Όλα στο τραπέζι: Ανασχηματισμός προ των πυλών, μεταρρυθμίσεις εκ βάθρων σε εργασία, ασφαλιστικό

Από το βιογραφικό του πρωθυπουργού δεν προκύπτει ότι υπήρξε κάποτε μαοϊκός. Αλλά ούτε και κάποιος από τους στενούς συνεργάτες του, παρά τις ποικίλες πολιτικές καταγωγές τους. Παρά ταύτα, το κεντρικό σύνθημα του Κυριάκου Μητσοτάκη την περίοδο αυτή είναι το γνωστό απόφθεγμα του «μεγάλου τιμονιέρη», «Μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση».

Αποφασισμένος, έτσι, να ανοίξει όλα τα μέτωπα ταυτόχρονα εμφανίζεται από συνεργάτες του ο Κυριάκος Μητσοτάκης: παράλληλα δηλαδή με την υγειονομική κρίση που σύντομα αναμένεται να κορυφωθεί λόγω καιρικών συνθηκών, παράλληλα με την επικείμενη έναρξη των ελληνο-τουρκικών διερευνητικών επαφών, παράλληλα με την αναστάτωση στην εκπαίδευση, που ουδείς μπορεί να στοιχηματίσει ποια θα είναι η διάρκειά της, ιδίως τώρα που ανοίγουν και τα πανεπιστήμια, παράλληλα, λοιπόν, με όλα αυτά το Μέγαρο Μαξίμου φέρεται πανέτοιμο και διατεθειμένο να ενεργοποιήσει και τη μεταρρυθμιστική του ατζέντα, κομμάτια της οποίας εκτιμάται πως θα προκαλέσουν, μικρότερη ή μεγαλύτερη, κοινωνική αντίδραση.

«Για την ατζέντα αυτή πήραμε την ψήφο του ελληνικού λαού» είναι η επωδός στις συζητήσεις με κυβερνητικούς αξιωματούχους. Άλλωστε, μόλις είκοσι μέρες έχουν περάσει από τις ανακοινώσεις στη Θεσσαλονίκη, από εκεί δηλαδή που ο Κ. Μητσοτάκης άνοιξε το θέμα της μεταρρυθμιστικής ατζέντας, απολύτως στοχευμένα, με πλήρη συνείδηση.

Έτσι, ως το τέλος του τρέχοντος έτους θα έχει ψηφιστεί το νομοσχέδιο για τα εργασιακά, με νέες προβλέψεις για την τηλεργασία και δεδομένη την κατεύθυνση προς μια μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας. Με τον τρόπο αυτό δείχνει να εκμεταλλεύεται η κυβέρνηση την παρούσα οικονομική κρίση και την εργασιακή ανασφάλεια, ενώ θα σπάσει και «αυγά» με τους συνδικαλιστές, μέσω του νομοσχεδίου, και τις διευκολύνσεις, κατ’ άλλους προνόμια, που απολαμβάνουν ένεκα της δράσης τους.

Ας σημειωθεί στο σημείο αυτό ότι η πρόβλεψη, οι συνελεύσεις των εκπαιδευτικών να γίνονται Σάββατο, εκτός δηλαδή εκπαιδευτικών ωρών, αποδεικνύεται ότι ήταν απλώς το πρελούδιο και χαιρετίστηκε σε διθυραμβικούς τόνους από το νεοφιλελεύθερο μπλοκ.

Δεύτερο μέτωπο για τον Κ. Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του είναι το ασφαλιστικό, η δημιουργία κεφαλοποιητικού συστήματος στις επικουρικές συντάξεις, που φαίνεται να πηγαίνει όμως ένα τρίμηνο πιο πίσω, συγκεκριμένα το α’ τρίμηνο του νέου έτους.

