Εμβολιασμός: Οι χώρες που είναι υποχρεωτικός για τους εκπαιδευτικούς
Ο εμβολιασμός των εκπαιδευτικών μπορεί να είναι η καλύτερη ελπίδα μας να διατηρήσουμε τα σχολεία ανοιχτά, αλλά μόνο 17 χώρες έχουν κάνει τους εκπαιδευτικούς εμβολιασμού κορυφαία προτεραιότητα αναφέρει σε δημοσίευμά του, το Forbes.
Τα εμβόλια φαίνεται τώρα να μας προσφέρουν μια διέξοδο από την πανδημία αλλά όπως και οι προσεγγίσεις για το lockdown διαφέρουν σε όλο τον κόσμο, έτσι και για τον εμβολιασμό.
Ενώ ορισμένες χώρες έχουν δώσει προτεραιότητα ως προς την ηλικία ή την ευπάθεια, άλλες δίνουν προτεραιότητα στην επαγγελματική δραστηριότητα ή σε συνδυασμό των δύο.
Οι εκπαιδευτικοί είναι ένα επάγγελμα από τα πρώτα που θα πρέπει να εμβολιαστούν.
Το εκτεταμένο κλείσιμο των σχολείων και οι μεταβλητές εμπειρίες της εξ αποστάσεως διδασκαλίας καθώς η πανδημία έλαβε χώρα τόνισε τη σημασία της διατήρησης των μαθητών στην τάξη όσο το δυνατόν περισσότερο.
Αλλά αυτό εκθέτει τους δασκάλους στους κινδύνους ανάμιξης με δυνητικά εκατοντάδες νοικοκυριά, σε συχνά κακές αεριζόμενες αίθουσες όπου η διατήρηση της κοινωνικής απόστασης είναι δύσκολη, αν όχι αδύνατη.
Δεν είναι περίεργο το γεγονός ότι τα εκπαιδευτικά συνδικάτα διαμαρτύρονται για τα μέλη τους ώστε να μπορούν να κάνουν κατά προτεραιότητα την σειρά των εμβολίων.
Από τις 149 χώρες, μόνο 17 έχουν δώσει προτεραιότητα στους εκπαιδευτικούς στην πρώτη φάση των εμβολιασμών, ενώ μόλις 20 έχουν θέσει τους εκπαιδευτικούς σε μια ομάδα προτεραιότητας για τη δεύτερη φάση.
Συνολικά 56 χώρες δεν έδωσαν προτεραιότητα στους εκπαιδευτικούς κατά τη διάθεση των εμβολίων τους.
«Οι καθηγητές και το προσωπικό υποστήριξης βρίσκονται στην πρώτη γραμμή», δήλωσε ο Audrey Azoulay, γενικός διευθυντής της UNESCO, ο οποίος συνέταξε τα στοιχεία, σε κοινή δήλωση με τον David Edwards, γενικό γραμματέα της International Education.
«Καθώς τα μαθήματα μετακινήθηκαν στο διαδίκτυο, ανακάλυψαν τον τρόπο που διδάσκουμε, μαθαίνουμε και όταν τα σχολεία ξανανοίγουν, οι δάσκαλοι επέστρεψαν« θαρραλέα »στην τάξη», πρόσθεσαν. «Όλοι οι εκπαιδευτικοί πρέπει να δώσουν προτεραιότητα στους εκπαιδευτικούς για εμβολιασμό.»
Η Κίνα και η Ρωσία έβαλαν τους εκπαιδευτικούς στην ομάδα κορυφαίας προτεραιότητας, μαζί με την Καμπότζη και το Βιετνάμ.
Άλλες χώρες όπου οι εκπαιδευτικοί έχουν προτεραιότητα είναι: Λευκορωσία, Δημοκρατία του Κονγκό, Γκάμπια, Τζαμάικα, Μαρόκο, Κατάρ, Ρουάντα, Ουγκάντα, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και οι δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας του Κιργιστάν, του Τατζικιστάν, του Τουρκμενιστάν και του Ουζμπεκιστάν.
Οι ΗΠΑ είναι ένα από τα 20 έθνη που οι εκπαιδευτικοί κατατάσσονται στη δεύτερη ομάδα προτεραιότητας.
Είναι ενδιαφέρον ότι υπάρχει κάποια συσχέτιση μεταξύ των χωρών στις οποίες έχουν δοθεί προτεραιότητα στους εκπαιδευτικούς και εκείνων όπου η διδασκαλία θεωρείται ως επάγγελμα υψηλού επιπέδου.
Η Κίνα, η Ρωσία, η Ινδονησία και η Τουρκία έθεσαν τους δασκάλους σε ομάδες προτεραιότητας ένα και δύο, και είναι επίσης μεταξύ των εθνών όπου οι εκπαιδευτικοί έχουν τον μεγαλύτερο σεβασμό, σύμφωνα με δημοσκόπηση του Ιδρύματος Varkey το 2018.
Αντίθετα, καμία από τη Βραζιλία, το Ισραήλ, την Ιταλία, την Αργεντινή, τη Γκάνα και την Τσεχική Δημοκρατία, οι οποίες παρέχουν στους καθηγητές το λιγότερο σεβασμό από τις 35 χώρες που συμμετείχαν στην έρευνα, δεν έχουν εκπαιδευτικούς σε οποιαδήποτε από τις δύο κορυφαίες ομάδες προτεραιότητας.
Δεν είναι ένας συνεπής σύνδεσμος. Οι καθηγητές έχουν σχετικά υψηλή κατάσταση στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά η λίστα προτεραιοτήτων εκεί βασίζεται στην ηλικία και την ευπάθεια.
Ο Καναδάς και η Νέα Ζηλανδία, όπου η διδασκαλία είναι επίσης σχετικά σεβαστή, δεν έχουν δώσει προτεραιότητα στους εκπαιδευτικούς, ενώ η Ουγκάντα και η Ισπανία, όπου η διδασκαλία είναι σχετικά χαμηλού επιπέδου, έχουν καθηγητές στην πρώτη και δεύτερη ομάδα προτεραιότητας αντίστοιχα.
Όμως, τα επιχειρήματα υπέρ της μετακίνησης των εκπαιδευτικών στο μέτωπο της ουράς εμβολίων δεν είναι καθόλου σαφή. Η διδασκαλία είναι μόνο ένα από τα πολλά πρωτοπόρα επαγγέλματα και η ιεράρχηση από το επάγγελμα κινδυνεύει να συζητηθεί για το ποιες ομάδες αξίζουν περισσότερο, υπονομεύοντας ενδεχομένως την πίστη στα προγράμματα εμβολιασμού.
Τα στοιχεία που δείχνουν ότι τα σχολεία αποτελούν σημαντική πηγή λοιμώξεων είναι επίσης ανάμεικτα.
Μια μελέτη των ΗΠΑ διαπίστωσε ότι τα σχολεία δεν ήταν βασικοί παράγοντες μετάδοσης, ενώ μια μελέτη του Ηνωμένου Βασιλείου κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το σχολικό προσωπικό δεν είχε σημαντικά υψηλό ποσοστό μόλυνσης από τον πληθυσμό κάτω των 65 ετών.