Ν.Δ: Ο ρόλος Ανδρουλάκη στο εσωκομματικό (μετεκλογικό) τοπίο- Δένδιας,Κεφαλογιάννη,Χατζηδάκης σε πρώτο πλάνο
Εφόσον δεν προκύψει άλλη μείζονος σημασίας αποκάλυψη σχετικά με το σκάνδαλο των υποκλοπών (και οι “θηρευτές” του pretador, ή οι “μπλε στολές” του ΚΕΤΥΑΚ της ΕΥΠ παραμείνουν στο βαθύ παρασκήνιο, μέσω επίκλησης του αμαρτωλού απορρήτου και της επιμήκυνσης της δικαστικής έρευνας), είναι δύσκολο να υπάρξει κίνηση “εκ των έσω” στη Ν.Δ, όπως ελπίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ακόμα και ο Κώστας Καραμανλής, ο οποίος θα μπορούσε, όντως, να φέρει τα πάνω κάτω, εάν αποφάσιζε να παρέμβει, θα μείνει, μάλλον, ηχηρά σιωπηλός και θεσμικά οχυρωμένος. Σε συνομιλητές του αφήνει να εννοηθεί πως θα εφορμήσει ως ταύρος εν υλαλοπωλείω, μόνο εάν…
Τούτων δοθέντων, οι εσωκομματικοί “παίκτες” θα αναμείνουν την όποια εκκαθάριση λογαριασμών στις εκλογές. Εάν ο Κυριάκος Μητσοτάκης κερδίσει με άνεση και αγγίξει ή κατακτήσει την αυτοδυναμία, τότε “κάθε (υποψήφιος) κατεργάρης, στον πάγκο του…”. Εφόσον, όμως, το φέρουν έτσι οι συνθήκες και το μοναδικό σενάριο είναι η κυβέρνηση συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ (χλωμό, λένε αρκετοί…), τότε θα ενεργοποιηθούν τα αντανακλαστικά.
Ο Νίκος Δένδιας, για παράδειγμα, αποφεύγει συστηματικά να συναντηθεί με ανησυχούντες βουλευτές και περιορίζεται στα καθήκοντά του. Τα ελληνοτουρκικά και οι συνεχείς προσωπικές επιθέσεις που δέχεται από την Άγκυρα, είναι, άλλωστε, ένας ασφαλής τρόπος ενίσχυσης του ηγετικού του προφίλ. Και μεταθέτει χρονικά τις κινήσεις του στο μετεκλογικό τοπίο.
Εάν, δηλαδή, ο Νίκος Ανδρουλάκης δεχόταν να συγκυβερνήσει με τη Ν.Δ, και θέσει -μεταξύ άλλων- τον όρο να μην είναι πρωθυπουργός ο Κυριάκος Μητσοτάκης, τότε ο υπουργός Εξωτερικών θα παίξει το χαρτί του, καθώς πιστεύει πως είναι αποδεκτός από τον ευρύτερο κεντρώο χώρο και αρεστός σε κύκλους επιρροής που θα παίξουν τον ρόλο τους.
Από την άλλη είναι και η Όλγα Κεφαλογιάννη. Η βουλεύτρια, λέγεται, πως αποβλέπει στην ηγεσία της Ν.Δ, μετά από μία ήττα Μητσοτάκη, ή εάν οι συνθήκες οδηγήσουν σε αμφισβήτησή του. Μέχρι τότε θα κινείται πάνω στην λεπτή γραμμή της “νομιμότητας”: θα στηρίζει την κυβέρνηση, θα διατυπώνει αιχμές (π.χ υποκλοπές, κοινωνικό πρόσωπο κ.ά), και θα φιλοτεχνεί το δικό της αρχηγικό μοντέλο με αναφορές στον κοινωνικό φιλελευθερισμό και στον “καραμανλισμό”.
Η πλευρά των “μητσοτακικών”, ωστόσο, δεν πρόκειται να παραμείνει άπραγη. Όταν και εάν απαιτηθεί είναι πολύ πιθανό να προβάλλει το δικό της πρόσωπο. Το όνομα αυτού: Κωστής Χατζηδάκης! Αρκούντως σκληρά φιλελεύθερος (εκπρόσωπο του νεοφιλελευθερισμού, τον αποκαλούν οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι), αλλά και μετριοπαθής ώστε να μπορεί να συγκεράσει στρατόπεδα και απόψεις.