Άννα Ελεφάντη στο libre: Θέλω να παλέψω για μια πολιτιστική πολιτική δημόσιου χαρακτήρα

Η ηθοποιός Άννα Ελεφάντη μιλά για την υποψηφιότητά της με τον ΣΥΡΙΖΑ στην Α’ Αθήνας. Περιγράφει το όραμά της για την επόμενη ημέρα των εκλογών και ασκεί δριμεία κριτική στην κυβέρνηση της ΝΔ.

Όπως λέει χαρακτηριστικά «η κυβέρνηση της συνταγματικής εκτροπής είναι η χειρότερη, η πιο επικίνδυνη κυβέρνηση που έχει γνωρίσει ο τόπος στη νεότερη Ιστορία του».

Συνέντευξη

–O πατέρας σας ακόμη και σήμερα 15 χρόνια μετά τον θάνατό του θεωρείται ένας από τους κορυφαίους διανοητές της Αριστεράς στην Ελλάδα. Πόσο σας επηρέασε η στάση ζωής του και η πορεία του;

Ο Άγγελος Ελεφάντης δεν υπήρξε μόνο ένας σημαντικός διανοητής αλλά η συνολική στάση ζωής του συμπύκνωνε την ουσία της Αριστεράς. Ολιγαρκής, δωρικός, διαλλακτικός ουδέποτε απέκοψε το γράψιμο και τη μελέτη, τον οξυδερκή πολιτικό λόγο και την κριτική σκέψη από την ίδια την καθημερινότητα. Για τον πατέρα μου ήταν σοβαρή δουλειά να διαβάζει κάθε πρωί όλες τις εφημερίδες όχι μόνο τις αριστερές, έλεγε ότι «η εφημερίδα είναι η Βίβλος του πολίτη», να ενημερώνεται, να αφουγκράζεται πριν αρχίσει να γράφει.

• Κάθε μέρα διάβασμα, κάθε μέρα γράψιμο, χειμώνα – καλοκαίρι. Όπως ήταν σοβαρή δουλειά να φυτεύει και να καλλιεργεί ντομάτες στον κήπο μας, να ανοίγει φύλλο και να φτιάχνει σπανακόπιτα, να λαξεύει το ξύλο για να κατασκευάσει ένα τραπέζι, να με μαθαίνει να ράβω και να μαγειρεύω.

Ουδέποτε απομακρύνθηκε από την καταγωγή του, από την αριστερή καταγωγή του κι αυτόν ακριβώς τον πλούτο θέλησε να τον περάσει και στα γραπτά του: κείμενα ευανάγνωστα κι απτά σαν τις ντομάτες στον κήπο μας αλλά την ίδια ώρα σύνθετα στα νοήματά τους. Όλη αυτή η κληρονομιά με επηρέασε βαθιά, βασική μου όμως ανάγκη ήταν μέσα από αυτόν τον πλούτο να βρω το δικό μου βηματισμό, τη δική μου φωνή. Οι εποχές άλλωστε έχουν αλλάξει άρδην, με διαφορετικά «όπλα» δίνεται σήμερα η μάχη όμως στο τέλος της ημέρας εκείνο μέσω του οποίου συναντιέμαι ξανά με τον πατέρα μου είναι η πεποίθηση ότι ένας πιο δίκαιος, αλληλέγγυος, δημοκρατικός κόσμος, ένας κόσμος της Αριστεράς είναι εφικτός.

–Θα είστε υποψήφια στις εκλογές στην Α’ Αθηνών. Είστε ιδιαίτερα δραστήρια στα Κοινωνικά Μέσα, ενώ έχετε γίνει γνωστή και από τηλεοπτικά σποτάκια του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι εύκολο για έναν νέο υποψήφιο να σταθεί πολιτικά απέναντι σε υποψήφιους με «βαριές» πολιτικές περγαμηνές;

Καμία μάχη δεν είναι εύκολη αλλά αξίζει να δοθεί ιδιαίτερα τώρα ώστε η συνταγματική εκτροπή της κυβέρνησης Μητσοτάκη να μην «νομιμοποιηθεί» πλήρως. Σε αυτήν τη μάχη ένας κυρίαρχος τρόπος για να ακουστεί η φωνή σου, είναι τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης.

