Έρευνα ALCO: Ανάγκη ενίσχυσης Πρωτοβάθμιας Φροντίδας και κατάργηση Claw Back – Πλατανησιώτης στο libre: Μονόδρομος η ψηφιοποίηση του ΕΣΥ

Η ανάγκη να ενισχυθεί η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και να καταργηθεί το άδικο μέτρο του Claw Back που απειλεί τη βιωσιμότητα των εργαστηριακών ιατρών και των πολυιατρείων, αναδείχθηκε σε πρόσφατη έρευνα που πραγματοποίησε η εταιρία ΑLCO, για λογαριασμό του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών (ΙΣΑ), σε 400 ελευθεροεπαγγελματίες γιατρούς που συνεργάζονται με τον ΕΟΠΥ. Σύμφωνα με τα στοιχεία που προέκυψαν, η συντριπτική πλειονότητα των ιατρών εκτιμά ότι η καθιέρωση του claw back στις εξετάσεις είναι ένα άδικο και δυσβάσταχτο μέτρο που απειλεί τη βιωσιμότητα, των Φορέων της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.

Της Ρούλας Σκουρογιάννη

Ειδικότερα, τα στοιχεία που προέκυψαν από την έρευνα της Alcο είναι τα εξής:

• Το 41% των ερωτηθέντων εκτιμά ότι η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας έχει επιδεινωθεί τα τελευταία χρόνια, το 38% ότι έχει παραμείνει στο ίδιο επίπεδο ενώ μόλις το 19% θεωρεί ότι έχει βελτιωθεί.
• Το 66% θεωρεί ότι η σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα μπορεί να αναβαθμίσει την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας.
• Το 85% εκτιμά ότι η καθιέρωση του claw back στις εξετάσεις είναι ένα  άδικο μέτρο. Μάλιστα στους πνευμονολόγους και τους καρδιολόγους το ποσοστό αυτό ξεπερνά το 92%.
• Περισσότεροι από 9 στους 10 γιατρούς εκτιμούν ότι το ποσοστό του claw back που ορίστηκε πρόσφατα από τον ΕΟΠΥ για τις εξετάσεις είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που πρέπει ενώ μόλις ένα 5% θεωρεί ότι είναι αυτό που πρέπει. Μάλιστα οι πνευμονολόγοι σε ποσοστό 100% και οι μικροβιολόγοι σε ποσοστό 97% θεωρούν ότι το claw back είναι πολύ μεγαλύτερο απ’ ότι πρέπει.
• Πολύ μεγάλο πρόβλημα επαγγελματικής βιωσιμότητας δημιουργούν τα ποσοστά claw back για τις εξετάσεις σύμφωνα με το 68% των ερωτηθέντων ενώ το 26% δήλωσε ότι δημιουργούν μεγάλο πρόβλημα. Οι μικροβιολόγοι (94%)και οι ακτινολόγοι (72%) είναι οι δύο ειδικότητες που εκτιμούν σε υψηλό βαθμό ότι το claw back δημιουργεί πολύ μεγάλο πρόβλημα επαγγελματικής βιωσιμότητας.
• Την κατάργηση του claw back για τις εξετάσεις ζητά το 94% των ερωτηθέντων. Μάλιστα στους πνευμονολόγους και τους μικροβιολόγους το ποσοστό αυτό φτάνει το 99 και 100%.
• Προκειμένου να καταργηθεί το claw back για τις εξετάσεις το 48% προτείνει να μπει πλαφόν στους ασθενείς ενώ το 29% ζητά να μπει πλαφόν στον πάροχο υγείας και το 6% ανά διοικητική περιφέρεια.
• Ένας στους δύο εκτιμά ότι για την υπέρβαση του προϋπολογισμού για την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας του ΕΟΠΥ ευθύνονται η υποχρηματοδότηση και η υπερσυνταγογράφηση εξετάσεων και για το λόγο αυτό αποτελεί άμεση προτεραιότητα η εφαρμογή των διαγνωστικών πρωτοκόλλων.

Σχολιάζοντας αυτό το τελευταίο εύρημα της έρευνας, ο Πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Πειραιά (ΙΣΠ), κ. Νικόλαος Πλατανησιώτης, απάντησε στο libre σχετικά με όσα μπορούν να γίνουν άμεσα για να ελεγχθεί η υπερσυνταγογράφηση εξετάσεων:

«Είναι μονόδρομος η άμεση ψηφιοποίηση όλου του Συστήματος Υγείας! Δηλαδή, όχι μόνο της πρωτοβάθμιας αλλά και της δευτεροβάθμιας!
Με ένα απλό παράδειγμα, καταλαβαίνουμε πόσο σημαντικό είναι αυτό. Έχουμε ένα περιστατικό (ας υποθέσουμε, έναν ασθενή με έντονο πόνο στην κοιλιακή χώρα). Εφημερεύει το Θριάσιο Νοσοκομείο και διακομίζεται εκεί. Του γίνονται οι απαραίτητες εξετάσεις και επιστρέφει στο σπίτι του. Συνεχίζονται τα συμπτώματα την επόμενη μέρα και διακομίζεται στον Ευαγγελισμό που εφημερεύει τη μέρα εκείνη. Εκεί, θα γίνουν ξανά όλες οι εξετάσεις, από την αρχή. Έτσι, ανεβαίνει το κόστος, υποβάλλεται ο ασθενής σε περιττή ταλαιπωρία και χάνεται πολύτιμος χρόνος έως τη διάγνωση. Το ίδιο συμβαίνει και στην πρωτοβάθμια, σε ιδιώτες γιατρούς.

