Editorial: Γιατί θα έπρεπε κατ’ εξαίρεση να μιλήσει (και) ο Ν.Ανδρουλάκης στη Βουλή

Καθώς αύριο ξεκινά μια πολιτική και κοινοβουλευτική εβδομάδα που θα αφήσει βαρύ αποτύπωμα στην λειτουργία του πολιτικού μας συστήματος και πιθανότατα θα δράσει ως εμβρυουλκός πολιτικών εξελίξεων, το μείζον ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί άμεσα είναι “γιατί η ΕΥΠ παρακολουθούσε τον αρχηγό του τρίτου κοινοβουλευτικού κόμματος και ευρωβουλευτή Νίκο Ανδρουλάκη;”.

Και συνακόλουθα, ποιό ήταν το αιτιολογικό και περιεχόμενο του λόγου περί “εθνικής ασφάλειας” που επικαλέστηκε στο αίτημα του προς την εισαγγελέα της υπηρεσίας ο πρώην επικεφαλής της ΕΥΠ Παναγιώτης Κοντολέων.

Τα παραπάνω αποτελούν την λυδία λίθο της προσπάθειας διερεύνησης του σκανδάλου των υποκλοπών που δημιουργεί ήδη ένα βαλτώδες πολιτικό τοπίο καθ’ οδόν προς τις εκλογές και με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και τα διεθνή ΜΜΕ να θέτουν ζήτημα δημοκρατικού ελλείμματος στην χώρα μας. Το ζήτημα δεν είναι εάν και πώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα αποφύγει κάποια δημοσκοπική καταβύθιση, είναι κάτι πολύ σημαντικότερο που αφορά το Κράτος Δικαίου, την λειτουργία των θεσμών, τον δημοκρατικό κοινοβουλευτικό έλεγχο, την εικόνα της Ελλάδας, και την σχέση του πολίτη με την πολιτική.

Όποιοι βασίζονται στον κοινωνικό μιθριδατισμό για να ξεπεράσουν τις πολιτικές συνέπειες, πρέπει να θυμηθούν τι συνέβη -και συμβαίνει ακόμα υποδόρια- στην χώρα, όταν υποτιμήθηκε ο κίνδυνος της ακροδεξιάς (Χρυσή Αυγή).

Ως εκ τούτου είναι μεγάλο λάθος να επιχειρήσει η κυβέρνηση να θολώσει τα νερά με την συγκρότηση Εξεταστικής επιτροπής που θα διερευνήσει την λειτουργία της ΕΥΠ (και εάν έγιναν παρακολουθήσεις) σε βάθος δεκαετίας. Η “νόμιμη επισύνδεση” στο κινητό του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ και οι παρακολουθήσει δημοσιογράφων (μέσω “συμβατικών” μεθόδων, ή του κακόβουλου λογισμικού Predator) συνέβησαν ΤΩΡΑ, κι αυτό το ΤΩΡΑ πρέπει να διερευνηθεί σε βάθος. Οι αποπροσανατολισμοί, όσο βολικοί κι αν είναι στην πολιτική συγκυρία, τόσο επιβαρυντικοί γίνονται ως προς την αλλοίωση της κοινωνικής συνοχής και την παραπαίουσα αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος και των θεσμών.

Οι κανονισμοί πρέπει να φωτίζουν, όχι να συσκοτίζουν

Έχοντας μπροστά μας, λοιπόν, την συνεδρίαση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας και την Ολομέλεια της Βουλής -σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών-, η κυβέρνηση, τα κόμματα, και, φυσικά, ο πρόεδρος της Βουλής πρέπει να συναινέσουν στα εξής βασικά:

-Στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας πρέπει να δώσει εξηγήσεις και να απαντήσει στα ερωτήματα, ο πρώην επικεφαλής της ΕΥΠ Παναγιώτης Κοντολέων και όχι, μόνο, ο νέος διοικητής της Θεμ. Δεμίρης. Ο,τιδήποτε άλλο θα είναι υπεκφυγή και παραπλάνηση. Επίσης, πρέπει να εκπροσωπηθεί και να εξηγήσει τι συνέβη και τον δικό της ρόλο, σύσσωμη η ηγεσία της ΑΔΑΕ. Όχι μόνο ο επικεφαλής της που, δικαίως ή αδίκως, μπορεί να διακατέχεται από “υπηρεσιακά σύνδρομα”, εξαρτήσεις και “σχέσεις”. Άλλωστε, στην υπόθεση των υποκλοπών, έπαιξαν (θετικό) ρόλο δύο τουλάχιστον μέλη της διοίκησης της ΑΔΑΕ.

–Παρότι, θεωρητικά, ο κανονισμός της Βουλής δεν το επιτρέπει, πρέπει να εξετασθεί -κατ΄εξαίρεση- η παρουσία του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ στη Βουλή. Αν και εξωκοινοβουλευτικός ο Νίκος Ανδρουλάκης είναι το “θύμα”, είναι αρχηγός κόμματος (το οποίο έμμεσα παρακολουθήθηκε σχεδόν στο σύνολό του), και θα βοηθούσε σημαντικά να μιλήσει ο ίδιος. Ως επιπλέον επιχείρημα πρέπει να ληψθεί υπόψη η παρέμβαση του καθηγητή Νίκου Αλιβιζάτου που υπονόησε (έθεσε το ερώτημα) πώς η παρακολούθηση μπορεί να έγινε για λογαριασμό συνυποψηφίου του στην κούρσα εκλογής ηγεσίας, δεδομένου ότι το διάστημα της “επισύνδεσης” συμπίπτει με αυτό της εκλογικής διαδικασίας.

Libre