Η “ανάκαλυψη” του Διονύση Τεμπονέρα- Κάλλιο αργά…
Ακούγεται ολοένα και εντονότερα τις τελευταίες ημέρες. Και δεν το λένε μόνο οι απογοητευμένοι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, το ακούς και από ψηφοφόρους, ακόμα και υποψηφίους της Ν.Δ: “Είναι πολύ καλός αυτός ο Τεμπονέρας”.
Αναμφίβολα, ο εργατολόγος Διονύσης Τεμπονέρας (γιός του καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα που δολοφονήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 1991, στην Πάτρα, από τον δημοτικό σύμβουλο της Ν.Δ Γιάννη Καλαμπόκα) αποτελεί την μεγάλη “ανακάλυψη” του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτή την προεκλογική περίοδο. Ως συντονιστής της εκλογικής επιτροπής ανέλαβε το επικοινωνιακό φορτίο να προβάλλει τις θέσεις του κόμματος σε αυτή την πολύ δύσκολη μάχη μετά την εκλογική συντριβή της 21ης Μαϊου. Και, έως τώρα, το κατορθώνει. Πολιτικά συγκροτημένος, με εκλαϊκευμένο και κατανοητό λόγο, ήρεμος, ψύχραιμος και επικοινωνιακά άνετος, αποτελεί, δίχως άλλο, μία κίνηση που έρχεται από τα βάθη του …πάγκου για να αμυνθεί, να ντριμπλάρει και να βάλει γκολ. Μπορεί να αλλάξει το αποτέλεσμα; Φυσικά όχι και θα ήταν άδικο να περιμένει κανείς από εκείνον κάτι τέτοιο.
Η περίπτωση του Διονύση Τεμπονέρα, ωστόσο, δεν αποτελεί μόνο “ανακάλυψη” αλλά και… αποκάλυψη. Αποκάλυψη, ή καλύτερα επιβεβαίωση, των αστοχιών του περίκλειστου και συχνά πολιτικά αγοραφοβικού συστήματος της Κουμουνδούρου. Του Αλέξη Τσίπρα συμπεριλαμβανομένου. Διότι, όταν έχεις έναν Διονύση Τεμπονέρα και δεν τον αξιοποιείς πολιτικά και επικοινωνιακά στην πέραν πάσης αμφιβολίας κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση της 21ης Μαϊου -για την οποία προετοιμαζόσουν πολλούς μήνες-, τότε κάτι δεν πάει καλά. Όπως κάτι δεν πήγαινε καλά όταν επί ενάμισι χρόνο κρατάς στην …προθέρμανση όλα τα βαριά βιογραφικά του think tank, αρκετά από τα οποία ξεδίπλωσαν, έστω και καθυστερημένα, μεγάλα επικοινωνιακά και πολιτικά χαρίσματα.
Εάν, μετά τις εκλογές της 25ης Ιουνίου και εφόσον οι συνθήκες το επιτρέψουν, εκδηλωθεί επανεκκίνηση …Τσίπρα, μόνο σε τέτοια πρόσωπα μπορεί να στηριχτεί. Ιδιαίτερα όταν το ΠΑΣΟΚ έχει ανανεώσει σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό την κοινοβουλευτική του ομάδα και αναδεικνύει διαρκώς νέα πρόσωπα. Επιρρεπή ίσως σε επικοινωνιακές γκάφες και πολιτικά άπειρα αλλά με προοπτικές. Αλλιώς, η ιστορία θα προσπεράσει…