Σε μια περίοδο όπου τα περισσότερα συστημικά μέσα ενημέρωσης συντάσσονται απροκάλυπτα με τις κυβερνητικές πρακτικές και λειτουργούν με όρους ακραίας προπαγάνδας προσπαθώντας χωρίς καμία ηθική το μαύρο να μας το κάνουν άσπρο, τα κοινωνικά μέσα είναι μια περιοχή ενημέρωσης όπου η αλήθεια μπορεί να επικοινωνηθεί και ο αντίλογος να ακουστεί απερίσπαστα.

• Όσο για τα αντικυβερνητικά σποτάκια του ΣΥΡΙΖΑ το 2020 τα οποία προέκυψαν ως μια ανάγκη να καταδειχθεί όλη η επικινδυνότητα του επιτελικού κράτους του Μητσοτάκη, αν και αποδεικνύεται πόσο καίρια ήταν, η σημερινή πραγματικότητα δυστυχώς τα ξεπερνά.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, η κυβέρνηση της συνταγματικής εκτροπής είναι η χειρότερη, η πιο επικίνδυνη κυβέρνηση που έχει γνωρίσει ο τόπος στη νεότερη Ιστορία του: υποκλοπές, σκάνδαλα, διασπάθιση δημοσίου χρήματος, απευθείας αναθέσεις 9 δις τα τελευταία 3μιση χρόνια, αδιευκρίνιστα ποσά, έγκλημα στα Τέμπη, ιδιωτικοποίηση του νερού, απαξίωση του Πολιτισμού, της Υγείας, της Δημόσιας Παιδείας και ένα ακροδεξιό αφήγημα να ξεπροβάλει ξανά, πλέον απειλούν την ίδια τη Δημοκρατία.

–Ποιοι είναι οι στόχοι σας εφόσον εκλεγείτε στη Βουλή;

Ως άνθρωπος που υπηρετώ τον Πολιτισμό από το 2000, θα ήθελα να αγωνιστώ για τις ανάγκες του κλάδου οι οποίες, ιδιαίτερα από την πανδημία και μετά, είναι μεγάλες και σύνθετες.

• Επιθυμώ να παλέψω για μια πολιτιστική πολιτική δημόσιου χαρακτήρα η οποία να λειτουργεί ως ένα πεδίο διαμόρφωσης αξιών, ανταλλαγής ιδεών, έρευνας, ορατότητας, πειραματισμού, νεοτερικότητας, συμπερίληψης που να ενεργεί όχι πελατειακά αλλά με αξιοκρατία και ασφαλές εργασιακό πλαίσιο.

Σε κάθε μάχη που πρέπει να δοθεί για την εξυγίανση του τόπου από την αντιλαϊκή παρακαταθήκη της κυβέρνησης Μητσοτάκη και την επανεκκίνηση της ομαλής λειτουργίας ενός δημόσιου κοινωνικού κράτους για όλα, εγώ θα είμαι παρούσα με κάθε μου δύναμη.

–Είστε ηθοποιός και αυτό πιθανόν σημαίνει ότι έχετε ιδιαίτερες ευαισθησίες στα ζητήματα πολιτισμού. Πως βλέπετε την κατάσταση σήμερα σε θέματα πολιτισμού.

Το ΠΔ 85/22 σύμφωνα με το οποίο οι καλλιτέχνες κατατάσσονται στην κατηγορία εργαζομένων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και οδήγησε για 3 μήνες τους ανθρώπους του Πολιτισμού στους δρόμους, σύσσωμο το διδακτικό προσωπικό των κρατικών σχολών θεάτρου και χορού σε παραίτηση ενώ για πρώτη φορά στην Ιστορία, το Εθνικό Θέατρο σε παύση λειτουργίας, το σκάνδαλο Λιγνάδη ο οποίος προφυλακίστηκε ως επικίνδυνος, καταδικάστηκε πρωτοδίκως ένοχος για τους βιασμούς εις βάρος δύο ανηλίκων και έπειτα με μια σκανδαλώδη μεροληπτική απόφαση, αφέθηκε με αναστολή μέχρι το Εφετείο ενώ την ίδια ώρα η Υπουργός Πολιτισμού χωρίς καμία αίσθηση ευθιξίας κι ευθύνης για την προσωπική της επιλογή, να μας λέει ότι ο με απευθείας ανάθεση Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου την κορόιδεψε με την υποκριτική του τέχνη (!), το νομοσχέδιο για τημετατροπή πέντε δημόσιων μουσείων (Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου, Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού), σε Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ) ώστε η τύχη των σημαντικότερων συλλογών αρχαιοτήτων να παραδίδεται σε κυβερνητικά διορισμένα ΔΣ οι οποίοι θα αποφασίζουν για την τύχη τους ακόμη και για τη μόνιμη εξαγωγή τους στο εξωτερικό με τη μορφή “παραρτημάτων”, το τσιμέντωμα της Ακρόπολης, η απόσπαση των αρχαιοτήτων από το σταθμό Βενιζέλου του μετρό Θεσσαλονίκης και η καταστροφή τους, είναι μερικές από τα πολλές πληγές που προκάλεσε η κυβέρνηση Μητσοτάκη και οι οποίες αποδεικνύουν ότι η κατάσταση του Πολιτισμού όχι απλώς δεν είναι καλή αλλά βρίσκεται υπό ένα καθεστώς ιδεολογικό αλλά και συμφερόντων εξαιρετικά επισφαλές κι εχθρικό.

