Κοτζιάς: Χωρίς τους ακροδεξιούς, δεν θα είχαμε τη Συμφωνία των Πρεσπών
Η Συντακτική ομάδα του Libre
Με μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη του στο news247.gr και τον Νίκο Γιαννόπουλο ο πρώην υπουργός Εξωτερικών αναφέρεται στα θέματα εξωτερικής πολιτικής και δη στην Συμφωνία των Πρεσπών, παραθέτοντας άγνωστα στοιχεία των διαπραγματεύσεων και επισημαίνοντας τι πρέπει να γίνει εφεξής.
Η συνέντευξη: Χάραξε και εφάρμοσε την ελληνική εξωτερική πολιτική για σχεδόν τέσσερα χρόνια και ήταν, πέρα από αμφισβητήσεις και ιδιαίτερες γνώμες, ένας από τους πιο αποτελεσματικούς ΥΠΕΞ από τη μεταπολίτευση και μετά. Η δε Συμφωνία των Πρεσπών αποτελεί την κορωνίδα της δρασταριότητας και των προσπάθειών του καθώς και μία προσωπική του δίκαιωση.
Ο Νίκος Κοτζιάς δεν είναι ένας “εύκολος” άνθρωπος και προφανώς δεν είναι “εύκολες” οι συνεντεύξεις που δίνει. Ο λόγος του ρέει μ’ ένα απίστευτο ρυθμό, η σκέψη του είναι πάντα διαυγής και κρυστάλλινη, τα επιχείρηματά του δουλεμένα στο αμόνι των πλούσιων σπουδών και γνώσεών του. Γι’ αυτό και στη συνέντευξη που θα διαβάσετε παρακάτω “παντρεύονται” πολλά και διαφορετικά θέματα. Η εξωτερική πολιτική, η σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα, η διαμάχη του με τον Πάνο Καμμένο, η απογοήτευσή του από τις επιδόσεις της κυβέρνσησης Μητσοτάκη και του νυν ΥΠΕΞ Νίκου Δένδια μαζί με τον Αισχύλο, τον Ευριπίδη, τα δικά του γραπτά του και το… μικρό κοριτσάκι από την Αιθιοπία που υιοθέτησαν η Βίκυ Βολιώτη με τον σύντροφό της.
Γιατί προτιμήσατε κατά τη διάρκεια της τελετής για τις υπογραφές στη Συμφωνία των Πρεσπών αλλά σε προηγούμενη επίσκεψη σας στα Σκόπια εκείνο το πολύ χαρακτηριστικό καπέλο;
Εμένα μου φάνηκαν ωραία. Ήταν και δώρα. Τα φόραγα γιατί όπως ξέρουν όλοι έχω κάνει πολλά χειρουργεία για καρκίνο. Το τελευταίο εξ αυτών ήταν βαρύ δερματολογικό με μεταμόσχευση και ως εκ τούτου πρέπει να προστατεύομαι από τον ήλιο και τις αντανακλάσεις του. Όταν πήγα στα Σκόπια, είχε χιόνι. Πάνω στο χιόνι γίνεται η χειρότερη αντανάκλαση του ήλιου. Στις Πρέσπες υπήρχε νερό. Και το νερό, επίσης, έχει ισχυρή αντανάκλαση του ήλιου. Εκατομμύρια ανθρώπων φορούν έτσι και αλλιώς καπέλο. Με ρώτησε εκείνη την εποχή κάποιος: “μα καλά γιατί δεν το λες”. Του απάντησα “ε, τότε θα έλεγαν ότι είχα λυμένα τα κορδόνια μου”. Δεν έβρισκαν τίποτα σοβαρό για να μου κάνουν κριτική.
Η Συμφωνία των Πρεσπών, η εφαρμογή της, προβλέπει την ψήφιση μνημονίων από την πλευρά της ελληνικής βουλής. Πως προβλέπετε να εξελιχθεί αυτή η διαδικασία κ. Κοτζιά;
Η κυβέρνηση πρέπει να αναμετρηθεί με το παρελθόν της. Ιδιαίτερα ορισμένα στελέχη της. Ορισμένα από αυτά έχουν υπογράψει κάτω από κείμενα με το όνομα “Μακεδονία” νέτο σκέτα ή έχουν προτείνει ως “λύση” κάτι τέτοιο. Η υποκρισία και η διγλωσσία έχουν βρεθεί στριμωγμένες και φαντάζομαι ότι η ΝΔ θα προσπαθήσει να τις καλύψει με κοινοβουλευτικά τερτίπια.
