Ισπανία: Μπορεί η Yolanda Diaz να γίνει η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός;- Με αποστάσεις από τους Podemos και με κριτική στον Σάντσεθ- Το “άστρο” της υπουργού Εργασίας

Λίγο περισσότερο από μισή δεκαετία αφότου οι Podemos προκάλεσαν έναν πολιτικό σεισμό στην Ισπανία, ένα νέο αριστερό φαινόμενο αναδεικνύεται στο όνομα της εργατολόγου, πολιτικού επιστήμονα και υπουργού Εργασίας Yolanda Díaz, όπως αναφέρει το Politico.

Το πολιτικό απόθεμα της υπουργού Εργασίας έχει εκτιναχθεί στα ύψη καθώς έχει καλλιεργήσει μια προσωπική επωνυμία μακριά από τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα, καθιστώντας την μια ισχυρή υποψήφια για να γίνει η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της χώρας.

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η Díaz , η οποία κατέχει επίσης μία από τις τρεις θέσεις αντιπροέδρου της κυβέρνησης, έχει τα καλύτερα ποσοστά αποδοχής από κάθε εθνικό πολιτικό ηγέτη, οριακά μπροστά από τον σοσιαλιστή πρωθυπουργό Pedro Sánchez.

«Είμαι γυναίκα της ακτής του Ατλαντικού», είπε στο POLITICO η Ντίαζ, η οποία είναι από τη βορειοδυτική περιοχή της Γαλικίας. «Όσοι από εμάς προέρχονται από την ακτή τείνουμε να είμαστε πιο ανοιχτοί, αλλά είναι επίσης αλήθεια ότι η Γαλικία είναι μια χώρα ηρεμίας και προσεκτικών ανθρώπων και επίσης ότι το πιο σημαντικό πράγμα για την πολιτική για εμάς είναι ο διάλογος. Αυτό ισχύει πολύ για μένα, είναι κάτι που χρησιμοποιώ καθημερινά».

Η Ντίαζ, 50 ετών, είναι μια δικηγόρος εργατών που έκανε όνομα στην πτέρυγα της Γαλικίας της Ενωμένης Αριστεράς (IU) που ηγούνται οι κομμουνιστές πριν κερδίσει μια έδρα στο ισπανικό Κογκρέσο.

Το 2020, διορίστηκε στο υπουργικό συμβούλιο του Sánchez, ως μία από τους πέντε υπουργούς που εκπροσωπούν τους Unidas Podemos (UP), τον μικρότερο εταίρο στο νέο συνασπισμό. Ωστόσο, η Díaz είναι ανεξάρτητη: Είναι μέλος του Ισπανικού Κομμουνιστικού Κόμματος, αλλά μόνο, όπως λέει, για φόρο τιμής στον πατέρα της, έναν ηγέτη του συνδικάτου που φυλακίστηκε κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Φράνκο.

«Δεν έχω κόμμα, δεν είμαι μαχητής, αλλά προέρχομαι από την κουλτούρα των ανθρώπων που έφεραν τη δημοκρατία σε αυτή τη χώρα», είπε. «Είμαι μια προοδευτική γυναίκα και νομίζω ότι οι πολιτικές μου είναι σοσιαλδημοκρατικές».

Το προφίλ της ανέβαινε καθ’ όλη τη διάρκεια της πανδημίας λόγω της στενής της συμμετοχής στο κυβερνητικό πρόγραμμα για τις άδειες και την αύξηση του κατώτατου μισθού στις αρχές του έτους. Τα φώτα της δημοσιότητας στράφηκαν σταθερά πάνω της τον Μάιο, όταν ο ιδρυτής και ηγέτης του UP Πάμπλο Ιγκλέσιας παραιτήθηκε από την εθνική πολιτική και δήλωσε τον φίλο του Ντίαζ ιδανικό υποψήφιο για το UP στις επόμενες γενικές εκλογές.

Ωστόσο, κρατά τις αποστάσεις της από το σκληρό αριστερό κόμμα του Ιγκλέσιας, το οποίο χάνει ψηφοφόρους από τότε που είχε μεθυστική πρώιμη επιτυχία.

«Έχει μια εικόνα ως διαπραγματευτή, μια εικόνα που δεν είναι καθόλου συγκρουσιακή, που είναι ευχάριστη και ευχάριστη και που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την κλασική εικόνα των Podemos και του Pablo Iglesias», δήλωσε ο Pablo Simón, πολιτικός επιστήμονας στο πανεπιστήμιο Carlos της Μαδρίτης.«Γνωρίζει ότι έχει εκλογικό πλεονέκτημα, ενώ οι Podemos είναι εμπόδιο για τη δημοτικότητά της».

Αυτή η επίγνωση έγινε σαφής τον Νοέμβριο, όταν η Ντίαζ ηγήθηκε μιας ομάδας αριστερών γυναικών ηγετών – η δήμαρχος της Βαρκελώνης Ada Colau, η περιφερειακή αντιπρόεδρος της Βαλένθια Mónica Oltra και η Fátima Hamed Hossain της δημοτικής συνέλευσης της Θέουτα, αλλά κανείς από τους Podemos – στην παρουσίαση μιας νέας πρωτοβουλίας που ονομάζεται Otras Políticas (ένα λογοπαίγνιο που σημαίνει και «άλλες γυναίκες πολιτικοί» και «άλλες πολιτικές»).

