Εμβόλιο ανασχηματισμού…

“Ενώπιον διπλού διλήμματος σχετικά με τον χρόνο του ανασχηματισμού, αλλά και της διενέργειας εθνικών εκλογών, βρίσκεται ο πρωθυπουργός. Ο κ. Αντώνης Σαμαράς προσανατολίζεται να προχωρήσει σε ανασχηματισμό της κυβέρνησης τον Απρίλιο, μετακινώντας τον κ. Γιάννη Στουρνάρα σε άλλη κορυφαία θέση.”, έγραφε ο Κ. Παπαδιόχος στην “Καθημερινή” στις 19 Ιανουαρίου 2014. Παιχνίδια της τύχης!

του ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ

Το πρώτο εξάμηνο του 2014 ο Αντώνης Σαμαράς είχε να διαχειριστεί την 5η αξιολόγηση του δευτέρου μνημονίου υπό την πίεση της τρόϊκας για σειρά αντιδημοφιλών μέτρων και με τη δαμόκλειο σπάθη των ευρωεκλογών του Μαϊου. Όσα ακολούθησαν είναι γνωστά. Η αξιολόγηση παρέμενε εκκρεμής για πολλούς μήνες και στις ευρωκάλπες η Ν.Δ έχασε με 4 μονάδες διαφορά από τον επελαύνοντα τότε ΣΥΡΙΖΑ. Ο ανασχηματισμός ανασύρθηκε ως επικοινωνιακός αντιπερισπασμός μετά την ήττα των ευρωεκλογών αλλά και ως επιστράτευση των πάντων στην πορεία προς τις εθνικές εκλογές που προεξοφλούνταν λόγω της αδυναμίας να υπάρξει συναίνεση στο πρόσωπο του υποψηφίου για την Προεδρία της Δημοκρατίας.

Η επιστράτευση είχε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά πέραν της μετακίνησης του Γιάννη Στουρνάρα (τον οποίο αντικατέστησε ο Γκίκας Χαρδούβελλης) που είχε “φορτωθεί” και τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα αλλά και την αδυναμία να κλείσει η αξιολόγηση: την …ανάκληση στην υπηρεσία πολλών στελεχών της λεγόμενης “λαϊκής δεξιάς”, από τον Ντινόπουλο και τον Γιακουμάτο, μέχρι την Βούλτεψη και την Παπακώστα, καθώς και την συμμετοχή πολλών βουλευτών από εκλογικές περιφέρειες όπου η εθνική εκλογική μάχη φαινόταν πως θα ήταν αμφίροπη.

Οι πληροφορίες θέλουν τώρα τον Κυριάκο Μητσοτάκη να έχει ήδη ξεκινήσει τον σχεδιασμό ενός ευρέως ανασχηματισμού, τον οποίο πιθανώς θα ανακοινώσει μέχρι τα μέσα Ιανουαρίου. Εάν τα πράγματα με την πανδημία είχαν εξελιχθεί διαφορετικά και δεν είχαμε χιλιάδες νεκρούς το Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο ίσως να τον είχε ήδη κάνει μετά την ψήφιση του προϋπολογισμού.

Η έναρξη των εμβολιασμών και η ελπίδα να αποφύγουμε ένα τρίτο κύμα της πανδημίας θεωρούνται πως δημιουργούν ένα μικρό “παράθυρο ευκαιρίας” για μια επικοινωνιακή ανάσα με τη συγκρότηση νέας κυβέρνησης που, όμως, είναι σφόδρα πιθανό να είναι αυτή που θα οδηγήσει τη χώρα σε διπλές εκλογές εντός του 2021. Ιούνιος και Ιούλιος, ή Σεπτέμβριος και Οκτώβριος είναι οι ημερομηνίες που ακούγονται και όλα θα εξαρτηθούν, αφενός από την επιστροφή σε μια κάποια …κανονικότητα με τους εμβολιασμούς, και αφετέρου από την πορεία της οικονομίας.

