Ρεπορτάζ libre: Γιατί ερημώνουν από υγειονομικούς τα νησιά – Δύσκολες συνθήκες διαμονής, πενιχρές αμοιβές, φυγή στο εξωτερικό

Το μείζον θέμα των κενών των υγειονομικών στα νησιά (αλλά και γενικότερα στο ΕΣΥ) αναδεικνύει για άλλη μία φορά ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ, κ. Μιχάλης Γιαννάκος, με αφορμή τις συνθήκες φιλοξενίας των εργαζόμενων στο νοσοκομείο Σαντορίνης, οι οποίοι διαμένουν, όλοι μαζί, στο Κέντρο Υγείας του νησιού που έκλεισε. Οι χαμηλοί μισθοί και η έλλειψη κίνητρων οδηγούν τους Έλληνες γιατρούς, νοσηλευτές και λοιπό υγειονομικό προσωπικό εκτός ΕΣΥ αλλά και εκτός Ελλάδας, επισημαίνει ο κ. Γιαννάκος.

Ρούλα Σκουρογιάννη

Ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ, δίνει στη δημοσιότητα και φωτογραφίες από το Κέντρο Υγείας του νησιού, που αφού έκλεισε, έγινε το «σπίτι» δεκάδων υπάλληλων του Νοσοκομείου Σαντορίνης, που αδυνατούν να πληρώσουν τα υψηλά ενοίκια που υπάρχουν στο δημοφιλές νησί, καθώς οι μισθοί των υγειονομικών είναι πολύ χαμηλοί και η τοπική αυτοδιοίκηση δεν κάνει κάτι αποτελεσματικό για να τους διαθέσει κατοικία.

• «Το Νοσοκομείο Σαντορίνης λειτούργησε το έτος 2016 με καθεστώς Ανώνυμης Εταιρείας. Πολλές φορές, αποθεώθηκε η λειτουργία του. Και όμως, δεν έχει εδώ και πολύ καιρό Παθολόγο, Πνευμονολόγο, Αναισθησιολόγο και Μικροβιολόγο. Η κάλυψη του σε γιατρούς είναι χειρότερη από το Κέντρο Υγείας του νησιού που λειτουργούσε έως το άνοιγμα του Νοσοκομείου» (αυτό που τώρα έχει μετατραπεί σε δωρεάν ξενώνα για τους εργαζόμενους του νοσοκομείου).

«Γιατί δεν πάνε οι γιατροί και οι Νοσηλευτές αφού είναι Ανώνυμη Εταιρεία;», ερωτά ο κ. Γιαννάκος και απαντά: «Με τέτοιους μισθούς γιατί να πάνε;

Από το 2016, που λειτούργησε το νοσοκομείο, το κλειστό Κέντρο Υγείας μετατράπηκε σε σπίτι διαμονής δεκάδων εργαζόμενων του νοσοκομείου με καταγωγή εκτός του νησιού. Περίπου 40 με 50 εργαζόμενοι διαμένουν στο κτίριο που στεγάζονταν το κέντρο Υγείας. Τους επισκέπτονται οι οικογένειες τους και μένουν όλοι μαζί εκεί… Και πάλι καλά. Φανταστείτε να μην ήταν και αυτό… Θα άδειαζε το νοσοκομείο από εργαζόμενους! Στα άλλα νησιά, δεν υπάρχει ούτε τέτοιο κτίριο για να μείνουν!».

(Οι εικόνες από το πρώην Κέντρο Υγείας και νυν ομαδικό ξενώνα είναι ενδεικτικές του τρόπου που αναγκάζονται να διαμένουν οι υγειονομικοί στη Σαντορίνη για να τα βγάζουν πέρα με τον πενιχρό μισθό τους).

Αποτρεπτικές οι συνθήκες για να προσελκύσουν εργαζόμενους!

«Πού είναι τα κίνητρα; Πού είναι η τοπική αυτοδιοίκηση να καλύψει το κόστος διαβίωσης; Με την πρώτη ευκαιρία, θα λακίσουν και όσοι έχουν απομείνει», σχολιάζει ο κ. Γιαννάκος.

Αξίζει να αναφερθεί εδώ ότι η παροχή στέγης στο ιατρικό, νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό, ειδικότερα στη νησιωτική Ελλάδα βρέθηκε στο επίκεντρο της συνάντησης των υπουργών Υγείας, Αναστασίας Κοτανίδου, και Τουρισμού Ιωάννας Δρέττα, που πραγματοποιήθηκε στις αρχές Ιουνίου στο υπουργείο Υγείας, χωρίς όμως μέχρι τώρα να έχει δοθεί συγκεκριμένη λύση στο θέμα.

