Γαλλικές εκλογές: Πόσο πιθανό είναι το σενάριο συγκατοίκησης Μακρόν-Μελανσόν
Η Συντακτική ομάδα του Libre
Από το 2002 και μετά, στην Γαλλία, μετά την σύντμηση της Προεδρικής Θητείας από επταετία σε πενταετία αλλά και την συμφωνία του Προέδρου Σιράκ με τον Πρωθυπουργό Ζοσπέν να προηγηθεί η εκλογή Προέδρου από τις Βουλευτικές Εκλογές, οι τελευταίες έχασαν το ενδιαφέρον τους.
Έγιναν στην πράξη τρίτος γύρος των Προεδρικών Εκλογών όπου οι ψηφοφόροι δίνουν στον νεοεκλεγέντα ή επανεκλεγέντα Πρόεδρο την αυτοδύναμη πλειοψηφία που χρειάζεται για να κυβερνήσει.
Έτσι, ένας Πρόεδρος της Δεξιάς μαζί με ένα Πρωθυπουργό της Αριστεράς που συγκατοικούσαν επί πέντε χρόνια, συμφώνησαν επί της ουσίας να καταστήσουν αδύνατη μια νέα συγκατοίκηση.
Η τελευταία συγκατοίκηση προέκυψε από λάθος υπολογισμό του Σιράκ που προκήρυξε πρόωρες εκλογές την Άνοιξη του 1997, ένα χρόνο πριν την λήξη της θητείας της Βουλής, καθώς οι δημοσκοπήσεις εγγυούνταν διεύρυνση της κυβερνητικής πλειοψηφίας, οι εκλογείς όμως είχαν άλλη γνώμη.
Σήμερα με τα εκλογικό σύστημα να ευνοεί τον Μακρόν, ο Μελανσόν και ο συνασπισμός που τον υποστηρίζει δύσκολα θα επιβάλλουν στον Μακρόν συγκατοίκηση με τον ετερόκλητο αριστερό συνασπισμό του οποίου ηγείται ο ηγέτης της Ανυπότακτης Γαλλίας.
Ούτως η άλλως το σκηνικό μιας υποθετικής συγκατοίκησης στην Γαλλία σήμερα είναι εντελώς διαφορετικό από αυτό των τριών προηγουμένων. των διδύμων Μιτεράν –Σιράκ , Μιτεράν – Μπαλαντύρ, και Σιράκ – Ζοσπέν.
Τότε Πρόεδρος και Πρωθυπουργός που είχαν εκλεγεί από διαφορετικές πλειοψηφίες εκπροσωπούσαν κομματικούς σχηματισμούς με παράδοση και ιστορία.
Σήμερα μια υποθετική συγκατοίκηση Μακρόν –Μελανσόν στην ουσία θα είναι μια συγκυβέρνηση της παράταξης που ίδρυσε ο Πρόεδρος την Άνοιξη του 2017 και του εκλογικού συνασπισμού που συγκρότησε μετά τον θρίαμβο του στον πρώτο γύρο των Προεδρικών Εκλογών ο ηγέτης της Ανυπότακτης Γαλλίας που παραλίγο να αποκλείσει την Λεπέν και να μονομαχήσει στο δεύτερο γύρο με τον απερχόμενο αλλά τελικά επανεκλεγέντα ένοικο του Μεγάρου των Ηλυσίων.
Κλειδί για το εκλογικό αποτέλεσμα θα είναι η στάση όσων ψήφισαν Μακρόν, για να πουν «όχι» στην Λεπέν.
Η ανάλυση της DW
Ο επικεφαλής των Ανυπότακτων ονειρεύεται τώρα τη μεγάλη ανατροπή. Αν και δεν είναι ο ίδιος υποψήφιος για τις βουλευτικές, εντούτοις έχει γεμίσει τη χώρα με αφίσες καλώντας τους Γάλλους να τον ψηφίσουν «ως πρωθυπουργό», αν και στις προεδρικές εκλογές έχασε ερχόμενος τρίτος.
Αυτό που στην αρχή είχε φανεί ως ανήκουστο, εφόσον στη Γαλλία ο πρόεδρος αποφασίζει για τον πρωθυπουργό του, αρχίζει να παίρνει σάρκα, με έναν Μελανσόν που πέτυχε το ακατόρθωτο, να ενώσει τους αριστερούς : σοσιαλιστές, οικολόγους, κομμουνιστές, με βάση το πρόγραμμά του για τη «Νέα Λαϊκή Ένωση» (Nouvelle Union Populaire Ecologique et Sociale), με τη δύσκολη ονομασία βάσει των αρχικών, «Νιπ» ή «Νιπές».
Έτσι, ως υποψήφιος – υποτίθεται – πρωθυπουργός, συνοδεύει τους υποψηφίους της Λαϊκής Ένωσης Νιπές σε όλες τις αφίσες της χώρας. Και οι σφυγμομετρήσεις τον ενθαρρύνουν αφού η Νιπές όλο και κερδίζει ποσοστά κινούμενη γύρω στο 26%, έχοντας σε ορισμένες μάλιστα πάρει την πρώτη θέση.
Το διακύβευμα των εκλογών
Χθες το Διοικητικό Δικαστήριο αναγνώρισε τελικά τη Νιπές ως πολιτική οντότητα καθιερώνοντας έτσι και την ονομασία και κατακεραυνώνοντας τον υπουργό Εσωτερικών Ζεράρ Νταρμανέν που ήθελε να την αποδυναμώσει, υπολογίζοντας ξεχωριστά τα ποσοστά των κομμάτων που την συνθέτουν.
Η μεγάλη πρόκληση στις βουλευτικές είναι επομένως, εάν στην περίπτωση που πλειοψηφήσει η Νιπές σε έδρες, υποχρεωθεί ο Εμανουέλ Μακρόν να επιλέξει και συγκατοικήσει με τον Ζαν Λικ Μελανσόν, όπως παλιότερα υποχρεώθηκαν σε συγκατοικήσεις τόσο ο Φρανσουά Μιτεράν όσο και ο Ζακ Σιράκ.
Πηγή: K-Report, DW
SiteDesign