Η Díaz επιμένει ότι το ακόμα μάλλον ασαφές έργο επιδιώκει να συγκεντρώσει απόψεις από ψηφοφόρους σε όλη τη χώρα αντί να δημιουργήσει μια εκλογική πλατφόρμα. Ωστόσο, έχει τροφοδοτήσει τις εικασίες ότι η υπουργός Εργασίας ετοιμάζεται να θέσει υποψηφιότητα για πρωθυπουργός με ένα ευρύ εισιτήριο που δεν μολύνεται από τα υπάρχοντα κόμματα.

«Πάντα δούλευα σε διαφορετικά κόμματα και συμμετείχα σε πολιτικές συγχωνεύσεις με ένα ευρύ φάσμα ανθρώπων. Πάντα έλεγα ότι η επιτυχία βρίσκεται στους συνδυασμούς», είπε.

Η Rubén Pérez, η οποία εργάστηκε απευθείας υπό τον Díaz όταν ηγήθηκε της πτέρυγας της IU στη Γαλικία, είπε ότι η προθυμία της να σχηματίσει συμμαχίες ήταν ζωτικής σημασίας.

«Σπάσαμε ένα ταμπού που υπήρχε, όχι μόνο στη Γαλικία, αλλά σε ολόκληρη την Ισπανία: Ένα εθνικό κόμμα όπως το IU ένωνε τις δυνάμεις του όχι μόνο με τους [Γαλικιανούς] εθνικιστές αλλά με αυτούς που ήθελαν ανεξαρτησία», είπε. «Ένα από τα μεγάλα προβλήματα της ισπανικής αριστεράς στο παρελθόν ήταν οι εσωκομματικές εντάσεις. Μπόρεσε να κοιτάξει πέρα ​​από αυτό και να δει τη μεγαλύτερη εικόνα».

Στις 11 Δεκεμβρίου, επισκέφτηκε τον Πάπα Φραγκίσκο στο Βατικανό, μια κίνηση που θεωρείται ότι διευρύνει την εκλογική απήχηση του Ντίαζ, ο οποίος δεν ασκεί καμία θρησκεία, σε μια χώρα όπου η αριστερά είχε συχνά μια δύσκολη σχέση με την Καθολική Εκκλησία.

Ενστάσεις

Αλλά σε μια πολωμένη Ισπανία, δεν αγοράζουν όλοι τη μετριοπαθή εικόνα της.

Ο Pedro J. Rodríguez, συντάκτης του δεξιού ειδησεογραφικού ιστότοπου El Español, προειδοποίησε ότι η χώρα «δεν αξίζει την τρομερή μοίρα που θα σήμαινε το να έχει μια κομμουνίστρια όπως η Yolanda Díaz ως πρωθυπουργό, όσο ωραία, φιλική και ευέλικτη κι αν είναι».

Μέχρι στιγμής δεν έχει εισπράξει το είδος της άγριας εχθρότητας από τα δεξιά που εισέπραξε ο Iglesias, αλλά μέσα στους Podemos υπάρχει δυσφορία στην επιμονή της να κρατάει αποστάσεις.

Εν τω μεταξύ, οι πολυδιαφημισμένες εξουσίες της Díaz για την οικοδόμηση συναίνεσης τέθηκαν σε δοκιμασία κατά τη διάρκεια διαπραγματεύσεων με συναδέλφους υπουργούς και ηγέτες επιχειρήσεων σχετικά με τη μεταρρύθμιση της εργασίας. Η αποφασιστικότητά της να αντικαταστήσει την υπάρχουσα νομοθεσία, η οποία πιστεύει ότι υποκινεί την επισφάλεια στην αγορά εργασίας, έχει έλθει σε σύγκρουση με τη λιγότερο δραστική προσέγγιση των Σοσιαλιστών του Sánchez, οι οποίοι προτίμησαν να αναθεωρήσουν τον ισχύοντα νόμο. Η Díaz έχει επενδύσει μεγάλο μέρος του δικού της πολιτικού κεφαλαίου στο νομοσχέδιο, το οποίο πρόκειται να αποκαλυφθεί πριν από το τέλος του έτους.

«Αντιπροσωπεύει τις προσδοκίες για το τι η «νέα αριστερά» θα μπορούσε να είχε αλλά δεν μπόρεσε να πετύχει», είπε ο Σιμόν ο πολιτικός επιστήμονας αναφερόμενος στους Podemos.

«Αλλά όταν ξεκινήσει η εκλογική μηχανή», πρόσθεσε, «θα δούμε πώς θα τα καταφέρει. Γιατί αυτή τη στιγμή το κόμμα της είναι υποθετικό, δεν υπάρχει ακόμα».

Ο Iván Redondo, ο οποίος μέχρι πρόσφατα ήταν ανώτερος σύμβουλος του πρωθυπουργού Sánchez, πιστεύει ότι ο Díaz είναι μια γνήσια πολιτική δύναμη που θα μπορούσε σύντομα να επισκιάσει το παλιό του αφεντικό.

«Η Yolanda Díaz έχει καλές πιθανότητες να γίνει η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της Ισπανίας», σημείωσε. «Και μην κάνετε λάθος: όσο περισσότερο διαρκεί αυτή η νομοθετική περίοδος, τόσο περισσότερες πιθανότητες αυξάνονται».

«Δεν το σκέφτομαι αυτό», είπε η Ντίαζ όταν ρωτήθηκε εάν σχεδιάζει να θέσει υποψηφιότητα στις επόμενες γενικές εκλογές, οι οποίες είναι προγραμματισμένες για το 2023, αλλά θα μπορούσαν να γίνουν νωρίτερα. Μόλις η εργασιακή μεταρρύθμιση είναι πίσω της, ωστόσο, θα μπορούσε να αρχίσει να μοιάζει πολύ περισσότερο με εκλογική υποψήφια.

Πηγή: Politico