Γι’ αυτό, οι γιατροί, νοσηλευτές, διασώστες προτιμούν να δουλέψουν στο εξωτερικό!

«Δυστυχώς, στη διάρκεια της πανδημίας, χάθηκε μία μεγάλη ευκαιρία αναγέννησης του ΕΣΥ, παρότι αναδείχθηκε ο πολύτιμος και αναντικατάστατος ρόλος του.

Δεν είμαστε σε θέση, λόγω ελλείψεων προσωπικού, να λειτουργήσουμε τον  υπερσύγχρονο εξοπλισμό που προσφέρθηκε στο ΕΣΥ από δωρεές στη διάρκεια της πανδημίας.

Οι πολιτικές ευθύνες μεγάλες και διαχρονικές. Οι πολιτικές αντιπαραθέσεις για τα προβλήματα του ΕΣΥ δεν βοηθάνε. Χρειάζεται εθνική προσπάθεια και ειλικρίνεια για να αναταχθεί το ΕΣΥ.

Η πολιτεία δεν είναι ειλικρινής με το υγειονομικό προσωπικό και δεν την  εμπιστευόμαστε!

Στη διάρκεια της πανδημίας, μας υποσχέθηκαν καλύτερους μισθούς, ένταξη στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα, μονιμοποίηση των συμβασιούχων που ξεπερνάνε τους 20.000 στα Νοσοκομεία αλλά τίποτα (δεν έγινε).

Κοροϊδεύουν και δεν προσλαμβάνουν μονίμους υγειονομικούς. Η μοναδική προκήρυξη 4.000 θέσεων για μόνιμο προσωπικό, που εκδόθηκε τα τελευταία τέσσερα χρόνια, βρίσκεται στο στάδιο της επεξεργασίας στο ΑΣΕΠ, ενώ είχαν υποσχεθεί επί υπουργίας του κ. Κικίλια ότι θα ολοκληρωθεί.

Ακόμα και αν ολοκληρωθεί, από την προκήρυξη αυτή δεν πρόκειται να πάρουμε νέο προσωπικό. Οι περισσότεροι επιτυχόντες του διαγωνισμού είναι βέβαιο ότι  εργάζονται ήδη ως συμβασιούχοι στο ΕΣΥ, αφού συμμετέχουν στην προκήρυξη με αυξημένη μοριοδότηση. Άρα, θα έχουμε ανακύκλωση του ίδιου λειψού προσωπικού.

Οι συνθήκες εργασίας δυσμενείς λόγω της υποστελέχωσης και υποχρηματοδότησης.

Για αυτούς  λοιπόν τους λόγους κανείς  γιατρός, νοσηλευτής, διασώστης δεν δέχεται  να πάει να δουλέψει στα νησιά μας. Προτιμούν το εξωτερικό ή τον ιδιωτικό τομέα.

Πώς θα τα βγάλουν πέρα; Ο γιατρός με 1850 ευρώ το μήνα, ο νοσηλευτής, ο διασώστης με 800 ευρώ το μήνα. Ο τραυματιοφορέας με 650 ευρώ το μήνα.  Συνεχώς, έχουμε παραιτήσεις υγειονομικών για να πάνε με καλύτερους όρους να δουλέψουν στο εξωτερικό».

Οι αμοιβές των υγειονομικών στην Κύπρο

«Οι γιατροί υπογράφουν συμβόλαια δεκαετίας με τα νοσοκομεία της Κύπρου με 80.000 ευρώ ετησίως για τα πρώτα πέντε χρόνια και μετά νέα αύξηση των αποδοχών. Οι Νοσηλευτές υπογράφουν δεκαετή αντίστοιχα συμβόλαια με 40.000 ευρώ ετησίως για τα πρώτα πέντε χρόνια και μετά νέα αύξηση των αποδοχών. Μέσα στα συμβόλαια, προβλέπονται φορολογικές ελαφρύνσεις και οικογενειακές διευκολύνσεις.

Σε δέκα χρόνια, οι αποδοχές εκεί (στην Κύπρο) θα είναι ίσες με 40 χρόνια δουλειάς εδώ. Δηλαδή, για όλο τον εργάσιμο βίο. Το ίδιο υψηλές αμοιβές παρέχονται στους υγειονομικούς σε πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης», καταλήγει ο κ. Γιαννάκος, αιτιολογώντας τη διαπίστωσή του για τον λόγο που παραιτούνται από το ΕΣΥ οι υγειονομικοί μας για να πάνε με καλύτερους όρους να δουλέψουν στο εξωτερικό.