Απλήρωτες υπερωρίες, κινητή ώρα προσέλευσης, άγνωστος χρόνος εργασίας – Θύελλα για το ν/σ του Υπ. Εργασίας

Ο χρόνος εργασίας κάθε ημέρα θα διαμορφώνεται με ατομική, και όχι συλλογική, σύμβαση μεταξύ της εταιρείας και του μισθωτού. Αυτό προβλέπει το σχέδιο νόμου του υπουργείου Εργασίας, που συζητήθηκε χθες στο υπουργικό συμβούλιο.

Και καθώς η ανεργία διογκώνεται, ενώ μέσα στην πανδημία έχουν γενικευτεί οι συμβάσεις εργασίας σε αναστολή, γίνεται σαφές ότι ο ανασφαλής εργαζόμενος θα αποδέχεται κάθε εργοδοτική αξίωση προκειμένου να διατηρήσει μια κάποια απασχόληση.

Κινητή ώρα προσέλευσης και άγνωστο χρόνο ημερήσιας εργασίας επιδιώκει να καθιερώσει η κυβέρνηση με το νέο εργασιακό νομοσχέδιο

Στο σχέδιο αυτό προβλέπεται:

• Την ευχέρεια του προσωπάρχη, σε υλοποίηση της ατομικής σύμβασης, να ορίζει διαφορετικό, κάθε φορά, χρόνο προσέλευσης και αποχώρησης, καταστρέφοντας έτσι την οικογενειακή και προσωπική ζωή του εργαζομένου.
• Ημερήσια εργασία έως 10 ώρες χωρίς την καταβολή υπερωριών (ούτε προσαύξηση υπερεργασίας 25%) και επιστροφή του επιπλέον χρόνου εργασίας εντός 6μήνου με την μορφή των ρεπό ή του μειωμένου ωραρίου εργασίας.
• Διεύρυνση της υπερεργασίας (+25% στο ωρομίσθιο), έναντι της υπερωρίας (έως +75%)
• Κατά τα λοιπά, οι απεργίες θα αποφασίζονται με ηλεκτρονική ψηφοφορία, τα συνδικάτα θα αποκτήσουν ηλεκτρονικό μητρώο και θα ψηφίζουν (και) ηλεκτρονικά για την ανάδειξη των οργάνων διοίκησή τους, ο Οργανισμός Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ) θα αποκτήσει επαγγελματίες Μεσολαβητές-Διαιτητές αποκλειστικής απασχόλησης.

Το σχετικό νομοσχέδιο αναμένετε να δοθεί προς διαβούλευση εντός του Νοεμβρίου και προγραμματίζεται να ψηφιστεί στη Βουλή λίγο πριν τον νέο προϋπολογισμό, περί την 15η Δεκεμβρίου.

ΣΥΡΙΖΑ: Η μόνο προεκλογική δέσμευση που τηρεί ο Μητσοτάκης…

Ωστόσο, το κυβερνητικό σχέδιο αποδιάρθρωσης της αγοράς εργασίας ήδη έχει προκαλέσει ισχυρές αντιδράσεις μεταξύ συνδικαλιστικών οργανώσεων και κομμάτων της αντιπολίτευσης.

Η αρμόδια Τομεάρχης του ΣΥΡΙΖΑ Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου αναφέρει χαρακτηριστικά:

«Εν μέσω έξαρσης της πανδημίας, αύξησης της ανεργίας και γενικευμένης εργασιακής και κοινωνικής ανασφάλειας, η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει απτόητη την αποδιάρθρωση της αγοράς εργασίας και την επίθεση στους εργαζομένους και τα δικαιώματα τους.

Το «εργασιακό νομοσχέδιο» που παρουσίασε σήμερα ο Υπουργός Εργασίας στο Υπουργικό Συμβούλιο αποτυπώνει την αντιμεταρρύθμιση στις εργασιακές σχέσεις θεσμοθετώντας την απορρύθμιση του συστήματος υπερωριών και την απλήρωτη υπερωριακή εργασία, την κατάφωρη επίθεση στις συνδικαλιστικές ελευθερίες και τη μεταφορά των αρμοδιοτήτων του ΣΕΠΕ στον ΟΜΕΔ, δίνοντας το τελειωτικό χτύπημα στη λειτουργία του και απαξιώνοντας τη διαδικασία επίλυσης εργατικών διαφορών εις βάρος των εργαζομένων.

Είναι προφανές ότι ο εργασιακός οδοστρωτήρας είναι η μόνη προεκλογική δέσμευση του κ.Μητσοτάκη που υλοποιεί με συνέπεια αυτή η κυβέρνηση…»

ΚΙΝΑΛ: Μισή δουλειά-απλήρωτες υπερωρίες

Ο Τομέας Εργασίας του Κινήματος Αλλαγής ήδη αναφέρει ότι «η κυβέρνηση από την «μισή δουλειά-μισή αμοιβή» στην αρχή της πανδημίας περνάει στην φάση των απλήρωτων υπερωριών επιμένοντας οι εργαζόμενοι να πληρώσουν το κόστος εξόδου από την δίδυμη (οικονομική και υγειονομική) κρίση.

