Η NASA προειδοποιεί για νέους αστεροειδείς που πλησιάζουν τη Γη

Δύο από τους πέντε αστεροειδείς που έχει εντοπίσει η NASA το προηγούμενο διάστημα και βρίσκονται δυνητικά σε μελλοντική τροχιά πρόσκρουσης με τη Γη πέρασαν σε κοντινή απόσταση τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα ώρα Ελλάδας, ενώ τρεις ακόμα αστεροειδείς αναμένεται να περάσουν σε σχετικά κοντινή απόσταση. Τέσσερις από αυτούς έχουν διάμετρο άνω των 50 μέτρων.

Συγκεκριμένα οι δύο που πέρασαν νωρίτερα σήμερα είχαν μέγεθος όσο ένα αεροπλάνο δηλαδή 210 πόδια (64 μέτρα) και 190 πόδια (59,9 μέτρα) αντίστοιχα. Ο μεγαλύτερος πέρασε σε απόσταση 4,470.000 μίλια από τη Γη και ο μικρότερος 2.060.000 μίλια από τη Γη. Στο τέλος της ημέρας θα περάσει ένας ακόμα με μήκος 400 πόδια (121,9 μέτρα), είναι ο μεγαλύτερος από τους πέντε και έχει το μέγεθος ουρανοξύστη.

Στις 22 του μήνα θα περάσει κοντύτερα από όλους (στα 486,000 μίλια) ο μικρότερος της παρέας με 49 πόδια μήκος (14,9 μέτρα). Η πεντάδα θα κλείσει στις 23 του μήνα με έναν ακόμα αστεροειδή που έχει μήκος 200 πόδια (60,9 μέτρα) και έχει απόσταση 3.250.000 μιλίων από τη Γη.

Την ίδια ώρα Βραζιλιάνοι επιστήμονες αναφέρουν πως έχουν εντοπίσει περίπου 19 μεγάλους βράχους διαστημικής προέλευσης στο ηλιακό μας σύστημα. Επιστήμονες στο Ινστιτούτο Γεωεπιστημών και Ακριβών Επιστημών του Κρατικού Πανεπιστημίου του Σάο Πάολο έχουν εντοπίσει αστεροειδείς που σχηματίζονται σε άλλο ηλιακό σύστημα στον γαλαξία και τους ταξινομούν ως Κενταύρους.

Αυτοί οι 19 «εξωγήινοι» αστεροειδείς βρίσκονται ανάμεσα στις τροχιές του Δία και του Ποσειδώνα και εντοπίστηκαν χάρη στην ασυνήθιστη πορεία τους γύρω από το ηλιακό μας σύστημα. Σύμφωνα με μια από τις συγγραφείς της μελέτης, Μαρία Ελένα Μορέρα Μωραΐς ο αστεροειδής με την κωδική ονομασία 514107 Kaepaokaawela χαρακτηρίζεται “άτακτος αντίθετος-κινούμενος σύντροφος του Δία”. Η τροχιά του διαστημικού βράχου αντιστοιχεί σε αυτή του Δία, αλλά περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο στην αντίθετη κατεύθυνση.

Στη συνέχεια, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια προσομοίωση υπολογιστών που λένε ότι «λειτουργεί σαν μια μηχανή του χρόνου», εντοπίζοντας την τροχιά της προς τα πίσω κατά 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια μέχρι πολύ πέρα ​​από τα άκρα του ηλιακού μας συστήματος. Η έρευνα καταλήγει με προβληματισμούς σχετικά με τη μελέτη και τη δραστηριότητα της ανθρωπότητας ώστε να αντιμετωπίσει έναν πιθανό κίνδυνο από σύγκρουση με αστεροειδή στο μέλλον.