Μακελειό στο Τέξας: Η Αμερική των 300 εκατ. όπλων θρηνεί ξανά- Διάγγελμα Μπάϊντεν χωρίς, όμως, απόφαση για απαγορεύσεις- Τι δείχνουν οι έρευνες

Ο Πρόεδρος Μπάιντεν μίλησε στο έθνος το βράδυ της Τρίτης μετά τον φονικό πυροβολισμό στο Uvalde του Τέξας, σε μια συναισθηματικά φορτισμένη ομιλία που όμως δεν καλούσε το Κογκρέσο να ψηφίσει αμέσως νομοθεσία ή να κάνει μια συγκεκριμένη πρόταση ελέγχου των όπλων. Με αυτόν τον τρόπο, ο κ. Μπάιντεν απηχούσε προεδρικές ομιλίες δεκαετιών που ακολούθησαν τέτοιες τραγωδίες.

«Ήλπιζα όταν έγινα πρόεδρος δεν θα χρειαζόταν να το κάνω ξανά», είπε, θυμίζοντας τα χρόνια που αποδοκίμαζε τους μαζικούς πυροβολισμούς ως αντιπρόεδρος, συμπεριλαμβανομένου του 2012, όταν 20 μικρά παιδιά και έξι εκπαιδευτικοί σκοτώθηκαν από ένοπλη ένα δημοτικό σχολείο στο Newtown, Conn.

Τι δείχνουν οι έρευνες

Η Αμερική συγκλονίστηκε – για άλλη μια φορά – από μαζικούς πυροβολισμούς . Στις 14 Μαΐου, ένας ένοπλος σκότωσε 10 ανθρώπους σε ένα σούπερ μάρκετ στο Μπάφαλο. Την Τρίτη, 18 παιδιά και ένας δάσκαλος σκοτώθηκαν στο Uvalde του Τέξας. Ήταν το πιο φονικό μακελειό σε δημοτικό σχολείο από τη σφαγή του 2012 στο Δημοτικό Σάντι Χουκ, όπως επισημαίνουν οι New York Times.

Ο αρθρογράφος Νίκολας Κριστόφ αναδημοσιεύει επικαιροποιημένο ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε, όπως λέει, αρχικά το 2017, όταν ένας οπλοφόρος σκότωσε 26 άτομα σε μια εκκλησία του Τέξας . Αλλά το θέμα εξακολουθεί να είναι τραγικά επίκαιρο, λέει, και θα παραμείνει έτσι έως ότου η Αμερική αυστηροποιήσει τις πολιτικές της για την ασφάλεια των όπλων.

Η Αμερική έχει περισσότερα όπλα από οποιαδήποτε άλλη χώρα

Το πρώτο βήμα, αναφέρει, είναι να κατανοήσουμε την κλίμακα της πρόκλησης που αντιμετωπίζει η Αμερική: Οι ΗΠΑ διαθέτουν περισσότερα από 300 εκατομμύρια όπλα – περίπου ένα για κάθε πολίτη – και ξεχωρίζουν επίσης για τα ποσοστά θνησιμότητας από όπλα. Στο άλλο άκρο, η Ιαπωνία έχει λιγότερο από ένα όπλο ανά 100 άτομα και συνήθως λιγότερους από 10 θανάτους από όπλα ετησίως σε ολόκληρη τη χώρα.

Συγκεκριμένα, την τελευταία 20ετία στις ΗΠΑ έχουν παραχθεί από εγχώριους κατασκευαστές πάνω από 139 εκατ. πυροβόλα όπλα που διατέθηκαν στο εμπόριο. Η παραγωγή είναι αυξανόμενη, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο μέσος όρος 20ετίας είναι σχεδόν 7 εκατ. όπλα ετησίως, ενώ το 2020 είχαν παραχθεί 11,3 εκατ. όπλα. Αντίστοιχη έκρηξη γνωρίζει και ο κλάδος, με 16.963 εταιρείες κατασκευής το 2020, από 2.222 το 2000.

