Έμυ Στυλιανίδου: Νέα καταγγελία για τον Κώστα Σπυρόπουλο από την ηθοποιό (vid)

Η ηθοποιός Έμυ Στυλιανίδου κατήγγειλε και εκείνη με τη σειρά της για παρενόχληση τον Κώστα Σπυρόπουλο με σχόλιο που έγραψε κάτω από την ανάρτηση της Τζένης Μπότση.

Η ίδια μίλησε για πρώτη φορά ανοιχτά σχετικά με το περιστατικό στην εκπομπή «Έλα Χαμογέλα» το πρωί της Κυριακής.

«Εγώ είμαι με ονοματεπώνυμο και καλώ και τις άλλες κοπέλες που τους έχει συμβεί κάτι αντίστοιχο να βγουν να καταγγείλουν το γεγονός. Να πούμε την αλήθεια μας.

Κατάργηση προσωρινής σύνταξης: Τι λένε πηγές του Υπ. Εργασίας

Πριν από κάποια χρόνια μου είπαν να πάω σε μια οντισιόν. Σε ένα θέατρο στο Μεταξουργείο. Πήγα ευπρεπώς ενδεδυμένη. Γιατί λένε “τι φορούσες” και ότι “προκαλείς”. Φορούσα ένα παντελόνι και ένα πουκάμισο. Όταν πήγα στο θέατρο με υποδέχτηκε ένας πολύ ευγενικός άνθρωπος. Ο κύριος Σπυρόπουλος. Κλείδωσε την πόρτα. Αυτό με θορύβησε λίγο, αλλά είπα μήπως γίνεται έτσι. Πίστευα πως θα ήταν και άλλοι άνθρωποι στο θέατρο. Δεν είδα κανέναν άλλον, ήμουν μόνη. Κατάλαβα πως κάνει την οντισιόν με έναν-έναν άνθρωπο. Κάναμε μια συζήτηση και κάτι δε μου άρεσε. Μια διαχυτικότητα. Στη συνέχεια μου έδωσε να διαβάσω ένα κείμενο.

Και από εκεί και μετά άρχισε μια συμπεριφορά πολύ οικεία. Εγώ καθόμουν στην καρέκλα. Ο ίδιος ήταν απέναντί μου και άρχισε να κάνει κάποιες άσεμνες κινήσεις στον εαυτό του. Εγώ στη θέα όλων αυτών έφυγα από τη σκηνή και πήγα στην αίθουσα. Από τον πανικό μου, τον φόβο μου και τον τρόμο μου, άρχισα να γελάω πολύ έντονα. Και σε μένα στα αυτιά μου ηχούσαν τα γέλια μου περίεργα.

Μετά από όλα αυτά άνοιξε την πόρτα και έφυγα τρέχοντας. Μετά από τόσα χρόνια είμαι ταραγμένη. Τώρα πια πατάω στα πόδια μου. Όπως πατάνε και οι υπόλοιπες κοπέλες. Γίνεται τώρα γιατί μας δόθηκε η ευκαιρία να το κάνουμε τώρα. Αν το κάναμε τότε θα ήμασταν γραφικές κλπ. Όλα αυτά έγιναν στον εργασιακό χώρο. Δεν έγιναν στον πεζοδρόμιο ή σε ένα καφέ. Αυτό που λέει στην ανακοίνωσή του, αντιλαμβάνεται και ο ίδιος πως ίσως έχει θίξει ανθρώπους και έχει επίγνωση των γεγονότων. Γιατί αλλιώς θα πηγαίναμε σε ένα άλλο στάδιο. Γιατί σε αυτόν τον χώρο δεν ξέρω αν πάνε άνθρωποι που νοσούν, ή νοσούν σε αυτόν τον χώρο.

Το περιστατικό έγινε 2003-2004. Κάπου εκεί. Η αναγνώριση της πράξης ζητώντας συγγνώμη θα κάλυπτε ένα μέρος, όχι του εγωισμού μου, αλλά της ψυχής ενός παιδιού. Ούτε στη μητέρα μου δεν το είπα. Δεν το είπα πουθενά. Μπορεί και να ντρεπόμουν. Αν υπήρχαν και άλλες φωνές δεν θα το άφηνα έτσι. Έχω πια δυο παιδιά και θέλω να τους μάθω να μάχονται. Εγώ είμαι άσημη. Να πάω να πω τι και για ποιον; Πως θα ήταν πιστευτό;» είπε, μεταξύ άλλων, η Έμυ Στυλιανίδου.