Ο συνδυασμός του ανασχηματισμού με την πιθανότητα πρόωρης προσφυγής στις κάλπες αναγκάζει ως φαίνεται τον Κυριάκο Μητσοτάκη να χρησιμοποιήσει περισσότερους βουλευτές παρά τεχνοκράτες. Εκτός από το εμβόλιο για τον Covid πρέπει η κυβέρνηση να εμβολιασθεί και με “κομματικό πατριωτισμό”, ήτοι τα νέα κυβερνητικά στελέχη πρέπει να ριχτούν στη μάχη των εκλογικών τους περιφερειών και να δράσουν πολιτικά με ένστικτο επιβίωσης.

Εάν δεν παρεμβαλλόταν η αναμέτρηση με απλή αναλογική, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα είχε φόβο ενόψει μιας εκλογικής αναμέτρησης. Αρκετά ασφαλής η δημοσκοπική διαφορά του από τον Αλέξη Τσίπρα, ο δε δεύτερος είναι μάλλον δύσκολο να κατορθώσει να συσπειρώσει την εκλογική του βάση και να αποκτήσει συνεκτικό εκλογικό μηχανισμό.

Η απλή αναλογική, όμως, μπορεί να βγάλει εκπλήξεις και σε κάθε περίπτωση να αναδιατάξει το πολιτικό σκηνικό κατά τρόπο που θα αμφισβητηθεί η ηγεμονία της κυβέρνησης.

Για τον πρωθυπουργό το μεγαλύτερο ίσως πρόβλημα είναι να εξηγήσει γιατί ακριβώς πρέπει να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές. Ακόμα και οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές του αντιλαμβάνονται πως η επιδίωξη μιας νέας εντολής υποκρύπτει την αδυναμία του να συνεχίσει να κυβερνά με εκείνη που έλαβε πριν μόλις από 18 μήνες. Η απάντηση κρύβεται στην οικονομία και στην σφοδρή πιθανότητα να απαιτηθεί να λάβει σκληρά μέτρα που θα αποτυπώνονται στο σχέδιο προϋπολογισμού του Οκτωβρίου του 2021. Αλλά και στο ότι μετά από μακρά περίοδο μιντιακής υπεροπλίας η κυβερνητική φθορά γίνεται ολοένα και πιο ευδιάκριτη καθημερινά και τα σοβαρά λάθη δεν καλύπτονται εύκολα.

Από το ατόπημα της Πάρνηθας μέχρι τον προκλητικό “κατά προτεραιότητα” εμβολιασμό κυβερνητικών στελεχών, και από το άρον άρον “άδειασμα” του αρμόδιου υπουργού για τα δωρεάν φάρμακα των χαμηλοσυνταξιούχων και το άλλο για το χάος με την απονομή εκατοντάδων χιλιάδων συντάξεων, η κυβέρνηση βάζει συνεχώς τρικλοποδιές στον εαυτό της. Η δε διαχείριση του δεύτερου κύματος της πανδημίας δεν μπορεί πια να καλυφθεί από τα ευρωπαϊκά παραδείγματα προς αποφυγή.

Ο ανασχηματισμός (εφόσον γίνει) δείχνει πως το πρόβλημα δεν έγκειται στο ότι έχουν δυναμώσει οι αντίπαλοι του κ. Μητσοτάκη. Είναι ότι λιγοστεύουν οι φίλοι του. Πολύ πιο δύσκολα πια μπορεί να πείσει πως όλα διορθώνονται “κατόπιν εντολής του”, αρκετοί υπουργοί και υφυπουργοί του, δε, αποδεικνύονται αναποτελεσματικοί και διολισθαίνοντες στην “ευζωϊα” της διακυβέρνησης. Πολλά λάθη, πολλές φλυαρίες, πολλές selfies και λιγότερη ουσία.

Το ερώτημα είναι εάν μπορεί ένας ανασχηματισμός να προκαλέσει ανάταξη και να διευκολύνει τον πολιτικό διάδρομο προς τις εκλογές ή ακόμα και προς την ολοκλήρωση της κυβερνητικής θητείας- εάν προκριθεί κάτι τέτοιο. Η απάντηση δεν είναι σίγουρη. Κι αυτό το γνωρίζει καλά ο κ. Μητσοτάκης, όπως το γνωρίζουν και οι πολιτικοί του αντίπαλοι.