Τα δύο βασικά εκλογικά διλήμματα Μητσοτάκη ενόψει του Συνεδρίου της ΝΔ
Αποτελεί κοινή παραδοχή όλου του πολιτικού κόσμου ότι οι επόμενες εθνικές εκλογές δεν θα είναι εύκολες για κανένα κόμμα. Για αυτό και στο Μέγαρο Μαξίμου έχουν αρχίσει να σχεδιάζουν και να δουλεύουν την προεκλογική στρατηγική με βασικό στόχο να ορίσουν τη ΝΔ ως το πραγματικά «προοδευτικό κόμμα» της χώρας, την ίδια στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ ερίζουν για την «προοδευτική παράταξη».
Της Άννας Καραβοκύρη
Έμπειροι πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν πως όσο πλησιάζει ο χρόνος της προσφυγής στην κάλπη τόσο ο πρωθυπουργός θα χαράζει τις νέες διαχωριστικές γραμμές στο πολιτικό σκηνικό και θα θέτει εκλογικά διλλήματα στο δημόσιο διάλογο.
Παράλληλα, ο γαλάζιος κομματικός μηχανισμός δουλεύει πυρετωδώς καθώς απομένει ελάχιστος χρόνος μέχρι την διεξαγωγή του 14ου Συνεδρίου της ΝΔ.
Το πρωθυπουργικό επιτελείο γνωρίζει καλά πως τα γαλάζια στελέχη για να μπούνε στην πρώτη γραμμή της μάχης θα πρέπει να έχουν τα απαραίτητα «πολιτικά εργαλεία».
Σε αυτό το πλαίσιο εμπίπτουν και τα εκλογικά διλλήματα που θέτει συχνά πυκνά ο πρωθυπουργός.
- «Τα διλήμματα τα οποία θα τεθούν και τα οποία θα έχουμε την ευκαιρία να τα συζητήσουμε και στο Συνέδριο, θα είναι πολύ σαφή. Δεν είναι πια τα παραδοσιακά διλήμματα Αριστεράς-Δεξιάς με τα οποία γαλουχήθηκαν ίσως και η δική μας γενιά ή η γενιά των πατεράδων μας και των γονιών μας. Τώρα το βασικό ζήτημα είναι αν θα πάμε μπροστά, αν θα κεφαλαιοποιήσουμε τη σταθερότητα την οποία έχουμε πια ως χώρα ή αν θα ξανακυλήσουμε πίσω σε ένα παρελθόν που πιστεύω ότι όλοι μας θέλουμε να ξεχάσουμε» δήλωσε χθες ο Κυριάκος Μητσοτάκης από την Σαλαμίνα.
Λίγες ημέρες νωρίτερα, ο πρωθυπουργός από το Ηράκλειο της Κρήτης έθεσε το δίλλημα «πρόοδος ή συντήρηση». Στην προηγούμενη προσυνεδριακή συζήτηση είχε θέσει το δίλλημα «με τον πολίτη ή με τον παλαιοκομματισμό».
Το ίδιο αναμένεται να πράξει και στο 14ο Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας.
Όταν και θα ορίσει τη γαλάζια παράταξη ως τη μόνη πολιτική δύναμη που μπορεί να εγγυηθεί τη σταθερότητα και την πρόοδο της χώρας. Στο ίδιο μοτίβο, χρησιμοποίησε τις εκλογές στη Γαλλία για να δηλώσει πως «η μάχη Μακρόν – Λεπέν δεν είναι ιδεολογική αλλά είναι μάχη ανάμεσα στον συντηρητισμό και την πρόοδο».
Όταν ξέσπασε ο πόλεμος στην Ουκρανία είχε θέσει και πάλι το δίλλημα « με την σωστή πλευρά της ιστορίας ή όχι» και ακόμα πιο πριν κατά το πρώτο κύμα της πανδημίας είχε βάλει στο δημόσιο διάλογο τον «με την επιστήμη ή με τα σενάρια συνωμοσιολογίας.