Ενώ η αυλαία της 86ης ΔΕΘ έπεσε και τα κομματικά επιτελεία κάνουν τον απολογισμό τους, κυρίως για τις εμφανίσεις των δύο “μονομάχων”, του πρωθυπουργού και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η προσοχή εστιάζεται στην κοστολόγηση των μέτρων που παρουσίασαν και οι δύο.
Το Κ-Report προχώρησε σε ένα δημοσιονομικό κρας-τεστ των προγραμμάτων και των παροχών που ανακοίνωσαν Κυριάκος Μητσοτάκης και Αλέξης Τσίπρας.
Η παροχολογία Μητσοτάκη
Η παροχολογία άνοιξε με πρωτοβουλία της κυβέρνησης, το προπερασμένο Σάββατο, όταν ο πρωθυπουργός μοίρασε 21 παροχές ύψους 5,5 δισ. ευρώ –ξέχωρα από τις επιδοτήσεις για την ενέργεια, οι οποίες φέτος θα φτάσουν τα 14 δισ. ευρώ.
Οι παροχές Τσίπρα
Τη σκυτάλη πήρε η αξιωματική αντιπολίτευση. Προχτές, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μοίρασε παροχές 9,35 δισ. ευρώ έναντι νέων εσόδων 3,74 δισ. –καθαρό κόστος 5,6 δισ. ευρώ σύμφωνα με τους υπολογισμούς του ΣΥΡΙΖΑ ενώ σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομικών οι παροχές ανέρχονται σε 11,5 δισ. ευρώ συν 12 δισ. για το πλαφόν στο ηλεκτρικό ρεύμα.
Τα πραγματικά οικονομικά στοιχεία
Φέτος ο προϋπολογισμός θα κλείσει με πρωτογενές έλλειμμα 2% του ΑΕΠ (ήτοι 4 δισ. ευρώ) και το 2023 έχουμε συμφωνήσει με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς ότι θα έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα 1% του ΑΕΠ (δηλαδή 2 δισ. ευρώ). Άρα, ξεκινάμε με ένα φορτίο 6 δισ. ευρώ από τα αποδυτήρια.
Σε αυτά, προσθέστε ένα μέρος από τα 5,5 δισ. πρόσθετες παροχές που υπόσχεται η κυβέρνηση ή τα (έστω) 5,6 δισ. που υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι, αυξάνεται το φορτίο με το οποίο ξεκινάμε από τα αποδυτήρια, σε 8 έως άνω των 10 δισ. ευρώ.
Προσθέστε και τις δαπάνες για ενισχύσεις σε λογαριασμούς ηλεκτρικού, φυσικού αερίου και για καύσιμα που, όπως προαναφέραμε, φέτος θα είναι 14 δισ., εκ των οποίων τα 4 θα επιβαρύνουν τον Προϋπολογισμό. Αν είναι ίδια η επιβάρυνσή του το 2023, ξεκινάμε με ένα φορτίο 12-14 δισ. ευρώ, δηλαδή 6-7% του ΑΕΠ.
Τελευταίο, για να ολοκληρωθεί η εικόνα: Αυτά τα δισ. ευρώ φορτίο, θα πρέπει να αντισταθμιστούν από άλλες περικοπές ή πηγές εσόδων προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 1% του ΑΕΠ το 2023, έτος κατά το οποίο ο ρυθμός μεγέθυνσης του ΑΕΠ θα μειωθεί στο 2-2,5% -έναντι 5,5-6% φέτος.
Τι σημαίνουν αυτά; Πρακτικά, σημαίνουν ότι οι υποσχέσεις για νέες παροχές θα μείνουν λόγια.
Μετά τις εκλογές: Αφού γίνουν οι εκλογές και αναλάβει καθήκοντα η όποια νέα κυβέρνηση, θα αρχίσει μια βίαιη συγκράτηση των δαπανών, υπό την αυστηρή εποπτεία των ευρωπαϊκών θεσμών και των διεθνών αγορών. Διαφορετικά, ο προϋπολογισμός θα εκτραπεί και μαζί του θα εκτραπεί πλήρως η πορεία προς ανάκτηση επενδυτικής βαθμίδας για τα ομόλογά μας –οπότε, αυτά θα παραμείνουν στην κατηγορία «σκουπίδια» και η Ελλάδα θα παραμείνει κλειδωμένη εκτός αγορών. Κι επειδή αυτό δεν αντέχεται, θα γίνει δημοσιονομικό σφίξιμο. Αλλά, τότε, αυτό θα έχει κόστος για τη χώρα μας.
Η ώρα της αλήθειας: Αν έτσι αφεθούν τα πράγματα, μετά τις επόμενες εκλογές, αφού θα έχει μεσολαβήσει μια διετία διανομής περίπου 56 δισ. ευρώ χωρίς τη δέουσα αυστηρότητα και δικαιοσύνη και θα έχει προηγηθεί μια παρατεταμένη περίοδος προεκλογικού εκμαυλισμού (ως αν δεν ζούμε στην Ελλάδα της υπερχρέωσης και μιας οικονομίας με μονοκαλλιέργεια και ισχνή παραγωγική βάση, αλλά σε κάποια ονειρική Ελβετία του νότου…), ένα απότομο δημοσιονομικό σφίξιμο θα προκαλέσει κοινωνική αφύπνιση με άγριο τρόπο. Που δεν θα έχει καλή συνέχεια, ούτε για την κοινωνική ηρεμία ούτε για την πολιτική σταθερότητα. Προς τα εκεί πάμε, αν δεν αλλάξουμε πορεία.