Το Ευρωκοινοβούλιο τιμά τον Μανώλη Γλέζο

Χθες το απόγευμα, Δευτέρα 8 Μαρτίου 2021, το Ευρωκοινοβούλιο έκανε ομόφωνα δεκτή την πρόταση του Δημήτρη Παπαδημούλη και της Ευρωομάδας της Αριστεράς, να προχωρήσει σε ονοματοδοσία της αίθουσας Altiero Spinelli A1G2 σε «Aίθουσα Συνεδριάσεων Μανώλης Γλέζος», τιμώντας με αυτόν τον τρόπο το κορυφαίο σύμβολο της Ελληνικής Εθνικής Αντίστασης κατά του φασισμού και ναζισμού και κορυφαία προσωπικότητα της ευρωπαϊκής Αριστεράς.

Σχεδόν ένα χρόνο μετά το επίσημο αίτημα όπως είχε διατυπωθεί τον Μάρτιο του 2020, με Επιστολή του Δημ. Παπαδημούλη και των Συμπροέδρων της Ευρωομάδας της Αριστεράς, Μανόν Ομπρί και Μάρτιν Σίρντεβαν, προς τον Πρόεδρο του EK Νταβίντ Σασόλι <-link, για να δοθεί τιμητικά το όνομα «Μανώλης Γλέζος» σε αίθουσα της Ευρωβουλής, με τη χθεσινή του απόφαση, το Προεδρείο του Ευρωκοινοβουλίου, έρχεται να τιμήσει μετά θάνατον τον «πρώτο Ευρωπαίο παρτιζάνο» όπως τον είχε χαρακτηρίσει ο Σαρλ Ντε Γκολ.

Ο πρωτεργάτης αυτής της τιμητικής διάκρισης, Αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου και επικεφαλής της ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Δημήτρης Παπαδημούλης, τόσο με σχετική αρθρογραφία (Parliament Magazine, εφ/δα Αυγή <-links) και παρεμβάσεις του (Επιστολή της Ευρωομάδας της Αριστεράς, συλλυπητήρια επιστολή <-links), όσο και με την παρουσία του στο Προεδρείο του Ευρωκοινοβουλίου που έλαβε την απόφαση, ως ο μόνος από την Ελλάδα και ο μόνος από την Αριστερά, συνέβαλε σημαντικά στο να μνημονεύεται στο διηνεκές ο Μανώλης Γλέζος στο χώρο του Ευρωκοινοβούλιου, ενταγμένος στο πάνθεον των μεγάλων Ευρωπαίων πολιτικών.

«Σε όλη τη διάρκεια της ζωής του, ο Μανώλης αποτέλεσε έμπνευση και παράδειγμα στον αγώνα για ελευθερία, δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη – γεγονός που έχει εκτιμηθεί και έχει γίνει σεβαστό από όλες τις δημοκρατικές δυνάμεις τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ευρώπη», δήλωσε μετά την απόφαση ο Δημήτρης Παπαδημούλης.
«Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες, σήμερα, νιώθουμε τιμή και συγκίνηση γι’ αυτή την δικαίωση στο όνομα του Μανώλη Γλέζου. Η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας, αριστεροί, κεντρώοι, δεξιοί – πλην εκείνων που δεν του συγχώρεσαν ποτέ ότι κατέβασε, μαζί με τον Λάκη Σάντα, τη σβάστικα των ναζί από την Ακρόπολη- τον ευγνωμονούν και θα τον θυμούνται γιατί σε όλη του τη ζωή πορεύτηκε αδούλωτος, αφήνοντας σπουδαία παρακαταθήκη για τις επερχόμενες γενιές: Την αντίσταση, το πάθος για την ελευθερία, και τον αγώνα ενάντια στο φασισμό».