Γ. Καραγιάννης (μέλος ΠΣ ΠΡΑΤΤΩ) στο libre: Γιατί επιμένουμε στη λογική των συμπράξεων στον προοδευτικό χώρο
Από χθες το ΠΡΑΤΤΩ μετεξελίχθηκε σε Πολιτικό Κίνημα και για την απόφαση αυτή συζητάμε με τον Γιάννη Καραγιάννη, μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΡΑΤΤΩ και πρώην βουλευτή (με τον ΣΥΡΙΖΑ, στα Ιωάννινα, για την περίοδο 2015- 19).
Συνέντευξη στον Νίκο Παπαδημητρίου
Για «συμπράξεις όλου του δημοκρατικού κόσμου, ώστε να μπορέσουμε να βγούμε από την κρίση και να δημιουργήσουμε ένα νέο αφήγημα για τη χώρα, μια καινούρια προοπτική για την Ελλάδα», κάνει λόγο ο Γιάννης Καραγιάννης στη συνέντευξή του στο libre.
Μιλά επίσης για την πανδημία και τα εναλλακτικά μοντέλα που θα πρέπει να κατατεθούν στο τραπέζι. Μιλά όμως και για την Κύπρο και την Τουρκία, όντας μάλιστα ο ίδιος οικονομολόγος και σύμβουλος εξαγωγικών επιχειρήσεων στο χώρο της Βόρειας Ελλάδας, υπογραμμίζει την από παλιά διείσδυση της Άγκυρας στη Βόρεια Μακεδονία και πώς αυτή ανετράπη χάρη στη Συμφωνία των Πρεσπών.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του Γιάννη Καραγιάννη στο libre:
-Γιατί Πολιτικό Κίνημα το ΠΡΑΤΤΩ και γιατί τώρα, κύριε Καραγιάννη;
Το ΠΡΑΤΤΩ έχει μια παρουσία δέκα χρόνων ως κίνηση ιδεών και δράσης, νομίζω ότι οι σημερινές συνθήκες -πέρα από την υγειονομική κρίση- οικονομικές, πολιτικές, γεωπολιτικές, επιβάλλουν τη σημερινή παρουσία του ΠΡΑΤΤΩ.
Το οποίο θα πρέπει να καταθέσει τη δική του πρόταση για τη χώρα, να μπορέσει να δρομολογήσει τις διαδικασίες συνεννόησης και συμπράξεων όλου του δημοκρατικού κόσμου, ώστε να μπορέσουμε να βγούμε από την κρίση και να δημιουργήσουμε ένα νέο αφήγημα για τη χώρα, μια καινούρια προοπτική για την Ελλάδα.
–Κάνατε λόγο για συμπράξεις στον προοδευτικό χώρο. Θα πάρει κάποιες πρωτοβουλίες το ΠΡΑΤΤΩ σε αυτήν την κατεύθυνση;
Αμέσως μετά τις εκλογές του 2019 κατατέθηκαν συγκεκριμένοι προβληματισμοί και εστάλησαν επιστολές σε όλα τα προοδευτικά κόμματα, άλλα από τα οποία ανταποκρίθηκαν και άλλα όχι.
Επιμένουμε στη λογική των συμπράξεων και ενόψει της απλής αναλογικής, ενώ και ο τόπος έχει ανάγκη πια τις συνεννοήσεις ώστε να μπορέσουμε να βγούμε από το τούνελ.
–Το πρόσφατο κοινό κείμενο για το Πολυτεχνείο, από ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ και ΜέΡΑ 25 πώς το είδατε στο ΠΡΑΤΤΩ;
Ο πρόεδρος το χαιρέτισε -και συμφωνώ μαζί του-, είναι μια πρώτη προσπάθεια συνεννόησης πέρα από τις διαφορετικές απόψεις και αποκλίσεις σε μια σειρά ζητήματα. Είναι ο χρόνος πια και το επίδικο για την Αριστερά του 21ου αιώνα, ανεξάρτητα από διαφοροποιήσεις, ενστάσεις, προβληματισμούς και παγιωμένες θέσεις.
Θα πρέπει να υπάρξουν δρόμοι επικοινωνίας ώστε να μπορέσουμε να συγκλίνουμε σε μια προγραμματική βάση. Αυτό το νόημα έχουν και τα 6 σημεία της πρότασης που κατέθεσε (σ.σ. χθες) το ΠΡΑΤΤΩ στο δημόσιο διάλογο ώστε να πάρουν θέση και να προχωρήσουμε ένα βήμα πιο πέρα για τη συμπόρευση.
–Εκ των πραγμάτων ρίχνετε μεγάλο βάρος -όπως και όλα τα κόμματα, κινήματα κ.ο.κ.- στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει από εδώ και πέρα;
Από το Μάρτιο, στο πρώτο κύμα, τοποθετηθήκαμε και είπαμε ότι θα έπρεπε να δούμε και άλλες εναλλακτικές οι οποίες εφαρμόσθηκαν σε διάφορες χώρες -π.χ. στην Ασία- με μαζικά τεστ, υποχρεωτική χρήση της μάσκας και τοπικά lockdown που είχαν αποτελέσματα.
Η αντιπολίτευση βιάστηκε να υιοθετήσει άκριτα κάποιες προσεγγίσεις στο πρώτο κύμα και η Νέα Δημοκρατία δεν μπόρεσε να βελτιώσει την κατάσταση, άφησε το χρόνο να περάσει, τώρα βλέπουμε μια πολιτική «βλέποντας και κάνοντας».
Σαφέστατα το πρόβλημα είναι μεγάλο, σαφέστατα πρέπει να υπάρξει εθνική συνεννόηση για να μπορέσουμε να βγούμε από τη διαδικασία αυτή. Θα έπρεπε να εξετασθούν και άλλα σενάρια, για παράδειγμα βλέπουμε μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης και καινούρια δεδομένα στο χώρο της Νοτιοανατολικής Ασίας.
–Κάτι τελευταίο: η Τουρκία δεν αλλάζει στάση, ενώ εσείς στις θέσεις που δώσατε στη δημοσιότητα, έχετε τα εθνικά θέματα και δη το Κυπριακό ψηλά στην ατζέντα σας…
Αλίμονο αν δεν είναι στην παρούσα φάση, με ένα γείτονα ο οποίος διαρκώς δημιουργεί προβλήματα. Θα πρέπει να πρυτανεύσει η λογική, να μπουν φραγμοί και όρια στην επεκτατική αντίληψη.
Η Κύπρος είναι πάντα ψηλά στην ατζέντα, πάντα ψηλά στις αρχές και τις αξίες της πατριωτικής μας σκέψης, που χαρακτηρίζει την Κίνησή μας από την αρχή της δημιουργίας της. Ως χώρα οφείλουμε να ενσκήψουμε σοβαρά στο ζήτημα του πατριωτισμού.
Αν θέλουμε να μιλάμε για μια σύγχρονη Αριστερά, για μια Αριστερά του 21ου αιώνα, αλίμονο αν εκλείπει το πατριωτικό στοιχείο. Μερικές φορές σκεπτόμαστε τι θα γινόταν αν δεν υπήρχε η Συμφωνία των Πρεσπών με ένα τέτοιο γείτονα, ο οποίος τα προηγούμενα χρόνια είχε επενδύσει τεράστια ποσά στη χώρα της Βόρειας Μακεδονίας.