Σε αυτά, έρχονται να προστεθούν ακόμη 71 εκατ. πυροβόλα όπλα που εισήχθησαν από κατασκευαστές εκτός ΗΠΑ. Αντίθετα, εξήχθησαν μόλις 7,5 εκατ. όπλα. Κατά συνέπεια, την τελευταία 20ετία, εντός ΗΠΑ διατέθηκαν στο εμπόριο πάνω από 200 εκατ. όπλα, για έναν πληθυσμό 332 εκατομμυρίων ατόμων.

Οι ΗΠΑ είναι μακράν η χώρα με τα περισσότερα πυροβόλα όπλα κατά κεφαλήν. Η Small Arms Survey (ερευνητικό πρότζεκτ στην Ελβετία) εκτιμούσε το 2018 ότι υπάρχουν στις ΗΠΑ 390 εκατ. πυροβόλα όπλα στις ΗΠΑ. Στα χέρια των πολιτών κατέγραφε το 2011 σχεδόν 90 όπλα ανά 100 άτομα στις ΗΠΑ, όταν η δεύτερη Υεμένη είχε «μόλις» 55. Η τρίτη Ελβετία είχε 46 και η τέταρτη Φινλανδία 45 (λόγω της παράδοσης στην διατήρηση όπλων που αντιστοιχεί σε εθνοφυλακή συνόρων). Το σχετικό γράφημα του BBC είναι σαφές:

Ταυτόχρονα, στις ΗΠΑ αποκτά διαστάσεις πανδημίας η «κατ΄ οίκον» κατασκευή όπλων με 3D εκτυπωτές, τα οποία δεν δηλώνονται, δεν έχουν σειριακούς αριθμούς για να εντοπίζονται, δεν απαιτείται για αυτά άδεια οπλοφορίας, ούτε ψυχιατρική εξέταση για τους κατόχους. Μόνο το 2021 η αστυνομία εντόπισε 19.344 όπλα «φαντάσματα» όπως λέγονται, έναντι μόλις 1.758 το 2016.https://48ec6ede0128c53d1ef4d7dfcaa132ae.safeframe.googlesyndication.com/safeframe/1-0-38/html/container.htmlhttps://48ec6ede0128c53d1ef4d7dfcaa132ae.safeframe.googlesyndication.com/safeframe/1-0-38/html/container.html

Στις ΗΠΑ καταγράφηκαν το 2020, 19.350 ανθρωποκτονίες, αύξηση κατά σχεδόν 35% σε σχέση με το 2019. Το ποσοστό χρήσης πυροβόλων όπλων στις ανθρωποκτονίες είναι 79%, όταν σε άλλες δυτικές χώρες με ευχέρεια αγοράς όπλου, όπως στον Καναδά, είναι 37%. Ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Βρετανία, παρουσιάζουν ισχνά ποσοστά της τάξης του 4%.

Πολύ μεγάλο και συνεχώς αυξανόμενο είναι το τίμημα σε ζωές από τις «τυφλές» ένοπλες επιθέσεις σε δημόσιους χώρους. Η ευκολία προμήθειας στρατιωτικού τύπου όπλων (ημιαυτόματα επιθετικά τυφέκια, ειδικές προσθήκες για αύξηση ταχυβολίας, ειδικές γεμιστήρες για αύξηση διαθέσιμων σφαιρών ανά γέμιση, κτλ.) θεωρείται ο κυριότερος λόγος. 

Από τις Πολιτείες των ΗΠΑ, απαγόρευση πώλησης επιθετικών όπλων υπάρχει μόνο σε έξι στα βορειοανατολικά (Μασαχουσέτη, Νέα Υόρκη, Κονέτικακ, Νιου Τζέρσι, Μέριλαντ και η περιοχή της Ουάσιγκτον), την Καλιφόρνια στα νοτιοδυτικά και την Χαβάη. Περιορισμοί χωρίς απαγόρευση επιβάλλονται μόνο στην Μινεσότα στα βόρεια και την Βιρτζίνια στα ανατολικά. Πρακτικά, σε πάνω από 40 Πολιτείες από άκρη σε άκρη των ΗΠΑ, οι πωλήσεις επιθετικών όπλων είναι ελεύθερες.

Η “εύκολη” αντίθετη άποψη

Οι λάτρεις των όπλων συχνά διαμαρτύρονται: Τα αυτοκίνητα σκοτώνουν τόσους ανθρώπους όσο και τα όπλα, και δεν τα απαγορεύουμε!

