Η Ιταλία εν μέσω νομισματικής τρικυμίας – Νέα κρίση στο ευρώ

Το ιταλικό χρέος αυτή τη φορά προαλείφεται ως μία τεράστια πηγή κερδοσκοπικής προσδοκίας για τις αγορές, καθώς αποτελεί τον ” αδύναμο κρίκο ” για την σταθερότητα του Ευρώ.

Η άμπωτη της δολαριακής ρευστότητας διεθνώς παίρνει διαστάσεις αντίστροφου «τσουνάμι» και αφήνει την παγκόσμια αγορά ομολόγων, τα κρατικά και ιδιωτικά χρέη να θεωρούνται πολύ πιο εύθραυστα και αδύναμα. Ακόμη και το «θωρακισμένο» – από τις παρεμβάσεις της ΕΚΤ στο τραπεζικό σύστημα – Ευρώ βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο έναντι του δολαρίου από την αρχή της νέας… χιλιετίας. Αν και προς το παρόν αντέχει λίγο καλύτερα από άλλα νομίσματα, όντας πιο δύσπεπτη λεία για κερδοσκοπία.

Τα σημάδια όμως στον ορίζοντα επιδεινώνονται πολύ γρήγορα και σε άσχημη κατεύθυνση.

Η τάση αυτή αποτυπώνεται στη ραγδαία ανοδική διαπραγμάτευση σε εκατομμύρια συμβόλαια CDS (ασφάλιστρα κινδύνου χρεοστασίου) στην Ευρωζώνη και ειδικά στις υπερχρεωμένες οικονομίες με πρώτη στη λίστα την ιταλική.

Η ΕΚΤ, καθώς τα προσωρινά στοιχεία νέας ανόδου του πληθωρισμού για τον Σεπτέμβριο, που θα δημοσιοποιηθούν την Παρασκευή θα δείξουν ότι συνεχίζει να διευρύνεται και να εγκαθίσταται σε περιοχές προϊόντων και υπηρεσιών, που ξεπερνούν τα όρια των άμεσων συνεπειών της ενεργειακής κρίσης, ετοιμάζεται θέλοντας και μη, για μεγάλη αύξηση επιτοκίων μέσα στον Οκτώβρη.
Ταυτόχρονα η ενεργειακή κρίση στην Ε.Ε. επιδεινώνεται με τις νέες επισκευαστικές «περιπέτειες» του Nord Stream 1, ενώ παραμένει αμφίβολο το αν το αμερικανικό LNG θα αρχίσει να εξάγεται και πάλι από το Freeport προς την Ευρώπη τον Νοέμβριο, όπως αρχικά είχε ανακοινωθεί.
Μέσα στο περιβάλλον αυτό, με την ύφεση να σφίγγει τις ισχυρές βιομηχανικές οικονομίες της Ευρωζώνης, ειδικά στη Γερμανία και την Ιταλία, οι χρηματαγορές άρχισαν να ακολουθούν τα «ρεύματα» απόσυρσης της ρευστότητας που είχαν τροφοδοτήσει οι Κεντρικές Τράπεζες με σημείο αναφοράς την Fed, μέσω των QE, καθώς οι αυξήσεις των επιτοκίων διαδέχονται η μία την άλλη.

Ιταλία και νομισματική τρικυμία

Η κρίση φαίνεται να αναδύεται πλέον με διαφορετικά χαρακτηριστικά μέσα από τα κύματα της νομισματικής τρικυμίας, που ήδη με αφορμή τις εθνικές πολιτικές εξελίξεις, συμπαρασύρουν τη στερλίνα σε μία πτώση που θυμίζει δεκαετία του ’60.

Θα ακολουθήσει το Ευρώ στην πτώση αυτή;

Η απάντηση τρομάζει ήδη την Ευρωζώνη καθώς οι χρηματαγορές δείχνουν για άλλη μία φορά να αγκιστρώνονται στην «ασφάλεια» του δολαρίου και της Fed χωρίς να αφήνουν από τα μάτια τους τα υποψήφια «θύματα» στα άλλα νομίσματα.

Η στερλίνα ήδη πληρώνει με «αίμα» την ανακοίνωση της άστοχης, σύμφωνα με τη συγκλίνουσα εκτίμηση των οικονομικών αναλυτών, οικονομικής πολιτικής από την κα Τρας που θέλει να επαναλάβει σήμερα μια θατσερική παραλλαγή στη δημοσιονομική πολιτική.

Το αποτέλεσμα ήταν ενδεικτικό και σχεδόν… δραματικό.

