Ο ντελιβεράς στη σκηνή-Οι “Απαρατήρητοι” στο θέατρο Επί Κολωνώ

Από Δευτέρα 29 Νοεμβρίου και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων, θα πραγματοποιηθεί η παρουσίαση του σεμιναρίου υποκριτικής Διηγήματα και Διηγήσεις υπό την υποκριτική και σκηνοθετική καθοδήγηση της Ελένης Σκότη. Η παράσταση που προέκυψε από την δουλειά των μαθητών, με τίτλο «Οι Aπαρατήρητοι», έχει βασιστεί στο ομώνυμο βιβλίο της Αγγελικής Σπανού (Εκδ. Πόλις), για τους ανθρώπους που βρίσκονται συνεχώς μπροστά μας χωρίς να μαθαίνουμε ποτέ το όνομά τους.

Ο ντελιβεράς, η ταμίας στο σούπερ μάρκετ, ο τραυματιοφορέας, η οδοκαθαρίστρια, ο παρκαδόρος στο πλοίο, η υπάλληλος στα διόδια, ο θυρωρός, η τηλεφωνήτρια και η ταξιθέτρια μας συστήνονται και βγαίνουν από την αφάνεια της καθημερινότητάς τους – διάσημοι για δέκα λεπτά ο καθένας. 
-Θα παρακολουθήσουμε εννιά μονολόγους; 
Θα παρακολουθήσετε προσωπικές ιστορίες όπως αποκαλύπτονται σε έναν αόρατο συνομιλητή. 
–Η ταυτότητά του;
Κάθε θεατής θα την προσδιορίσει με τον δικό του τρόπο. Το σίγουρο είναι ότι το “μάτι” στο οποίο κοιτάζουν οι “Απαρατήρητοι”,  στο βάθος της θεατρικής αίθουσας και λίγο ψηλά, τους κάνει ορατούς και τους υποβάλει σε μια διαδικασία αυτοπαρατήρησης  που τους φέρνει σε επαφή με το κρυφό κομμάτι τους, 
-Μας μιλούν για τη δουλειά τους; 
Αφορμή είναι η αφήγηση της επαγγελματικής τους καθημερινότητας που έχει κοινό στοιχείο τη μονοτονία, την ανελέητη έλλειψη επικοινωνίας, την πλήξη, την καθήλωση σε μια αμείλικτη επανάληψη, την απουσία προοπτικής, την κατάργηση της σκέψης. Μιλώντας για τη δουλειά τους, καταλήγουν να μιλούν για τον εαυτό τους μέσα από ελεύθερους συνειρμούς που δεν ελέγχονται από το συνειδητό τους κομμάτι. Χωρίς φραγμούς συμβάσεων καταφέρνουν να κοιτάξουν την άβυσσο μέσα τους χωρίς να τη φοβηθούν. 
-Πώς έφτασαν οι “Απαρατήρητοι” στο θέατρο “Επί Κολωνώ”; 
Επεσε τυχαία το βιβλίο μου στα χέρια της Ελένης Σκότη και θέλησε να βασίσει στα κείμενά του τη διδασκαλία της στο studio Nama. Είχα παρακολουθήσει σχεδόν όλες τις παραστάσεις της ομάδας Nama μέχρι τότε, οπότε βίωσα το ενδιαφέρον της για τους “Απαρατήρητους” σαν ένα ανεκτίμητο δώρο. Λόγω της πανδημίας, τα μαθήματα -που τελικά έγιναν πρόβες- κράτησαν σχεδόν δυο χρόνια και στη διάρκειά τους όλοι μας αφοσιωθήκαμε στην προσπάθεια να εμβαθύνουμε στους χαρακτήρες. Τα κείμενα άλλαξαν πολλές φορές, η διανομή επίσης, εντυπωσιάστηκα από την ανθεκτικότητα και το πάθος των ηθοποιών, με συγκλόνισε η σκηνοθετική σύλληψη της Ελ.Σκότη που κατάφερε να φέρει στο φως την ασυνείδητη πραγματικότητα ανθρώπων που συνθλίβονται στην αγριότητα της ανωνυμίας και του εξουθενωτικού βιοπορισμού. 
-Αυτό είναι περισσότερο πολιτικό παρά καλλιτεχνικό μήνυμα… Ετσι; 
 Η οδύνη για τις κοινωνικές ανισότητες και η αλληλεγγύη μέσα από την ενσυναίσθηση για μένα είναι μάλλον υπαρξιακό ζήτημα παρά πολιτικό.
-Δεν υπάρχει, δηλαδή, αριστερή και δεξιά ανάγνωση; 
Υπάρχουν σίγουρα καλοί και κακοί άνθρωποι. Για να σε νοιάζουν οι πρόσφυγες που θαλασσοπνίγονται, για παράδειγμα, δεν χρειάζεται να έχεις κομματική ταυτότητα. 
-Τη Ναταλία Γερμανού έχεις κατά νου; 
Η Ναταλία Γερμανού έγινε, χωρίς να το επιδιώξει, εμβληματικό πρόσωπο για την εκδήλωση κοινωνικής ευαισθησίας  στον δημόσιο χώρο.  Δεν έχει ανάγκη από κομματικό χειροκρότημα ούτε από τα δικά μας συγχαρητήρια. Εκανε αυτό που πίστευε σωστό – τόσο σπάνιο πια στα ΜΜΕ που. καταλήγει συγκινητικό. 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ  

Κείμενο: Αγγελική Σπανού 

Σκηνοθεσία: Ελένη Σκότη 

Φωτισμοί: η Ομάδα των συντελεστών

Φωτογραφίες:  Γιώργος Χατζηνικολάου, 

Μαρία Αναματερού

Σκηνικός χώρος: βασισμένος σε σκηνικό περιβάλλον του Γ Χατζηνικολάου

Παίζουν

Κάτια Βλάχου, Σωτήρης Καραβάς, Κατερίνα Κασσάνδρα, Μαρία Κάτσενου, Αλέξανδρος Μανωλίδης, Γιάννης Β. Μαριάς, Επαμεινώνδας Μπαλμπούζης, Κωνσταντίνα Σκανδάλη, Μαρία Χαριτοπούλου