Αν, όμως, υπήρχε η ηλεκτρονική κάρτα ασθενούς, όπου είναι καταγεγραμμένο όλο το ιστορικό του: εξετάσεις, συμβάματα, ο,τιδήποτε αφορά την υγεία του, θα είχαμε τεράστια οικονομία αλλά και πολύ γρήγορη διάγνωση. Θα γνωρίζαμε ποιες εξετάσεις έχει κάνει αυτός ο ασθενής, και πρόσφατα και παλιότερα. Και η διάγνωση και η ίαση θα ήταν πολύ πιο εύκολες και πολύ πιο γρήγορες. Και φυσικά μιλάμε για τεράστια οικονομία κλίμακας γενικότερα για το κράτος.

Όσο καθυστερεί η ολοκλήρωση της ηλεκτρονικής κάρτας ασθενούς, θα συνεχίσουμε να έχουμε προβλήματα. Η υπερσυνταγογράφηση είναι ένα θέμα το οποίο οφείλεται και σε αυτή την έλλειψη, καθώς δε γνωρίζει το σύστημα τι συμβαίνει σε κάθε ασθενή. Με την ψηφιοποίηση θα μπορούσαμε να νικήσουμε τα κακώς κείμενα. Η ψηφιοποίηση μας δίνει τη λύση που θα βοηθήσει προς όλες τις κατευθύνσεις και για οικονομία στο σύστημα αλλά και για καλύτερη χρηματοδότηση. Συνακόλουθο της ψηφιοποίησης είναι η τηλεϊατρική και πολλές άλλες ψηφιακές λύσεις και δυνατότητες. Αν αποφασίσει η οποιαδήποτε κυβέρνηση να επενδύσει στον τομέα της Υγείας και στην ψηφιοποίηση –η σημερινή κυβέρνηση δείχνει ότι έχει αυτή την πρόθεση, αλλά στο κομμάτι αυτό δεν έχει κάνει σημαντικά βήματα έως σήμερα– νομίζω ότι μπορούμε να λύσουμε πολλά προβλήματα. Καλό είναι να οργανώνουμε ψηφιακά το φορολογικό κομμάτι για τον πολίτη, αλλά εξίσου σημαντικό είναι να οργανώσουμε και το ψηφιακό προφίλ του».

·         Σχετικά με το clawback τι θα θέλατε να σχολιάσετε με βάση τα ευρήματα της έρευνας και όχι μόνο;

«Το clawback είναι ένα μέτρο εισπρακτικό που δεν έχει νόημα να υπάρχει! Δεν προσφέρει κάτι άλλο παρά να μειώνει τα χρήματα που πρέπει να λάβουν οι γιατροί και τα εργαστήρια. Δεν έχει να προσφέρει τίποτα, πραγματικά, στην Οικονομία, δεν διασφαλίζει κάτι. Αν σκεφτούμε ότι οι τιμές του δημοσίου είναι τιμές οι οποίες είχαν καθιερωθεί τουλάχιστον προ 20ετίας, καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό. Το clawback είναι ένα έξυπνο τρικ για μεγαλύτερη φορολόγηση των γιατρών και του ιατρικού συστήματος. Είναι μία μορφή φορολόγησης, η οποία είναι τελείως άδικη!

Δεν έχει νόημα να συζητάμε για τη βελτίωση του clawback, γιατί όταν είναι κάτι «κακό», «άρρωστο», δεν πάμε να το κάνουμε λιγότερο άρρωστο, πρέπει να διορθώσουμε την κατάσταση. Και για αν τη διορθώσουμε, πρέπει να βρούμε λύσεις που θα διορθώσουν όλο το σύστημα».

·         Η πανδημία δημιουργεί νέες ανάγκες παροχής υπηρεσιών, τις οποίες θα κληθεί να εξυπηρετήσει το σύστημα Υγείας;

«Χιλιάδες συνάνθρωποί μας έχουν νοσήσει, κάτι που σημαίνει ότι θα πρέπει να έχουμε έναν ενδελεχή έλεγχο για τη μετα-covid αποθεραπεία τους. Αυτό σημαίνει μεγαλύτερη οικονομική επιβάρυνση του συστήματος και περισσότερες εξετάσεις. Δεν είναι δυνατόν, όταν έχουμε έναν αναρρώσαντα από covid-19 ασθενή, μετά από κάποιο διάστημα από την ανάρρωσή του, να μην προβούμε σε μία αξονική θώρακος ώστε να διαπιστωθεί εάν έχει μείνει κάτι στους πνεύμονες; Όταν γνωρίζουμε πλέον από την εμπειρία μας ότι αφήνει προβλήματα στους πνεύμονες προβλήματα η νόσηση. Μπορούμε επίσης, να μην κάνουμε έναν πλήρη καρδιακό έλεγχο; Από αυτή την άποψη, το σύστημα επιβαρύνεται οικονομικά, λόγω του μεγαλύτερου διαγνωστικού ελέγχου που πρέπει να γίνει σε αυτά τα (πολλά) περιστατικά, και δεν υπάρχει αντίστοιχη χρηματοδότηση._