Η “παγίδα” του θυμού και η ανάλυση που έχει φθάσει στον Τσίπρα
Μπορεί το κεντρικό σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 να ήταν η “Ελπίδα”, ωστόσο θα μπορούσε να πει κανείς πως το συναίσθημα που ταυτίζεται σε μεγάλο βαθμό με τις εκλογικές μάχες που έχει δώσει τα τελευταία 7 χρόνια είναι ο “θυμός”.
Το 2015 ήταν ο θυμός για την διακυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου και τις πολιτικές των μνημονίων τον οποίο εκπροσώπησε και έφτασε στον εκλογικό θρίαμβο της “ΠΦΑ”, το 2019 ήταν ο θυμός εναντίον του (υπερφορολόγηση, διάψευση προσδοκιών, συμπεριφορές κ.ά) που κατέστησε πολύ ισχυρό το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο και προκάλεσε την μεγάλη ήττα από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Αρκετοί θεωρούν πως ένα από τα λάθη που κάνει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ και δεν μπορεί να εισπράξει όσο θα έπρεπε από την απαξίωση της κυβέρνησης και την πτωχοποίηση σημαντικών τμημάτων της κοινωνίας είναι ότι ακολουθεί την πεπατημένη να ποντάρει ξανά στον θυμό. Και πως αυτό συνιστά μία λάθος ανάγνωση του κοινωνικού τοπίου, καθώς ναι μεν οι πολίτες είναι θυμωμένοι (στις δημοσκοπήσεις τα συναισθήματα θυμού, οργής και απογοήτευσης ταυτίζονται σε υψηλά ποσοστά με την κυβερνητική πολιτική), από την άλλη, όμως, έχει αποκτήσει ισχυρότατα ερίσματα και το συναίσθημα της ασφάλειας.
Για να διοχετευθεί δηλαδή ο θυμός σε αντικυβερνητική ψήφο υπέρ του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης πρέπει το τελευταίο να πείσει πως διαθέτει ικανή πρόταση διακυβέρνησης που δεν θα προκαλέσει μείζονα αναταραχή. Επιζητούν, όπως λένε και δημοσκόποι που ενημερώνουν τον Αλέξη Τσίπρα, μία ήπια διέξοδο προς μία νέου τύπου διακυβέρνηση με κοινωνικά χαρακτηριστικά, χωρίς, ωστόσο, “εξαλλοσύνες”. Και, παράλληλα, επιθυμούν να διαπιστώσουν πως η πρόταση διακυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα δεν θα περιλαμβάνει πρόσωπα με ακραίες συμπεριφορές, όπως συνέβη την περίοδο 2015-19.
Αυτή η ανάλυση έχει περιέλθει στην γνώση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και οι πληροφορίες θέλουν το επόμενο διάστημα να αναδεικνύει “φρέσκα” πρόσωπα, όπως και να περιθωριοποιεί επικοινωνιακά τους φωνασκούντες. Δεν είναι εύκολο, καθώς αρκετά στελέχη πέφτουν εύκολα σε ακραίες εκφράσεις και υποκύπτουν στα διχαστικά πρότυπα που καλλιεργεί η άλλη πλευρά.
Ωστόσο, για πρώτη φορά, η τελευταία δημοσκόπηση της MRB (newsbomb) που ανέδειξε ότι οι πολίτες προτιμούν κατάτι μία κυβέρνηση συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ από εκείνη της Ν.Δ με το τρίτο κόμμα έφερε χαμόγελα στην Κουμουνδούρου. Όλα αυτά, βεβαίως, θα κριθούν το βράδυ της κάλπης της απλής αναλογικής, όταν θα γίνει σαφές εάν η Ν.Δ θα αποκτήσει “προβολή αυτοδυναμίας” στην δεύτερη κάλπη ή όχι.