Όταν ο Φαναράς “διαφωνεί” με Μαύρο, Παναγόπουλο και Αράπογλου…
Δεν πέρασε απαρατήρητη η δημοσκόπηση της Metron Analysis (Στράτος Φαναράς) που παρουσιάστηκε (χθες) από το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Mega Channel. Για πολλούς λόγους.
Πρώτος, επειδή, μετά από καιρό, η Ν.Δ ανακτά στην Εκτίμηση Ψήφου διψήφια διαφορά (10,2%) από τον ΣΥΡΙΖΑ- κι εδώ προκύπτουν κάποια εύλογα ερωτηματικά, τα οποία θα επισημάνουμε παρακάτω.
Δεύτερος, επειδή, σε μία εποχή που αυξάνει η δυσαρέσκεια των πολιτών για τα μεγάλα προβλήματα της ακρίβειας και της ενεργειακής κρίσης, η μέτρηση εμφανίζει ιδιαίτερα συρρικνωμένη την απήχηση (στα ποιοτικά στοιχεία) του ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά του Αλέξη Τσίπρα.
Τρίτος, επειδή ανατρέπει την τάση (σε όλες τις προηγηθείσες δημοσκοπήσεις) υπέρ των κυβερνήσεων συνεργασίας, και δείχνει πως οι πολίτες προκρίνουν μία αυτοδύναμη κυβέρνηση, κάτι που ταιριάζει γάντι στο δίλημμα που θέτει ο πρωθυπουργός.
Τέταρτος, διότι μετά από μία περίοδο σκληρής κριτικής (ως προς το σκάνδαλο των υποκλοπών και το καλάθι του νοικοκυριού) από το κανάλι και τα μέσα ενημέρωσης του ΔΟΜ, η δημοσκόπηση συνοδεύτηκε από σχόλια (Γ. Πρετεντέρης) για ανθεκτικότητας και αδιαμφισβήτητη υπεροχή της κυβέρνησης.
Υπάρχει, όμως, ένα ζήτημα -που, προσοχή, δεν πρέπει να οδηγεί σε αμφισβήτηση της αξιοπιστίας της συγκεκριμένης μέτρησης:
Στις προηγηθείσες δημοσκοπήσεις της MRB/Open (Δημήτρης Μαύρος), Alco/Alpha (Κ.Παναγόπουλος), Pulse/Σκαϊ (Γ.Αράπογλου), το προβάδισμα της Ν.Δ κυμαίνεται μεταξύ 6 και 7%, στην δε Εκτίμηση Ψήφου, λίγο πάνω από το 7%. Παρατηρείται, δηλαδή, μία διαφορά με αυτήν της Metron Analysis περίπου τρεις μονάδες.
Θεωρητικά, αυτό δεν πρέπει να σημαίνει οπωσδήποτε κάτι, δεδομένου πως το περιθώριο (στατιστικού) σφάλματος στις μετρήσεις είναι +/_ 2,5%, άρα το 7% όλων των άλλων μετρήσεων θα μπορούσε να δικαιλογηθεί να είναι και 10%. Με αυτή την λογική, πάντως, θα μπορούσε να είναι και 4,5%, αλλά αυτή είναι μία άλλη συζήτηση.
Εάν ζούσε ο Ηλίας Νικολακόπουλος, ίσως εξηγούσε αυτά τα μικρά παράδοξα των μετρήσεων. Πώς, για παράδειγμα, όταν η δυσφορία στους κυβερνητικούς χειρισμούς (από την ακρίβεια, τα δάνεια, τις υποκλοπές κ.ά) φθάνει έως και το 80%, και την ίδια στιγμή να αποδομείται (στην Metron Analysis) η αξιωματική αντιπολίτευση.
Αναμφίβολα, μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι φταίει ο Τσίπρας που δεν έχει αρθρώσει εναλλακτικό λόγο που να πείθει -όπως λένε οι σχολιαστές-, ή δεν έχει παρουσιάσει νέα ομάδα διακυβέρνησης, αλλά και πάλι τα ερωτηματικά παραμένουν.