόγως που πήγαινε ο κόσμος. Κλίση αριστερά ο κόσμος δεξιά στην άλλη κλίση δεξιά ο κόσμος πήγαινε αριστερά, άλλη μία κλίση και έφυγε το καράβι. Είχε κύματα που δεν ήταν ψηλά αλλά το καράβι επειδή ήταν υπερφορτωμένο έφυγε και αναποδογύρισε. Όταν έδεσε το ελληνικό πλοίο τα σχοινιά ο κόσμος ηρέμησε. Πιστεύω ότι το τράβηξαν πιο γρήγορα και κουνήθηκε. Έπεσα κάτω από το καράβι στη θάλασσα και προσπάθησα να ανέβω επάνω στην επιφάνεια. Το πλοίο γύρισε ανάποδα και το πάνω έγινε κάτω. Το 95% που σώθηκε ήταν στο κατάστρωμα. Μετά ανέβηκαν 90 άτομα επάνω στο πλοίο, έμεινε ένα τετραγωνικό μέτρο από το πλοίο πάνω στο νερό. Φωνάζαμε βοήθεια»

Κατάθεση πρόσφυγα:

«Όταν πλησίασε το ελληνικό πλοίο έδεσε σχοινί στο μπροστινό μέρος του πλοίου μας και ξεκίνησε να μας τραβάει αργά, όμως το σχοινί κόπηκε. Μετά έδεσαν άλλο σχοινί, το έδεσαν δύο φορές αυτό. Είδα με τα μάτια μου ότι έριξαν τα σχοινιά, όμως καθόμουν σε απόσταση και έβλεπα θολά, δεν είδα καθαρά. Αυτοί που ήταν μπροστά είδαν πιο καθαρά. Τη δεύτερη φορά που το έδεσαν στην αρχή αισθανθήκαμε ότι μας τραβάνε, μετά το πλοίο μας πήρε κλίση. Το ελληνικό πλοίο ανέπτυξε ταχύτητα και εμείς φωνάζαμε στα αγγλικά «στοπ», όλοι φωνάζαμε αλλά αυτοί δεν μας καταλάβαιναν. Όταν αρχικά έριξαν το σχοινί εμείς ήμασταν ήρεμοι γιατί νομίζαμε ότι θα μας πάνε στην Ιταλία. Η θάλασσα είχε λίγο κύμα. Η πρώτη κλίση ήταν αριστερά και μετά δεξιά και μετά γύρισε ανάποδα το πλοίο μας. Την πρώτη φορά κατέβηκα στο νερό και μετά ανέβηκα στο ανάποδο του καραβιού. Καθένας προσπαθούσε να πνίξει τον άλλον για να ανέβει αυτός. Μετά το πλοίο άρχισε να βυθίζεται».

Κατάθεση πρόσφυγα:

«Το ελληνικό πλοίο ξεκίνησε να μας τραβάει για να μας πάει Ελλάδα, όταν πήγαινε σιγά-σιγά ήταν εντάξει το πλοίο, όμως αντί να πλησιάζουμε στο ελληνικό πλοίο απομακρυνόμασταν, όταν πάτησαν γκάζι και ζητάω συγνώμη που το αναφέρω, τότε το πλοίο μας βυθίστηκε. Πιστεύω ότι έφταιγε το τράβηγμα από το ελληνικό πλοίο, γιατί τότε το πλοίο μας πήρε μία κλίση και εγώ που ήμουν όρθιος σε μία γωνία γλίστρησα στο νερό μαζί με έναν συγγενή μου που πέθανε. Γύρω στα 200 άτομα έπεσαν πάνω μας. Είδα το πλοίο να γυρίζει ανάποδα και το πάνω να γίνεται κάτω».

Κατάθεση πρόσφυγα:

«Όταν εμφανίστηκε το ελληνικό καράβι, ένα μέλος του πληρώματος φοβήθηκε ότι ο κόσμος που ήταν εξαγριωμένος θα χτυπούσε τον καπετάνιο λόγω της δίψας και της πείνας και μας είπε ότι το ελληνικό πλοίο θα προχωρούσε μπροστά μας και θα μας πήγαινε στα ιταλικά ύδατα. Μας είπε ότι σε δύο ώρες θα ήμασταν στην Ιταλία. Το ακολουθήσαμε για λίγο αλλά μετά χάλασε η μηχανή του πλοίου μας. Όταν το ελληνικό πλοίο κατάλαβε ότι σταματήσαμε γύρισε πίσω. Τότε έριξε ένα σχοινί και το έδεσαν μπροστά στο πλοίο μας. Εγώ ήμουν πίσω, ήταν νύχτα, το ότι έδεσαν σχοινί μου το είπαν τα παιδιά που ήταν μπροστά αλλά το αισθάνθηκα και εγώ γιατί μετά κινηθήκαμε όχι όμως πάνω από δύο λεπτά. Είπαμε τότε σταμάτα-σταμάτα γιατί πήρε κλίση το πλοίο μας. Θεωρώ ότι το ναυάγιο οφείλεται στο ότι το καράβι μας ήταν σε κακή κατάσταση και υπερφορτωμένο και ότι δεν έπρεπε να γίνει το τράβηγμα».

Κατάθεση πρόσφυγα:

«Κατά τη γνώμη μου το ναυάγιο προκλήθηκε γιατί το πλοίο ήταν υπερφορτωμένο»

Κατάθεση πρόσφυγα:

«Δεν είδα με τα μάτια μου αν κάποιο σκάφος μας έριξε σχοινί. Το σκάφος μας γύρισε γιατί ήρθαν όλοι οι άνθρωποι από τη μία μεριά και πήρε κλίση. Κατά τη γνώμη μου το πλοίο βυθίστηκε γι’ αυτό το λόγο»

Κατάθεση πρόσφυγα:

«Άκουσα από τα άλλα παιδιά ότι με ένα σχοινί ήθελαν να μας τραβήξουν, δεν το είδα εγώ με τα μάτια μου γιατί είχα σκύψει και έκανα την προσευχή μου».