Και για τα εμπορικά σήματα;
Η κυβέρνηση, παρά το γεγονός ότι ισχυρίζεται ότι αναγνωρίζει και εφαρμόζει τη Συμφωνία, δεν την φροντίζει. Για το όνομα καταγωγής είναι υποχρεωμένες οι εταιρείες της γείτονος χρησιμοποιούν δεσμευτικά το όνομα “Βόρεια Μακεδονία”. Το θέμα έκλεισε με τις “Πρέσπες”. Είχαμε καταγράψει πάνω από 3200 εταιρείες στις δύο χώρες που περιέχουν στο εμπορικό τους σήμα το όνομα Μακεδονία. Για τα brand names έπρεπε να δημιουργηθεί μία επιτροπή τεχνοκρατών η οποία με βάση το ευρωπαϊκό δίκαιο, το οποίο δίνει στην Ελλάδα πλεονεκτήματα, θα ρύθμιζε το ζήτημα σε τρία χρόνια μετά την υπογραφή της Συμφωνίας. Σε λίγο αυτά συμπληρώνονται και όμως αυτή η Επιτροπή δεν έχει ακόμα δημιουργηθεί. Κάποιοι προφανώς δεν θέλουν να λειτουργήσει η Επιτροπή για να χρεώνουν το πρόβλημα στην ίδια τη Συμφωνία.
Υπήρχε, επίσης και πρόβλεψη της Συμφωνίας για επιτροπή η οποία θα αναλάμβανε το έργο της αλλαγής των σχολικών εγχειριδίων της Βόρειας Μακεδονίας με βάση όσα προβλέπονται στο κείμενο. Αυτό το προχωρήσαμε και ήταν έτοιμο για υπογραφή. Το είχε αναλάβει ο Μάρκος Μπόλαρης ο οποίος έκανε πολύ καλή δουλειά με την ομάδα επιστημόνων από την Θεσσαλονίκη. Οι πανεπιστημιακοί αυτοί είχαν το πλεονέκτημα ότι μιλάνε τις γλώσσες όλης της περιοχής. Είχαμε την καλύτερη ομάδα ιστορικών σε σχέση με το Μακεδονικό ζήτημα. Η επόμενη κυβέρνηση δεν ολοκλήρωσε το έργο με προσωπική ευθύνη του κ. Δένδια. Δημιουργήθηκε πριν από λίγο καιρό μία νέα επιτροπή με αξιόλογους επιστήμονες οι οποίοι όμως δεν μιλάνε τη γλώσσα της Βόρειας Μακεδονίας, δεν μπορούν να διαβάσουν οι ίδιοι τα βιβλία. Επιπλέον, οι περισσότεροι δεν έχουν ειδίκευση στο «Μακεδονικό».
Η κυβέρνηση πρέπει να αναμετρηθεί με το παρελθόν της. Ιδιαίτερα ορισμένα στελέχη της. Ορισμένα από αυτά έχουν υπογράψει κάτω από κείμενα με το όνομα “Μακεδονία” νέτο σκέτα ή έχουν προτείνει ως “λύση” κάτι τέτοιο
Γιατί το δίδυμο Τσίπρα-Κοτζιά έφτασε στη λύση ενώ οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν έφτασαν καν κοντά;
Μεγάλο κομμάτι της ελληνικής πολιτικής τάξης και μεγάλο κομμάτι των κυρίαρχων δυνάμεων στη χώρα δεν είχαν καταλάβει την μακρόχρονη σημασία του “Μακεδονικού”. Επί σαράντα χρόνια η ελληνική δεξιά και το ΠΑΣΟΚ θεώρησαν καλό να αποσιωπούμε το πρόβλημα “καθότι εσωτερικό πρόβλημα της Γιουγκοσλαβίας”. Όπως όμως αποδεικνύω στο βιβλίο μου, “Η Λογική της Λύσης”, σ’ αυτά τα 40 χρόνια έγινε η ολοκλήρωση μίας εθνογένεσης. Αυτό το νέο έθνος αναζητούσε ταυτότητα από τα τέλη του 19ου αιώνα όταν άρχισε να διαμορφώνεται σε αντιπαράθεση με τους Σέρβους και τους Βούλγαρους, όχι με τους Έλληνες. Γι’ αυτό και υπέκλεψαν στοιχεία της ελληνικής ιστορίας. Ακόμα, δεν έγινε αντιληπτή στην Ελλάδα η ενδυνάμωση της ηγεσίας των Σλαβομακεδόνων μέσα στην ίδια τη Γιουγκοσλαβία και η όλο και μεγαλύτερη «ελευθερία» που απέκτησαν για το χειρισμό του “Μακεδονικού”.
Το δεύτερο πράγμα που δεν αντιλήφθηκαν οι εγχώριες πολιτικές δυνάμεις μετά το 1991 είναι ότι τον διεθνή παράγοντα δεν τον έκαιγε καθόλου η ιστορία μας. Αυτό που τον έκαιγε ήταν να μην καταρρεύσει αυτό το κράτος και επεκταθούν σ’ αυτό οι πόλεμοι της Βοσνίας κάτι το οποίο ίσως να προκαλούσε επέμβαση τρίτων δυνάμεων. Κατά συνέπεια δεν επρόκειτο ποτέ να μας “καταλάβουν”, γιατί τα γεωπολιτικά τους συμφέροντα ήταν διαφορετικά. Οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις τότε στην Ελλάδα είχαν εκείνη την εποχή, ας το πω ευγενικά, επιπόλαια επιχειρήματα. Ότι κινδυνεύει η Ελλάδα να αποσταθεροποιηθεί, να διαλυθεί ως κράτος αν υπάρχει η λέξη Μακεδονία στο όνομα του γείτονά της. Όμως, κανείς δεν πίστευε εκείνη την εποχή πώς μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο.
SiteDesign