Την Κυριακή το βράδυ προς Δευτέρα, ενώ τα διεθνή ΜΜΕ έστρεφαν την προσοχή τους στην εκλογή της κας Μελόνι, οι αγορές εγκατέλειπαν βίαια την στερλίνα πουλώντας σαν να μην υπήρχε αύριο τα βρετανικά χρεόγραφα, αμέσως μόλις επιβεβαιώθηκε η «γραμμή» της οικονομικής πολιτικής της κας Τρας.

Μπορεί να ακολουθήσει ανάλογης κλίμακας «στιγμή» για το Ευρώ και την Ευρωζώνη;

Η πλειονότητα των οικονομικών αναλυτών συνδέει πλέον αυτό το σοβαρό ενδεχόμενο με την κατάθεση του προϋπολογισμού της Ιταλίας από την κυβέρνηση συνεργασίας που θα σχηματιστεί αναμφίβολα υπό την κα Μελόνι. Η μέχρι στιγμή «γραμμή» της ακουμπάει πολύ – ιδιαίτερα στη φορολογική πολιτική – με εκείνη της κας Τρας…

Οι αγορές ετοιμάζονται ήδη για το ενδεχόμενο αυτό, κάτι που από τη μία αποτυπώνεται στην άνοδο των spreads πάνω από τα 250 bp και των αποδόσεων του δεκαετούς ιταλικού ομολόγου πάνω από το 4,5%.

Κυρίως όμως οι «ετοιμασίες» φαίνονται στην αγορά συμβολαίων CDS, όπου σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία πάνω από 33 εκατ. συμβόλαια CDS που αφορούν στο ιταλικό χρέος επαναδιαπραγματεύονται τα τελευταία 24ωρα σε τιμές που ήδη έχουν ξεπεράσει τα επίπεδα του 2018.

Τη χρονιά εκείνη οι ιταλικές εκλογές είχαν «παράγει» ένα πολιτικό αποτέλεσμα που είχε τρομάξει τις αγορές και τις Βρυξέλλες. Πρώτο κόμμα το «ανεξέλεγκτο» Κίνημα των Πέντε Αστέρων με τη Λέγκα του Βορρά υπό τον κ. Σαλβίνι που τότε βρισκόταν στην άκρα δεξιά του εκλογικού φάσματος να ακολουθεί. Τα δύο αυτά κόμματα σχημάτισαν κυβέρνηση που έστειλε τα CDS στο «κόκκινο» σε χρόνο dt.

Σήμερα εκείνο το επίπεδο τιμών στα CDS δείχνει να ξεπερνιέται μετά το εκλογικό αποτέλεσμα της νίκης της κας Μελόνι. Όμως οι αγορές δείχνουν παρ’ όλα αυτά «ψύχραιμες» προς το παρόν μέχρι να επιβεβαιωθεί το αν η κα Μελόνι θα κινηθεί όπως η κας Τρας. Αν αυτό ή κάτι ανάλογο συμβεί – όπως προδιαθέτουν οι προεκλογικές δεσμεύσεις της κας Μελόνι – η αντίδραση των αγορών αναμένεται «βίαιη» και απότομη.

Βέβαια αυτό το γνωρίζουν καλά στη Φρανκφούρτη και ήδη η κα Λαγκάρντ υπενθύμισε με έμμεσο τρόπο χθες ότι το TPI είναι ένα εργαλείο το οποίο δεν έχει σχεδιαστεί αποκλειστικά για κάποια συγκεκριμένη χώρα… Με άλλα λόγια, είπε στις αγορές να μη κάνουν αυτό που έκαναν στη στερλίνα γιατί θα αντιδράσει και θα κάψουν τα δάχτυλά τους, όπως συνηθίζεται να λέγεται.

Όμως αυτή καθ’ εαυτή η βιασύνη της κας Λαγκάρντ να προχωρήσει στη δήλωση αυτή, επιβεβαιώνει την πραγματικότητα της απειλής για το Ευρώ.

Επιπλέον η ΕΚΤ γνωρίζει ότι αν χρειαστεί τελικά να «προστατεύσει» το ιταλικό χρέος και μέσω αυτού το Ευρώ, με το TPI, αυτό θα γίνει «κόντρα» στη γενική πολιτική της γραμμή που είναι η νέα μεγάλη αύξηση επιτοκίων μέσα στον Οκτώβρη…

Το ιταλικό χρέος αυτή τη φορά είναι το υποψήφιο «θύμα» και μία τεράστια πηγή κερδοσκοπικής προσδοκίας για τις αγορές, καθώς αποτελεί την αχίλλειο πτέρνα για την σταθερότητα του Ευρώ. Το χρονοδιάγραμμα αυτού του θρίλερ τοποθετείται μέσα στον Οκτώβρη με την κατάθεση του προϋπολογισμού στην νέα ιταλική βουλή.

Ακριβώς όπως και με τη Βρετανία και τη στερλίνα…