ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ για ομιλία Μητσοτάκη στη ΔΕΘ: Τελικά υπάρχει λεφτόδεντρο
Καυστική είναι η ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ σχετικά με την ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη στο πλαίσιο της ΔΕΘ, όπου μεταξύ άλλων εξαγγέλθηκαν σειρά μέτρων ενίσχυσης για την αναχαίτιση της ενεργειακής κρίσης.
”Τελικά το «λεφτόδεντρο» φύτρωσε στην αυλή του Μαξίμου, καθώς ο κ.Μητσοτάκης μοίρασε το δημόσιο χρήμα με αυταρέσκεια”, επισημαίνει μεταξύ άλλων στην ανακοίνωσή του το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, ενώ αναφέρεται και στο σκάνδαλο τον υποκλοπών κάνοντας λόγο για ”απουσία αναφοράς στο κράτος δικαίου και των δημοκρατικών θεσμών από τον πρωθυπουργό”.
Αφήνοντας ενοχικά εκτός κάδρου στην αποψινή ομιλία του το κράτος δικαίου, τη θωράκιση των δημοκρατικών θεσμών και το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο Πρωθυπουργός επιδόθηκε σε ένα κρεσέντο δημοσιονομικού λαϊκισμού.
Τελικά το «λεφτόδεντρο» φύτρωσε στην αυλή του Μαξίμου, καθώς ο κ.Μητσοτάκης μοίρασε το δημόσιο χρήμα με αυταρέσκεια, αποκρύπτοντας ότι ο δημοσιονομικός χώρος που χρησιμοποιεί, προέρχεται αποκλειστικά από την υπερφορολόγηση της κατανάλωσης των ευάλωτων και μικρομεσαίων νοικοκυριών και ενώ επί τρία χρόνια εξασφάλισε απαλλαγές και δώρα στους ισχυρούς. Η κοινωνία μας χρειάζεται στήριξη, που θα βασίζεται σε επιλογές δίκαιες και όχι προσανατολισμένες στις κάλπες.
Με παραδειγματική καθυστέρηση αναγνώρισε το οξύ στεγαστικό πρόβλημα των νέων οικογενειών και των φοιτητών, που φέτος αποτέλεσε ένα τα μεγαλύτερα εμπόδια στις σπουδές τους.
Επίσης, αναγνώρισε την ανάγκη των ενεργειακών κοινοτήτων και των φωτοβολταϊκών στις στέγες ξεχνώντας όμως ότι λίγες εβδομάδες πριν με νόμο της ΝΔ οι ΑΠΕ πηγαίνουν στα χέρια των λίγων και ισχυρών.
Έστω και με αυτά τα ψήγματα φαίνεται ότι η ΝΔ δεν παρακολουθούσε απλά , αλλά πολύ προσεκτικά τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, Νίκο Ανδρουλάκη, που έχει προτείνει τεκμηριωμένες λύσεις σε αυτά τα θέματα πολύ νωρίτερα.
Ο κ. Μητσοτάκης οδηγούμενος από την εξουσιομανία του και βλέποντας τους πολίτες να του γυρνούν την πλάτη, θα κάνει τα πάντα για να παραμείνει στην καρέκλα του γι’ αυτό επένδυσε εκ νέου στο δίλημμα «Μητσοτάκης ή χάος», επιλέγοντας στην θεσμική εκτροπή που πρωταγωνιστεί αυτός και το περιβάλλον του, να προσθέσει και την θεσμική ανακολουθία.