Συνολικά είναι έντεκα νομοσχέδια του επόμενου εξαμήνου που «θα σπάσουν αυγά», κατά τη διατύπωση της «Καθημερινής», και σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Κ. Παπαδιόχου, εκτός από τα παραπάνω, θα αφορούν και:

• Καθιέρωση νέων κανόνων στη διευθέτηση των χρεών προς Δημόσιο και τράπεζες.
• Επιτάχυνση απονομής της Δικαιοσύνης.
• Νέο σύστημα επαγγελματικής εκπαίδευσης.
• Νέο χωροταξικό νομοσχέδιο.
• Νέο πλαίσιο δημοσίων συμβάσεων.
• Ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
• Αλλαγές στο Δημόσιο: εδώ είναι ήδη σε εξέλιξη η, με νόμο, αναδιάρθρωση του ΑΣΕΠ με επιτάχυνση διορισμών.
• Ενίσχυση του ψηφιακού αποτυπώματος του κράτους.
• Διευθέτηση των ορίων μεταξύ κεντρικής διοίκησης, αποκεντρωμένων διοικήσεων, περιφερειών και δήμων.

Κάπου εδώ όμως αρχίζουν οι δύο βασικοί προβληματισμοί του Μεγάρου Μαξίμου:

Πρώτον, αν αντέχει η ελληνική κοινωνία όλες αυτές τις ανατροπές, δεδομένης της πίεσης που ήδη υφίσταται σε πολλά πεδία. Πολύ χαρακτηριστικό το βασικό θέμα της εφημερίδας «Το Βήμα της Κυριακής» σήμερα, και τίτλο, «’Κόκκινος’ Οκτώβρης» και υπέρτιτλο, «Στα όρια νοσοκομεία, σχολεία, οικονομία». Με άλλα λόγια κατά πόσο θα αποδειχθεί πολιτικά συνετό να παίζεις με τα σπίρτα σε μια αποθήκη με πυρομαχικά…

Δεύτερον, ποιο είναι το πολιτικό προσωπικό, εν προκειμένω οι υπουργοί που θα φέρουν σε πέρας τη δύσκολη αυτή μεταρρυθμιστική ατζέντα, θα είναι διατεθειμένοι να βάλουν τα πόδια στη φωτιά κατά την προσφιλή διατύπωση στενού συνεργάτη του πρωθυπουργού. Οι πηγές του libre.gr επιμένουν ότι ο πρωθυπουργός έχει ήδη μπει σε φάση περισυλλογής περί τον ανασχηματισμό και, πιθανώς, να μην καθυστερήσουν για πολύ τα κακά μαντάτα για κάποιους από τους σημερινούς υπουργούς…

Το ότι το υφιστάμενο κυβερνητικό σχήμα έχει εκμετρήσει το βίο του, έχει γίνει προ πολλού σαφές, τελευταία δε, γίνεται και οφθαλμοφανές με τις …κοκορομαχίες αρκετών «διδύμων», που ούτε «καλημέρα» δεν ανταλλάσσουν πια.

Ο ανασχηματισμός καθίσταται αναγκαίος και για ένα ακόμη λόγο: το υπουργικό συμβούλιο που θα προκύψει, θα κληθεί να εφαρμόσει και τις ιδέες της Επιτροπής Πισσαρίδη, το όραμα του νομπελίστα οικονομολόγου και των συνεργατών του για τη …«νέα Ελλάδα».

Eίναι δε, θέμα πολύ λίγων ημερών η κατάθεση του οριστικού σχεδίου της Επιτροπής μετά το πρωτόλειο, που μπορεί να ήταν διαφωτιστικό για την κατεύθυνση των αλλαγών που εισηγείται, όχι όμως και αρκετά κατατοπιστικό για το «πώς» θα γίνουν αυτές.

Όμως, όπως όλοι οι προηγούμενοι πρωθυπουργοί που μπήκαν στον πειρασμό ενός ανασχηματισμού, έτσι και ο Κ. Μητσοτάκης, είναι αντιμέτωπος με δύο πολιτικά ερωτήματα:

ποιοι φεύγουν -και τι κραδασμούς προκαλεί η αποχώρησή τους, δεδομένης της μουρμούρας στη «γαλάζια» Κοινοβουλευτική Ομάδα για πολιτικούς ή προσωπικούς λόγους- και ποιοι μπαίνουν.

Από τις απαντήσεις που θα δώσει στα δύο αυτά ερωτήματα, θα κριθεί εν πολλοίς και η ταχύτητα της πρωθυπουργικής παρέμβασης όσο και το βάθος των αλλαγών.

Νίκος Παπαδημητρίου