Κακλαμάνης στο libre: Η αλαζονεία της ΝΔ είναι άλλο ένα ατυχές αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ μετά την εκλογική πανωλεθρία

Στη ΝΔ δεν υπήρξαν ποτέ φαινόμενα αλαζονείας τονίζει ο Νικήτας Κακλαμάνης με αφορμή το ποσοστό που έλαβε το κόμμα αλλά και τη μεγάλη διαφορά που είχε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Σύμφωνα με τον ίδιο «οι Ελληνίδες και οι Έλληνες, μετά από τη καταστροφική περίοδο των μνημονίων, δεν τρώνε κουτόχορτο.

Έχουν μάθει να ξεχωρίζουν την αλήθεια από την αληθοφάνεια». Και γι’ αυτό όπως λέει επέλεξαν την ΝΔ. Γι’ αυτό καλεί και πάλι τους πολίτες να ψηφίσουν στις 25 Ιουνίου.  

Συνέντευξη

Χρόνης Διαμαντόπουλος

-Κύριε Πρόεδρε προφανώς το αποτέλεσμα των εκλογών του Μαΐου σας ικανοποίησε τόσο γιατί η ΝΔ αναδείχτηκε πρώτο κόμμα με μεγάλη διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ, όσο και προσωπικά λόγο της άνετης εκλογής σας. Τι να περιμένουμε ενόψει της 25^ης Ιουνίου;

«Πράγματι, η ικανοποίηση είναι αυτονόητη, τόσο για την ευρεία νίκη της ΝΔ, όσο και για την 11^η εκλογή μου στην Α’ Αθηνών. Τα δύσκολα όμως είναι μπροστά. Κι αυτό είναι αποτέλεσμα που έφερε η ιδεοληπτική εμμονή του ΣΥΡΙΖΑ για την απλή αναλογική. Είναι απίστευτο, ότι έχει συμβεί στην Ελλάδα στις τελευταίες εκλογές.

Να έχει κερδίσει ένα κόμμα με 20% διαφορά από το δεύτερο και να μην διαθέτει τη πλειοψηφία, για να κυβερνήσει. Το ομολόγησε μέχρι και ο Αλέξης Τσίπρας (mea culpa). Γι’ αυτό και στις 25 Ιουνίου, ο Λαός πρέπει να βάλει και «τελεία και παύλα» σε τέτοιου είδους «πειράματα». Πιστεύω, ότι θα το κάνει με τον ίδιο εκκωφαντικό τρόπο.

• Προσωπικά, το βλέπω και το νιώθω από τις αντιδράσεις, που εισπράττω κατά την περιοδεία μου στην επαρχία. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου. Θεωρεί πως ότι λέει θα το κάνει. Πρόκειται για σπουδαία παρακαταθήκη για έναν πολιτικό στην Πατρίδα μας, όπου ο λαϊκισμός θριάμβευσε μετά από το 2010, όταν ξεκίνησαν τα μνημόνια και έφτασε στο αποκορύφωμα με την «παρά φύση» κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ.

Συνοπτικά, λοιπόν, πιστεύω ότι η ΝΔ θα κερδίσει ξανά και θα πετύχει ισχυρή αυτοδυναμία, που είναι απαραίτητη προκειμένου η Ελλάδα να προχωρήσει μπροστά με τόλμη και σταθερότητα. Προς Θεού απαγορεύεται «δια ροπάλου» ο εφησυχασμός. Ελλοχεύει ο κίνδυνος της κερματισμένης Βουλής, η οποία μπορεί να γίνει μεγάλο εμπόδιο, ώστε η ΝΔ να μην έχει ακλόνητη πλειοψηφία. Θα είναι σαν να υπάρχει μία πολιτική ωρολογιακή «βόμβα», που πρέπει να απενεργοποιηθεί. Και ο τρόπος είναι ένας και μοναδικός. Να πάνε όλοι στις κάλπες και να ψηφίσουν…»

–Αν το αποτέλεσμα του Ιουνίου επιβεβαιώσει αυτό του Μαΐου, οι «υποκλοπές», η ακρίβεια και το δυστύχημα των Τεμπών με τη διαχείριση που έγινε από συγκεκριμένα κυβερνητικά στελέχη, διαγράφονται από τη συλλογική μνήμη; Θα ξεχάσουμε όσα ζήσαμε;

«Δεν νομίζω, ότι μπορούμε να ξεχάσουμε τίποτε κι ούτε επιχειρήθηκε να συμβεί κάτι τέτοιο. Για την υπόθεση των υποκλοπών και της τραγωδίας των Τεμπών η κυβέρνηση της ΝΔ και προσωπικά ο ίδιος ο Πρωθυπουργός ανέλαβαν την ευθύνη και ζήτησαν συγνώμη για τη δυσάρεστη εξέλιξη καθώς και για τα κενά που εντοπίστηκαν με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε στα δύο συγκεκριμένα περιστατικά.

• Αναλήφθηκαν, λοιπόν, οι ευθύνες, που αναλογούσαν και ενισχύθηκαν άμεσα οι θεσμικές δομές. Προσωπικά, δεν θυμάμαι ποτέ στο πρόσφατο παρελθόν να έχει υπάρξει παραίτηση υπουργού με δάκρυα στα μάτια.

Ήταν ένα ελάχιστο δείγμα βαθιάς εν συναίσθησης για ότι είχε συμβεί ειδικά στα Τέμπη. Πλέον η σκυτάλη έχει περάσει στα χέρια της Δικαιοσύνης, η οποία οφείλει να κινηθεί με ταχύτητα, για να ξεκαθαρίσει «την ήρα από το στάρι» και να αποδώσει «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι».

