ΣΥΡΙΖΑ: Μύρισε Φθινόπωρο, άνοιξαν οι “ομπρέλες”…
Η Συντακτική ομάδα του Libre
Μόλις μπήκε (ημερολογιακά) το φθινόπωρο και η ατμόσφαιρα μύρισε …πρωτοβρόχια, άνοιξαν οι …ομπρέλες. Κυρίως, αυτή του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που ενώ είχε σιγάσει μετά το συνέδριο και την εδραίωση της κυριαρχίας του Αλέξη Τσίπρα, βρήκε την ευκαιρία να διαφοροποιηθεί ως προς την θετική στάση του κόμματος στην ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ.
Εκείνο που ενοχλεί, ωστόσο, είναι η στροφή Τσίπρα προς αυτό που κάποιοι ονομάζουν ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία. Η υποψία, δε, και μόνο πώς ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αφήνει ανοικτό το παράθυρο να δεχτεί την πιθανή πρόταση Σάντσεθ, Κόστα και άλλων ηγετών για να ενταχθεί στους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές, κάνει κάποιους πέριξ της Κουμουνδούρου να βγάζουν φλύκταινες.
Δεν είναι μόνο αυτά:
–Η αναφορά Τσίπρα στην ΔΕΘ πως δεν είναι ισοπεδωτικά αρνητικός στον φράκτη στον Έβρο προκάλεσε αντιδράσεις, δεδομένων των αντιδράσεων και κινητοποιήσεων, για το θέμα αυτό, από την νεολαία του κόμματος,
–Το “άδειασμα” του Νάσου Ηλιόπουλου -και του ίδιου του προέδρου στην συνέντευξή του στον Ant1- στα περί “επιχείρησης αυταρχισμού” της αστυνομίας στην φοιτητική εστία Ζωγράφου και η εστίαση της κριτικής στο γιατί δεν έγινε εδώ και 3 χρόνια (με την παράλληλη αποκάλυψη του ρόλου του ΙΝΕΔΙΒΙΜ), δημιούργησε, επίσης, εσωτερικές αντιστάσεις,
–Η ηχηρή διαφοροποίηση του Ανδρέα Ξανθού με την κριτική του Παύλου Πολάκη στην μελέτη Λύτρα και οι ακκίδες του σχετικά με τον εμβολιασμό, ήταν ένα ακόμα πεδίο εσωτερικών συζητήσεων,
–Η επιλογή τριών μετριοπαθών του ΣΥΡΙΖΑ (Ζαχαριάδης, Σπίρτζης, Νοτοπούλου) για την διερεύνηση πεδίων συνεργασίας για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, εξελήφθη, ακόμα, ως στροφή προς την κεντροαριστερά και αφαίρεση του αριστερού-ριζοσπαστικού προσήμου.
Προφανώς, ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει εσωτερικό αντίπαλο. Και δεν θα έχει μέχρι τις εκλογές. Όλα αυτά, όμως, προδίδουν πως η εσωτερική συνοχή δεν είναι δεδομένη και πως ο σκληρός ριζοσπαστικός πυρήνας παραμένει ενεργός και σε αναμονή…
SiteDesign