–Η Αριστερά στην Ελλάδα έχει πλούσια δράση στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Μετά το 2015 όμως όταν βρέθηκε στην εξουσία συγκυβέρνησε μ’ έναν ιδεολογικό αντίπαλο που στα στελέχη του περιλάμβανε πρόσωπα που ήταν κατά των δικαιωμάτων αλλά και ομοφοβικούς. Για να κρατηθεί στην εξουσία ψήφισε, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, που είχε βάλει στο στόχαστρο, ένα μνημόνιο. Όλα αυτά τι συναισθήματα σας προκάλεσαν εκείνη την εποχή;

Η όποια μας κριτική είναι σημαντικό να γίνεται με βάση την ιστορική στιγμή. Το 2015 με 321,3 δις δημόσιο χρέος που άφησαν βεβαίως οι κυβερνήσεις ΝΔ–ΠΑΣΟΚ, τα μνημόνια, την εποπτεία των Θεσμών, τα πράγματα ήταν ασφυκτικά.

• Ο Αλέξης Τσίπρας μην έχοντας καταφέρει στις εκλογές να κερδίσει την αυτοδυναμία, την ίδια όμως στιγμή με αίσθημα χρέους να σχηματίσει κυβέρνηση και να βγάλει επιτέλους τον τόπο από το αδιέξοδο, πρώτα εξάντλησε κάθε άλλη περίπτωση συνεργασίας κι έπειτα συγκυβέρνησε με τον Πάνο Καμμένο με τον οποίο πράγματι τον χώριζαν πολλά.

Είναι επιτυχία ότι αυτή η ασυμβατότητα σε ένα επίπεδο γεφυρώθηκε και λειτούργησε ομαλά όμως όταν πλέον η Ελλάδα έφτασε στο κατώφλι της Συμφωνίας των Πρεσπών και την ονοματοδοσία της πΓΔΜ σε Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας ο Αλέξης Τσίπρας δεν έκανε πίσω ενώ ο Πάνος Καμμένος παραιτήθηκε.

• Επίσης επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ υπερψηφίστηκε επιτέλους το σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια ενώ σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας δεσμεύτηκε ότι με την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις 21/5 η προοδευτική κυβέρνηση θα θεσμοθετήσει τον γάμο για όλα τα ζευγάρια ανεξαρτήτως φύλου με πλήρη δικαιώματα και το δικαίωμα τεκνοθεσίας.

Με πρώτο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ την 21η Μαΐου, θα έχουμε κυβέρνηση προοδευτικής συνεργασίας την επομένη κιόλας μέρα των εκλογών σε αντίθεση ασφαλώς με την ΝΔ που θα προχωρήσει σε εκλογές 3, 4, 5 φορές ώστε να κυνηγήσει την υποτιθέμενη αυτοδυναμία και να συνεχίσει ακάθεκτη την αισχροκέρδεια, τη ρεμούλα, τις απευθείας αναθέσεις, την ακροδεξιά της πολιτική, τη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της ολιγαρχίας, τη συνταγματική εκτροπή των υποκλοπών. Απέναντι σε όλα αυτά, οι δημοκρατικές δυνάμεις θα υψώσουν το δικό τους φράχτη για διασφάλιση του δημόσιου κοινωνικού κράτους, διαφάνεια, ίσα δικαιώματα κι ευκαιρίες για όλα, ελευθερία του λόγου, ασφάλεια, εργασία. Μεπρώτο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ την 21η Μαΐου θα δοθεί στον τόπο μια εξαιρετικά σημαντική ευκαιρία για δικαιοσύνη παντού.