Για την ακρίβεια τα πράγματα είναι όντως δύσκολα. Ήταν κάτι, που προσωπικά είχα διαπιστώσει, ότι ερχόταν δύο χρόνια νωρίτερα. Η ενεργειακή κρίση επέτεινε το κακό αλλά σιγά-σιγά διορθώνεται παρά την αντίσταση του πληθωρισμού.

Η λύση του καλαθιού, που τόσο λοιδορήθηκε αρχικά, φαίνεται τελικά να έδωσε ανάσες στους καταναλωτές. Τα market-pass ήταν μία ακόμη λύση. Η αντιπολίτευση οδύρεται, γιατί δεν μειώσαμε τον ΦΠΑ. Δείτε τι έγινε στην Ισπανία, που σχεδόν τον μηδένισαν. Παίρνουν πίσω το μέτρο «άρον-άρον». Ρωτώ, λοιπόν, τους «προοδευτικούς» και «φιλολαϊκούς» οικονομολόγους, αν μειώναμε τον ΦΠΑ πως θα καλυπτόταν η «τρύπα» στα φορολογικά έσοδα; Το «παραμύθι» της υπερφορολόγησης των πλουσίων το έπαιξαν χωρίς επιτυχία και τη περίοδο 2015-2019. Τότε ισοπέδωσαν τη μεσαία τάξη με δεκάδες φόρους, που έπρεπε να κυβερνήσει η ΝΔ για να κοπούν δραστικά».     

-Φαινόμενα αλαζονείας και κατά συνέπεια απώλεια επαφής με την κοινωνία υπάρχει πιθανότητα να δούμε; Ήδη υπήρχαν τέτοια φαινόμενα σε κάποιες περιπτώσεις κατά τη διάρκεια της τετραετίας.

«Άλλο ένα ατυχές αφήγημα, που επιχειρούν να «καλλιεργήσουν» από τον ΣΥΡΙΖΑ μετά από την 21^η Μαΐου, για να συσπειρώσουν τους ψηφοφόρους τους μετά από την εκλογική πανωλεθρία, που υπέστησαν. Στην Παράταξη μας ουδέποτε είχαμε δείγματα αλαζονείας και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όσο κι αν προσπαθούν να του αλλοιώσουν την εικόνα, έχει την ίδια φιλοσοφία.

• Το πρόβλημα για όσους επιδιώκουν να τον παρουσιάσουν ως «ηγεμόνα» είναι, ότι δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι έχουν απέναντι τους έναν πολιτικό με σταθερές πολιτικές ιδέες, που έχει συγκεκριμένο πλάνο, το οποίο πιστεύει και εφαρμόζει παρά τις δυσκολίες, που συναντά.

Είναι φυσικό, στον ΣΥΡΙΖΑ, που έχουν αναδειχθεί πρωταθλητές στις κωλοτούμπες -θυμίζω το περίφημο δημοψήφισμα- αυτό να μη μπορούν να το κατανοήσουν. Το καλό για τη Χώρα είναι, ότι οι Ελληνίδες και οι Έλληνες, μετά από τη καταστροφική περίοδο των μνημονίων, δεν τρώνε κουτόχορτο. Έχουν μάθει να ξεχωρίζουν την αλήθεια από την αληθοφάνεια. Την ειλικρίνεια από την αόριστη υπόσχεση. Την σοβαρότητα από την ανεμελιά. Κι απαιτούν σταθερότητα στη ζωή τους. Τα βάζουν όλα στη ζυγαριά και μετά αποφασίζουν. Έτσι διαμορφώθηκε και το 40%-20% στις 21 Μαΐου υπέρ της ΝΔ».

-Οι δικές σας προσωπικές φιλοδοξίες που φτάνουν; Θα θέλατε κάτι περισσότερο από τη θέση του αντιπροέδρου της Βουλής;

«Το πρώτο κομμάτι στο ερώτημα σας θα έπρεπε να έχει άλλον παραλήπτη… Ως Νικήτας Κακλαμάνης, νιώθω δικαιωμένος, γιατί θεωρώ ότι έχω καταφέρει να κερδίσω την εκτίμηση του απλού κόσμου αλλά και την εμπιστοσύνη των συναδέλφων μου. Στην πρώτη περίπτωση, η εκλογή μου για 11^η φορά στην Α’ Αθηνών ήταν η απόδειξη, ότι η δεύτερη οικογένεια μου, που αποτελείται από 30.000 ανθρώπους, βρίσκεται πάντοτε κοντά μου, όποτε τη χρειάζομαι.

• Είναι μία στενή σχέση εμπιστοσύνης, που έχει αναπτυχθεί από το 1990 και παραμένει ακλόνητη 33 χρόνια μετά, γιατί γνωρίζουν ότι είμαι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας, που όποια στιγμή κι αν την χτυπήσουν θα την ανοίξω και θα ακούσω κάθε τους πρόβλημα.

Είμαι πια, «ο Νικήτας τους».  Στη δεύτερη (περίπτωση) είμαι επίσης, ευλογημένος. Όταν φθάνεις στο σημείο να εκλέγεσαι Αντιπρόεδρος στη Βουλή με το 100% των ψήφων (296 στους 296, που ψηφίσανε) συνειδητοποιείς, ότι κάτι έχεις κάνει πολύ καλά, για να τύχεις μίας τέτοιας επιβράβευσης. Δεν θα σταθώ τόσο, ότι αποτελεί κοινοβουλευτικό ρεκόρ αποδοχής αλλά ότι είναι μία τεράστια τιμή, που με γεμίζει μεγαλύτερες ευθύνες για το μέλλον, αν μου ανατεθούν…»