Το 2023 θα κριθεί το μέτωπο και η ενότητα που σφυρηλατήθηκαν από τις HΠA  και την EE εναντίον της Μόσχας

Το 2022 υπήρξε έτος ανατροπών με αποκορύφωμα τον πόλεμο στην Ουκρανία. O Πούτιν παραβίασε κάθε έννοια του Διεθνούς Δικαίου και μάλιστα οι ρωσικές δυνάμεις ελέγχονται και για εγκλήματα πολέμου, αυτό όμως όχι μόνο δεν συγκίνησε κράτη της Αφρικής, της Ασίας και της νότιας  Αμερικής αλλά δημιούργησε ρήγματα εντός της Δύσης.

Και το 2023 θα κριθεί το μέτωπο και η ενότητα που σφυρηλατήθηκαν από τις HΠA  και την EE εναντίον της Μόσχας, αφού οι συνέπειες του πολέμου είναι πολύ πιο εμφανείς στη Γηραιά  Ήπειρο. 

Στη δική μας περιοχή, στα μεν Βαλκάνια επανέρχονται με προβληματικό τρόπο οι εκκρεμότητες που δεν έχουν διευθετηθεί, με την ευρωπαϊκή  προοπτική των δυτικών Βαλκανίων να απομακρύνεται, δημιουργώντας σύγχυση  και δίνοντας την ευκαιρία σε δυνάμεις εκτός  περιοχής να  παρεμβαίνουν στις εξελίξεις, στη δε  Ανατολική  Μεσόγειο οι εκλογικές  αναμετρήσεις  σε Κύπρο, Ελλάδα και Τουρκία δεν αφήνουν περιθώριο θετικών ανατροπών τουλάχιστον μέχρι το πρώτο εξάμηνο του νέου έτους.

• Αντιθέτως, στον απόηχο του πολέμου στην Ουκρανία, με την Ευρωπαϊκή Ένωση να αναζητεί  εναγωνίως τρόπους να εξασφαλίσει την ομαλή μετάβαση της αγοράς φυσικού αερίου κατά την  απορωσοποίησή της, η  Ανατολική Μεσόγειος  αποκτά πλέον άλλη δυναμική στους ευρωπαϊκούς σχεδιασμούς.

Kαι ναι μεν η επιθυμία είναι τα κράτη της περιοχής να συνεργαστούν ώστε να προσφέρουν μια ικανοποιητική εναλλακτική στην τροφοδοσία της  Ευρώπης, ωστόσο, ο μαξιμαλισμός της τουρκικής ηγεσίας και σε αυτή την περίπτωση προβληματίζει για το κατά πόσο θα αποτελέσει εμπόδιο, τουλάχιστον στο σκέλος  που αφορά στην μεταφορά κυπριακού φυσικού αερίου προς την ευρωπαϊκή αγορά.

Βέβαια, το πιθανότερο σενάριο αυτή τη στιγμή είναι το κυπριακό φυσικό αέριο να συμπεριληφθεί σε projects από κοινού με το ισραηλινό, ίσως και το αιγυπτιακό, οπότε εκεί οι δυνατότητες  παρέμβασης της  Άγκυρας θα είναι μικρότερες. Όμως, και πάλι θα  μπορεί να παίζει  το χαρτί της αποσταθεροποίησης, διαμηνύοντας έτσι προς εταιρίες  και μεγάλες εκτός περιοχής δυνάμεις την πάγια θέση της, ότι δηλαδή κανένα σχέδιο στην περιοχή  δεν μπορεί  να μην έχει την έγκρισή της.

Σε  αυτήν την  εξωφρενική αξίωση  πρέπει να απαντήσουν συντεταγμένα όσοι ενδιαφέρονται να δουν την  Ανατολική  Μεσόγειο να εξελίσσεται σε πηγή τροφοδοσίας ειδικότερα της διψασμένης Ευρώπης, η  οποία  πρόκειται τα  επόμενα χρόνια να δεχτεί  ισχυρό ανταγωνισμό από τις αγορές της Ασίας.

Το 2023 θα είναι σημαντικό έτος  και για την αξιοποίηση  των υδρογονανθράκων  που βρίσκονται στην ελληνική επικράτεια, καθώς επισπεύδονται οι  έρευνες και γεωτρήσεις για την ανακάλυψη ορυκτού πλούτου. Μπορεί να είμαστε ακόμα δυστυχώς στην αρχή, αλλά το επόμενο έτος θα δώσει το στίγμα των προθέσεων τόσο της ελληνικής πλευράς όσο και των εμπλεκόμενων εταιρειών.  

• Oι εξελίξεις στη Λιβύη  έχουν επίσης ιδιαίτερα ελληνικό ενδιαφέρον  και ενώ υποτίθεται ότι το 2023 θα είναι έτος εκλογών, κανείς δεν μπορεί να ξέρει αν αυτές θα διεξαχθούν και αν η Λιβύη μέχρι τότε θα είναι, έστω και τύποις, ενιαία χώρα. Η απόπειρα ενεργοποίησης του τουρκολιβυκού συμφώνου από μεριάς Τουρκίας ή και ενέργειες της Τρίπολης αμφισβήτησης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, ακόμη και με κατάθεση συντεταγμένων στον ΟΗΕ, βρίσκονται επί του παρόντος στα επικρατέστερα σενάρια. 

Άλλωστε η Τουρκία θέλει να προλάβει να δημιουργήσει τετελεσμένα στην περιοχή, προτού ενδεχόμενες εκλογές αλλάξουν τους συσχετισμούς στη Λιβύη. Έχει όμως ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις εξελίξεις των επόμενων μηνών, η μονομερής οριοθέτηση της Αιγύπτου, διότι πυροδοτεί διεργασίες και αναγκάζει Τρίπολη και Άγκυρα να τοποθετηθούν, εν γνώσει του Καΐρου ότι δεν πρόκειται να αντιπαρατεθούν ευθέως μαζί του.