Πύλος/Τραγωδία: Λύγισε ο γιατρός.. “ήταν παιδιά μέσα”

Οι έρευνες που συνεχίστηκαν αδιάκοπα όλο το προηγούμενο 24ωρο ήταν άκαρπες ανοιχτά της Πύλου στο τραγικό ναυάγιο και ο επίσημος απολογισμός παραμένει 78 νεκροί και 104 διασωθέντες. Οι αγνοούμενοι ανέρχονται στους 568 σύμφωνα με τις πρώτες καταγραφές του Λιμενικού. Οι εκτιμήσεις βασίζονται σε αναφορές επιζώντων, αναζητήσεις οικείων αλλά και τις πρώτες επαφές με τους ήδη συλληφθέντες δουλεμπόρους.

Την Πέμπτη κατέφτασαν αρκετοί συγγενείς των επιβαινόντων στο αλιευτικό σκάφος, που βυθίστηκε τη νύχτα της Τρίτης προς Τετάρτη στα ανοιχτά της Πύλου. Κάποιοι ταξίδεψαν από άλλες χώρες της Ευρώπης για να μάθουν τι απέγιναν τα αγαπημένα τους πρόσωπα, ενώ θεωρείται βέβαιο πως πέρα απ’ τους 78 πρόσφυγες που ήδη ανασύρθηκαν νεκροί απ’ τη θάλασσα, τα θύματα είναι πολλά περισσότερα.

• Όσοι επέζησαν, περιέγραψαν τις απάνθρωπες συνθήκες που έζησαν στο ταξίδι θανάτου, χωρίς νερό και φαγητό, έχοντας στο μεταξύ πληρώσει χιλιάδες ευρώ στους διακινητές. Όλοι τους αναμενόταν να μεταφερθούν στην προσφυγική δομή της Μαλακάσας.

Ο Μανώλης Μακαρής, γιατρός του νοσοκομείου Καλαμάτας, δέχεται συνεχώς μηνύματα στο κινητό του από συγγενείς αγνοούμενων. Ψάχνουν παιδιά, συζύγους, αδέλφια. «Είναι πάρα πολλά τα μηνύματα, με παίρνουν τηλέφωνα με φωτογραφίες των παιδιών τους. Ναι, ήταν και παιδιά μέσα» είπε.

Ο Κασίμ Αμπουζίντ έφτασε από τη Γερμανία και μαζί με έναν φίλο του το μεσημέρι της Πέμπτης βρέθηκε στο λιμάνι της Καλαμάτας αναζητώντας τη γυναίκα του κι άλλους 6 συγγενείς του. Όπως ανέφερε η γυναίκα του πήγαινε στην Ιταλία, ενώ σε επικοινωνία που είχε μαζί της τού είχε πει ότι στο αλιευτικό πλοίο βρίσκονταν άλλες 20 γυναίκες, οι περισσότερες από τις οποίες ήταν στα αμπάρια.

Ο Άφταμπ, ο οποίος ζει στην Αγγλία και είναι από το Πακιστάν, βρέθηκε επίσης στην Καλαμάτα. Βρήκε έναν συγγενή του, αλλά αναζητεί ακόμη άλλα 4 άτομα. «Θέλουμε να μάθουμε που είναι ο υπόλοιπος κόσμος», ανέφερε.

• Μέχρι στιγμής δεν είναι σαφές πόσα παιδιά επέβαιναν στο υπερφορτωμένο ακατάλληλο πλοιάριο. Τρόμο προκαλεί πάντως και η ανακοίνωση της UNICEF για τις πολλαπλές αναφορές εκατό και πλέον παιδιών μεταξύ των παγιδευμένων στο αμπάρι του πλοίου. «Οποιαδήποτε απώλεια ζωής είναι τραγωδία. Η απώλεια τόσων πολλών παιδικών ζωών στη Μεσόγειο Θάλασσα είναι μια θηριωδία που θα στοιχειώνει αυτές τις ακτές για τα επόμενα χρόνια. Αρκετά!» τονίζει σε ανακοίνωσή της η οργάνωση για τα δικαιώματα του παιδιού.

Ανάμεσα στους διασωθέντες, σύμφωνα με πληροφορίες από το υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου, υπάρχουν και 6-8 ασυνόδευτοι ανήλικοι, άνω των 16 ετών, οι οποίοι αρχικά θα μεταφερθούν μαζί με τους υπόλοιπους διασωθέντες στη δομή της Μαλακάσας και από εκεί σε άλλες δομές για ανηλίκους.

Απ’ τις καταθέσεις προκύπτει ότι το αλιευτικό ξεκίνησε απ’ την Αίγυπτο -και όχι απ’ το Τομπρούκ της Λιβύης όπως ανέφεραν οι πρώτες πληροφορίες. Εν συνεχεία έκανε στάση στη Λιβύη και από εκεί συνέχιζε με τελικό προορισμό την Ιταλία.

Οι διασωθέντες προέρχονται από Συρία, Πακιστάν και Αίγυπτο.