Δεν απαγορεύουμε τα αυτοκίνητα, αλλά εργαζόμαστε σκληρά για να τα ρυθμίσουμε — και να περιορίσουμε την πρόσβαση σε αυτά — ώστε να μειωθεί ο αριθμός των θανάτων που προκαλούν. Αυτό ήταν θεαματικά επιτυχημένο, μειώνοντας το ποσοστό θνησιμότητας ανά 100 εκατομμύρια μίλια που διανύονται σε λιγότερο από το ένα έβδομο αυτού που ήταν το 1946.

Ειλικρινά, η φιλελεύθερη αντίθεση στα όπλα ήταν συχνά αναποτελεσματική και μερικές φορές αντιπαραγωγική. Η 10ετής απαγόρευση των όπλων επίθεσης πέτυχε ελάχιστα, εν μέρει επειδή οι ορισμοί αφορούσαν χαρακτηριστικά όπως βάσεις ξιφολόγχης (και εν μέρει επειδή ακόμη και πριν από την απαγόρευση, τέτοια όπλα χρησιμοποιούνταν μόνο στο 2 τοις εκατό των εγκλημάτων).

Η αριστερά μερικές φορές εστιάζει στον «έλεγχο των όπλων», που τρομάζει τους ιδιοκτήτες όπλων και οδηγεί σε περισσότερες πωλήσεις όπλων. Ένα καλύτερο πλαίσιο είναι η «ασφάλεια των όπλων» ή η «μείωση της βίας από όπλα» και η χρήση της ασφάλειας του αυτοκινήτου ως μοντέλο—συνεχείς προσπάθειες για να γίνουν τα προϊόντα ασφαλέστερα και να περιοριστεί η πρόσβαση από άτομα που είναι πιο πιθανό να τα χρησιμοποιήσουν με κατάχρηση.

Οι χαλαροί νόμοι πολύ συχνά διευκολύνουν όχι μόνο τα καλά παιδιά να αποκτήσουν όπλα, αλλά και για τους κακούς να αποκτήσουν όπλα. Τα στοιχεία είναι συντριπτικά ότι συνολικά περισσότερα όπλα και πιο χαλαροί νόμοι περί όπλων οδηγούν σε περισσότερους βίαιους θανάτους και τραυματισμούς. Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Annals of Internal Medicine διαπίστωσε ότι ένα όπλο στο σπίτι συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο θανάτου από όπλο, ιδιαίτερα από αυτοκτονία αλλά και προφανώς από ανθρωποκτονία.

Το 2015, ο κυβερνήτης Γκρεγκ Άμποτ του Τέξας έγραψε στο Twitter ότι νιώθει « ντροπιασμένος » που η πολιτεία του κατατάχθηκε δεύτερη (πίσω από την Καλιφόρνια) σε αιτήματα για αγορά νέων όπλων, αν και με ένα εκατομμύριο αιτήματα. «Ας ανεβάσουμε το ρυθμό Τεξανοί», έγραψε.

Ο Abbott προφανώς πιστεύει, μαζί με την NRA, ότι τα περισσότερα όπλα κάνουν μια κοινωνία πιο ασφαλή, αλλά οι στατιστικές το αμφισβητούν.

Για τους σκεπτικιστές που πιστεύουν ότι οι νόμοι για τα όπλα δεν κάνουν τη διαφορά, σκεφτείτε τι συνέβη σε δύο πολιτείες, το Μιζούρι και το Κονέκτικατ. Το 1995, το Κονέκτικατ έκανε αυστηρότερους τους νόμους αδειοδότησης, ενώ το 2007 το Μιζούρι χαλάρωσε τους νόμους περί όπλων.

Το αποτέλεσμα; Μετά την αυστηροποίηση της νομοθεσίας για τα όπλα, τα ποσοστά ανθρωποκτονιών με πυροβόλα όπλα μειώθηκαν κατά 40 τοις εκατό στο Κονέκτικατ. Και αφού το Μιζούρι χαλάρωσε τους νόμους περί όπλων, τα ποσοστά ανθρωποκτονιών με όπλα αυξήθηκαν κατά 25%.

Πηγή: New York Times