Ο Economist εξόργισε τον Ερντογάν – “Ελαττωματική δημοκρατία στην Τουρκία η οποία μπορεί να ωθηθεί σε πλήρη δικτατορία”

Ο Φαχρετίν Αλτούν διευθυντής επικοινωνίας της προεδρίας της Τουρκίας, αναφέρει για τον Economist πως «ανακυκλώνει την πνευματικά τεμπέλικη, βαρετή και σκόπιμα λανθασμένη απεικόνιση της Τουρκίας. Φαίνεται ότι αισθάνονται υποχρεωμένοι να ανακοινώσουν το τέλος της τουρκικής δημοκρατίας μέσα από κλισέ, παραπληροφόρηση και κραυγαλέα προπαγάνδα» και συμπληρώνει:

• «Οι εξωφρενικοί τίτλοι και οι προκλητικές εικόνες μπορεί να τους βοηθήσουν να πουλήσουν το λεγόμενο περιοδικό τους, γι’ αυτό τους συγχαίρουμε για τις έξυπνες τεχνικές μάρκετινγκ! Αλλά πρέπει να υπενθυμίσουμε στο κοινό ότι πρόκειται για δημοσιογραφία εντυπώσεων που βασίζεται σε φτηνή προπαγάνδα και παραπληροφόρηση».

Ο τουρκικός λαός έχει επανειλημμένα επιδείξει τη δέσμευσή του στη δημοκρατία, την ισότητα και την ελευθερία. Το πολιτικό μας σύστημα έχει υποστεί πολλές δοκιμασίες, συμπεριλαμβανομένης μιας απόπειρας πραξικοπήματος το 2016, όταν ο λαός μας έχυσε το αίμα του για να σώσει τη δημοκρατία μας.

Όταν ο Πρόεδρός μας Ερντογάν κάλεσε τους πολίτες μας να αντισταθούν στους πραξικοπηματίες, η απάντησή τους ήταν ένα μάθημα για τους αιώνες. Οι λεγόμενοι δημοσιογράφοι και συντάκτες του Economist προφανώς ποτέ δεν μπήκαν στον κόπο να προσφέρουν αξιοπρεπή δημοσιογραφία για τον αγώνα του λαού μας για τη δημοκρατία μας.

Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο ανεξήγητο και διαρκές μίσος τους εναντίον του δημοκρατικά εκλεγμένου Προέδρου μας, ο οποίος έχει κερδίσει σε όσες εκλογές έχει λάβει μέρος. Εάν δεν μπορείτε να μπείτε στον κόπο να διερευνήσετε πώς και γιατί το τουρκικό κοινό εμπιστεύεται τον Ερντογάν, γιατί να σας πάρει κανείς στα σοβαρά;!΄»

Ενώ συνεχίζει κάνοντας αναφορά και στις επερχόμενες εκλογές στην χώρα που όπως όλα δείχνουν θα γίνουν στις 14 Μαίου.

«Η χώρα μας οδεύει προς μια ακόμη εκλογική περίοδο, όπου υπάρχει μια έντονη συζήτηση για το πώς να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις μας. Υπάρχει δημοκρατική πολιτική και η αντιπολίτευση προσπαθεί να βρει τη στρατηγική της εδώ και μήνες.

Είμαι πεπεισμένος ότι ο Economist δεν θα μπει ποτέ στον κόπο να κάνει αναφορά για τι πραγματικά συμβαίνει στην Τουρκία. Θέλω απλώς να προειδοποιήσω τους ανυποψίαστους αναγνώστες για τη θλιβερή τους κατάσταση!», καταλήγει ο Αλτούν.

ΤΙ ΛΕΕΙ ΤΟ ΆΡΘΡΟ

Η Τουρκία διαθέτει τις δεύτερες μεγαλύτερες ένοπλες δυνάμεις του ΝΑΤΟ. Διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο σε μια ταραγμένη γειτονιά, ειδικά στη διαλυμένη από τον πόλεμο Συρία. Ασκεί αυξανόμενη επιρροή στα δυτικά Βαλκάνια, στην ανατολική Μεσόγειο και πιο πρόσφατα στην Αφρική. Πάνω από όλα, είναι σημαντική στη Μαύρη Θάλασσα και στον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία. Πέρυσι βοήθησε στη σύναψη μια συμφωνίας ώστε να επιτραπεί η αποστολή περισσότερων ουκρανικών σιτηρών σε έναν «πεινασμένο» κόσμο.

Επομένως, οι ξένοι θα πρέπει να δώσουν προσοχή στις προεδρικές και κοινοβουλευτικές εκλογές της Τουρκίας, για τις οποίες ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αυτή την εβδομάδα είπε ότι θα διεξαχθούν στις 14 Μαΐου. Πολύ περισσότερο που, υπό τον ολοένα και πιο αλλοπρόσαλλο πρόεδρό της, η χώρα βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής. Η συμπεριφορά του κ. Ερντογάν, όσο πλησιάζουν οι εκλογές. Θα μπορούσε να μετατρέψει αυτό που σήμερα είναι μια βαθιά ελαττωματική δημοκρατία σε μια πλήρη δικτατορία».

Αναλυτικότερα:

Όταν έγινε για πρώτη φορά πρωθυπουργός τον Μάρτιο του 2003, ο κ. Ερντογάν έδωσε πολλές υποσχέσεις για την Τουρκία. Οι κοσμικοί φοβήθηκαν ότι είχε μια υπερβολικά ισλαμιστική ατζέντα, αλλά αυτός και το κόμμα του Δικαιοσύνη και Ανάπτυξη ( ak ) δεν έχουν προχωρήσει πολύ στην επιδίωξή του. Στα πρώτα χρόνια της, η κυβέρνηση του κ. Ερντογάν έδωσε νέα οικονομική και πολιτική σταθερότητα σε μια χώρα που για δεκαετίες δεν είχε κανένα από τα δύο. Εξαφάνισε τους στρατηγούς που ανακατεύονταν πολύ συχνά στην πολιτική και είχαν κάνει πραξικοπήματα. Έφερε μεταρρυθμίσεις για να τονώσει την οικονομία. Επιτέθηκε στους Κούρδους, τη μεγαλύτερη εθνική μειονότητα της Τουρκίας, οι οποίοι είχαν υποστεί εδώ και καιρό διώξεις από τα χέρια του στρατού. Το 2005 εξασφάλισε επάξια ένα βραβείο που είχε ξεφύγει από όλους τους προκατόχους του: την επίσημη έναρξη των συνομιλιών για την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Όπως εξηγεί η ειδική έκθεσή μας σε αυτό το τεύχος, έχει σταθερά επιτεθεί στους θεσμούς και διαβρώνει τους ελέγχους και τις ισορροπίες. Έχει μετατρέψει μεγάλο μέρος των ΜΜΕ σε εργαλείο κρατικής προπαγάνδας. Ουσιαστικά έχει λογοκρίνει το διαδίκτυο. Έχει ρίξει πολλούς επικριτές, συμπεριλαμβανομένων των ηγετών της αντιπολίτευσης, στη φυλακή. Έχει παραγκωνίσει τους αντιπάλους του εντός του κόμματος ak . Έχει υποτάξει το δικαστικό σώμα, χρησιμοποιώντας τα δικαστήρια για να παρενοχλήσει τους αντιπάλους…