• Στο πλαίσιο των ερευνών απ’ τις λιμενικές αρχές ανακρίθηκαν εννέα άνδρες απ’ την Αίγυπτο, οι οποίοι και συνελήφθησαν ως ύποπτοι διακινητές. Αργά το βράδυ της Τετάρτης, οι εννέα Αιγύπτιοι έφυγαν από το λιμεναρχείο και οδηγούνται προς την Εισαγγελία Πρωτοδικών Καλαμάτας, όπου θα τους απαγγελθούν κατηγορίες μεταξύ άλλων για πρόκληση ναυαγίου και σύσταση εγκληματικής οργάνωσης.

Σε δηλώσεις του από το λιμάνι της Καλαμάτας ο υποψήφιος βουλευτής του ΜέΡΑ25, Κρίτων Αρσένης, μεταφέροντας δηλώσεις διασωθέντων για το πώς συνέβη το τραγικό ναυάγιο, είπε πως «οι άνθρωποι μας μίλησαν και μας είπαν ότι ενώ τους τραβούσε κάπως το λιμενικό, ξαφνικά χωρίς να καταλάβουν ούτε οι ίδιοι, ενώ η θάλασσα ήταν ήσυχη, αναποδογύρισε το πλοίο».

Δημοσιογράφος ρώτησε εάν το ναυάγιο έγινε την ώρα που τους τραβούσε το ελληνικό λιμενικό και όχι όταν μετακινήθηκαν προς τα αριστερά, με τον Κρίτωνα Αρσένη να επαναλαμβάνει:

• «Μας είπαν ότι την ώρα που τους τραβούσε το λιμενικό, τους είχε δέσει με ένα σχοινί, μετά από λίγο ξαφνικά αναποδογύρισε το πλοίο χωρίς να καταλάβουν τι και πώς. Δεν φαίνεται να έχει γίνει μετακίνηση, γιατί δεν χωρούσαν να μετακινηθούν».

Η ακτιβίστρια Ναουάλ Σούφι, η πρώτη που είχε επικοινωνία με τους επιβαίνοντες και ενημέρωσε τις ιταλικές αρχές, σύμφωνα με το Alarm Phone, υποστηρίζει σε μακροσκελή ανάρτησή της στο Facebook, ότι όχι μόνο δεν αρνήθηκαν βοήθεια, αλλά τη ζητούσαν με αγωνία.

Γράφει, μεταξύ άλλων, «μετά από πέντε ημέρες ταξιδιού, το νερό είχε τελειώσει, ο κυβερνήτης του πλοίου τους είχε εγκαταλείψει στην ανοιχτή θάλασσα και υπήρχαν επίσης έξι πτώματα στο πλοίο. Οι μετανάστες δεν γνώριζαν ακριβώς πού βρίσκονταν, αλλά χάρη στον άμεσο εντοπισμό του τηλεφώνου Turaya, μπόρεσα να μάθω την ακριβή τους θέση και να ειδοποιήσω τις αρμόδιες αρχές. Ωστόσο, η κατάσταση περιπλέχθηκε όταν ένα πλοίο πλησίασε το σκάφος, το έδεσε με σχοινιά στις δύο άκρες του και άρχισε να πετάει μπουκάλια με νερό. Οι μετανάστες αισθάνθηκαν ακραίο κίνδυνο, καθώς φοβήθηκαν ότι τα σχοινιά θα μπορούσαν να το αναποδογυρίσουν και ότι ο αγώνας για νερό θα μπορούσε να προκαλέσει ναυάγιο. Για το λόγο αυτό, απομακρύνθηκαν λιγάκι για να αποφύγουν ένα σίγουρο ναυάγιο».

• Ο εκπρόσωπος Τύπου του Λιμενικού Σώματος, Νικόλαος Αλεξίου, μιλώντας στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1 διέψευσε τον ισχυρισμό πως σκάφος του Λιμενικού προσπάθησε να ρυμουλκήσει το αλιευτικό.

«Το σκάφος του Λιμενικού σώματος πλησίασε αρκετές φορές προκειμένου να συνομιλήσει με τους ανθρώπους που ήταν επί του καταστρώματος με σκοπό να τους πείσει να δεχτούν τη συνδρομή μας. Δεν έγινε ποτέ καμία πλαγιοδέτηση, δεν έγινε καμία ρίψη σχοινιών», σημείωσε. Όπως ανέφερε «σχοινιά έριξε το παραπλέον φορτηγό προκειμένου να τους δώσει τροφοεφόδια». Όπως διευκρίνισε, το φορτηγό πλοίο ήταν υπό ελληνική σημαία. Σε νέο ερώτημα εάν έδεσε στο αλιευτικό στο πλοίο, ο κ. Αλεξίου απάντησε: «Σαφώς και όχι».

Σε ό,τι αφορά την επιχείρηση διάσωσης, σημείωσε: «Δεν υπήρξε σε καμία στιγμή ένδεια επιχειρησιακών μέσων. Από την πρώτη στιγμή είχαν ήδη διασωθεί 104 άνθρωποι και εν συνεχεία περισυλλέγησαν και οι σοροί. Δεν υπήρξε κανένα λάθος στον επιχειρησιακό σχεδιασμό κατά τη διάρκεια της έρευνας και διάσωσης».