Με νομοσχέδιο που φέρνει το υπουργείο Εργασίας στην β΄ φάση της πανδημίας:

• Παρακάμπτονται οι Σύλλογοι εργαζομένων και το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα και οι εργοδότες θα διαπραγματεύονται ατομικά με κάθε απασχολούμενο το ημερήσιο ωράριο εργασίας.
• Ο μισθωτός δεν θα έχει σταθερό ωράριο ούτε ως προς την ώρα έναρξης ούτε ως προ τον χρόνο αποχώρησης, κάτι που προκαλεί τεράστια προβλήματα στην οικογενειακή ζωή εν μέσω πανδημίας (σχολεία, δραστηριότητες παιδιών κ.α.)
• Οι συνολικός αριθμός των υπερωριών θα αυξηθεί, άρα καταρρίπτεται το επιχείρημα της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, αλλά δεν θα βελτιώνονται και τα οικονομικά του εργαζομένου, αφού η επιχείρηση θα μπορεί να «επιστρέφει» τον επιπλέον χρόνο εργασίας με ρεπό ή μειωμένο ωράριο.

Η ανακοίνωση του ΚΚΕ

Το νομοθετικό έκτρωμα της κυβέρνησης για τα Εργασιακά, που δόθηκε στη δημοσιότητα, στοχεύει να μετατρέψει όλη τη χώρα σε μια μεγάλη ειδική οικονομική ζώνη πλήρους ασυδοσίας του κεφαλαίου, απαγόρευσης των συνδικαλιστικών ελευθεριών και φίμωσης κάθε φωνής που αγωνίζεται για τα εργατικά δικαιώματα.

Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο στην κυριολεξία φέρνει τις “ανατροπές του αιώνα”, αφού:

Νομοθετούν για πρώτη φορά στη χώρα μας τη 10ωρη εργασία, 134 χρόνια μετά την απεργία του Σικάγο και ακριβώς 100 χρόνια ύστερα από την πρώτη νομοθέτηση του 8ωρου στην Ελλάδα.

Με βάση την κυβερνητική ανακοίνωση αναφέρεται αυτολεξεί: “…οι επιχειρήσεις θα μπορούν να απασχολούν εργαζομένους ως 10 ώρες ημερησίως κατά μέγιστο, χωρίς πρόσθετη αμοιβή, εφόσον εντός του ίδιου 6μήνου εξοφλούν τις ώρες με αντίστοιχη μείωση ωρών ή ρεπό ή ημέρες άδειας…”, ενώ σε άλλο σημείο προβλέπεται “προσθήκη επιχειρήσεων και εργασιών στη λίστα που ήδη επιτρέπει την εργασία την Κυριακή”. Δηλαδή οι εργαζόμενοι ως σύγχρονοι σκλάβοι θα αναγκάζονται να εργάζονται 10 ώρες με απλήρωτες υπερωρίες για σχεδόν 6 μήνες, με μόνη προϋπόθεση οι εργοδότες να τους δίνουν λίγες μέρες άδεια στο ίδιο διάστημα.

Επανέρχεται ουσιαστικά η απαγόρευση της απεργίας στο Δημόσιο, στους ΟΤΑ, στα ΝΠΔΔ και στους περισσότερους συγκεντρωμένους εργασιακούς χώρους, 44 χρόνια μετά τον μαύρο νόμο του Λάσκαρη.

Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης αναφέρει πως “…καθίσταται προϋπόθεση για την άσκηση συνδικαλιστικού δικαιώματος, η απογραφή στο ήδη νομοθετημένο Γενικό Μητρώο», δηλαδή εγκαινιάζει ένα κυνήγι απέναντι στα Συνδικάτα, δημιουργώντας ανοιχτό μηχανισμό φακελώματος σε όσους εργαζόμενους επιλέγουν να οργανωθούν. Επιδιώκουν να φτιάξουν ένα αρχείο συνδικαλισμένων εργαζομένων, το οποίο θα είναι στη διάθεση του υπουργείου και της εργοδοσίας.

Μειώνεται ακόμα περισσότερο ο μέσος μισθός, επεκτείνεται η ευελιξία και παράλληλα αναβαθμίζεται ως υπέρτατος ρυθμιστής ο Οργανισμός όπου πλειοψηφεί το κράτος και η εργοδοσία (ΟΜΕΔ).

Και αυτά είναι μερικά μόνο από τα εγκλήματα σε βάρος των εργαζομένων, που δρομολογούνται κατ’ απαίτηση του κεφαλαίου και της ΕΕ και τα οποία δεν μπορεί να εξωραΐσει καμία καλοπληρωμένη κυβερνητική προπαγάνδα.

Την ίδια στιγμή, ο χρόνος που επέλεξε η κυβέρνηση μόνο τυχαίος δεν είναι. Εκμεταλλεύεται με άθλιο τρόπο την έξαρση της πανδημίας, νομίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα πιάσει στον ύπνο τους εργαζόμενους.

Είναι βαθιά γελασμένη. Οι εμπνευστές του νομοσχεδίου θα έχουν την τύχη των προηγούμενων από αυτούς που προσπάθησαν να βάλουν στο γύψο τις μεγαλύτερες κατακτήσεις της εργατικής τάξης και τελικά έμειναν στην ιστορία ως πολιτικές γελοιογραφίες.

Είναι ώρα απεργιακού συναγερμού, οργανωμένης λαϊκής αντεπίθεσης!».