Και όποιος (δεν) βιάζεται μπορεί να σκοντάψει…

Η εξίσωση του εμβολιασμού είναι αναμφίβολα πολυπαραγοντική. Ο πρωθυπουργός έσπευσε για επικοινωνιακούς λόγους να δώσει μια κάποια λύση δεσμευόμενος για αύξηση των εμβολιασμών από 5.000 (τις πρώτες ημέρες) σε 8.000 το επόμενο διάστημα. Και εισέπραξε, όπως αναμενόταν, την τιμωρία των αριθμών. Διότι 8.000 εμβολιασμοί την ημέρα είναι περίπου 200.000 εμβολιασμοί το μήνα, 1.000.000 το πεντάμηνο και 7.000.000 για να επιτευχθεί η ανοσία του 70% του πληθυσμού -όπως λένε οι επιστήμονες- σε 35 μήνες! Η πραγματικότητα, βεβαίως, μπορεί να είναι διαφορετική αλλά στη δίνη του “επικοινωνισμού” ( το άγχος διαχείρησης του βραχυχρόνιου πολιτικού κόστους) πολλά δεν εξηγήθηκαν επαρκώς.

του ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ

Οι παραπάνω αναγωγές είναι ακριβείς με τα σημερινά δεδομένα, κατά τα οποία η χώρα (και η Ευρώπη) διαχειρίζεται το επιχειρησιακά φαραωνικό και πρωτόγνωρο εγχείρημα διαθέτοντας ένα μόνο εμβόλιο, αυτό της Pfizer-BioNTech. Η κατάσταση έχει δημιουργηθεί εξαιτίας του ευρωπαϊκού επιχειρησιακού φιάσκο, το οποίο έχουν ήδη περιγράψει αρκετά ξένα μέσα ενημέρωσης, μεταξύ των οποίων και το Politico.

Από τη μία οι εθνικοί εγωϊσμοί και από την άλλη “η φτήνεια τρώει τον παρά”, εν προκειμένω εκθέτουν σε άμεσο κίνδυνο περισσότερες ανθρώπινες ζωές και βυθίζουν σε ακόμα μεγαλύτερη αβεβαιότητα την κλυδωνιζόμενη ευρωπαϊκή οικονομία.

Τα πράγματα θα βελτιωθούν αφ’ ης στιγμής φτάσει στις ευρωπαϊκές χώρες μέσω του κεντρικού ευρωπαϊκού μηχανισμού το εμβόλιο της Moderna (που έλαβε την έγκριση των Βρυξελλών). Όχι σημαντικά όμως. Η Ελλάδα, για παράδειγμα, θα προμηθευτεί 1.800.000 τέτοια εμβόλια τους επόμενους μήνες και θα ελπίζει μελλοντικά (;) σε μια επιπλέον κατανομή. Και θα βελτιωθούν ακόμα περισσότερο εάν πάρει την ευρωπαϊκή έγκριση και εκείνο της AstraZeneca (Οξφόρδη), για το οποίο, ωστόσο, υπάρχουν ακόμα ερωτηματικά και αναμένεται σύντομα η δημοσιοποίηση σημαντικών στοιχείων που το αφορούν. Εν αναμονή βρίσκεται και εκείνο της Johnsson&Johnsson.

Ακόμα, όμως, κι αν όλα εξελιχθούν με ακρίβεια ελβετικού ρολογιού, η βραδύτητα των αποφάσεων στις Βρυξέλλες, το κόστος που προκύπτει, και οι ανταγωνισμοί μεταξύ κρατών που με ευθύνη κυρίως της Γερμανίας καταστρατηγούν την αρχική συμφωνία για κοινή ευρωπαϊκή διαχείριση, καθιστούν εξαιρετικά αβέβαιη την έκβαση.

Η πρόταση Τσίπρα για ευρωπαϊκή πρωτοβουλία με σκοπό την άρση της πατέντας ώστε η Ευρώπη κεντρικά να μπορεί να επισπεύσει την παραγωγή εμβολίων όλων των εταιρειών λοιδωρήθηκε από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, αποτελεί, ωστόσο, και πρόταση του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Ηλία Μόσιαλου από τον περασμένο Απρίλιο.

Το ότι απορρίφθηκε τότε από τη Γερμανία δεν αποτελεί δικαιολογία για να μην επανέλθει στην συζήτηση μεταξύ των κρατών. Είναι θέμα τόλμης, προετοιμασίας και συμμαχιών. Και ενστίκτου επιβίωσης θα μπορούσε να προσθέσει κανείς δεδομένου πως εάν επικρατήσει η λογική των ισχυροτέρων και οι συμφωνίες παρασκηνίου μεγάλων κρατών με τις φαρμακευτικές εταιρείες (όπως της γερμανικής κυβέρνησης με την “δική της” BioNTech) είναι μάλλον βέβαιο πως η Ελλάδα και άλλες χώρες θα βρεθούν σε δυσμενή θέση.

Η Πολωνία, η Ουγγαρία, η Σλοβενία και άλλες χώρες που δεν φημίζονται για την προσήλωση στις κεντρικές αποφάσεις έχουν ήδη κινηθεί και προς άλλες αγορές, ενώ ακόμα και η Κύπρος συζητά με το Ισραήλ την προμήθεια περισσοτέρων εμβολίων με bypass. Ο Νετανιάχου έχει κατορθώσει να εμβολιάσει περίπου το 1/5 του πληθυσμού του σε 15 ημέρες και η χώρα του έχει γίνει παγκόσμιο παράδειγμα.

Η κυβέρνηση έχει βασικά δύο επιλογές: ή παραμένει σιωπηλά συντεταγμένη στις κεντρικές ευρωπαϊκές οδηγίες, ή σπεύδει να αναλάβει πρωτοβουλίες. Στην πρώτη περίπτωση θα αναμένει την παραλαβή των δόσεων που της αναλογούν με τον κίνδυνο να βρεθεί εκτός του φανερού ή κρυφού παιχνιδιού ισχύος και των συμφωνιών με τις φαρμακευτικές εταιρείες. Στη δεύτερη περίπτωση μπορεί να δρομολογήσει την επιτάχυνση των εξελίξεων και να δημιουργήσει ευνοϊκές προϋποθέσεις.

Το “όποιος βιάζεται σκοντάφτει” του πρωθυπουργού μπορεί να δημιουργεί αίσθηση ασφάλειας, υποτιμά, όμως, την ταχύτητα με την οποία πρέπει να διεκπεραιωθεί το εγχείρημα του εμβολισμού ωστε να επιστρέψουν η κοινωνία και η οικονομία σε κάποια κανονικότητα. Αλλωστε, είναι γνωστό πως η ελληνική οικονομία διαθέτει πολύ λιγότερες αντοχές έναντι άλλων οικονομιών κρατών της ΕΕ. Έχει κάθε λόγο να βιάζεται…