Είναι 22 Ιουνίου και ο κ. Πέτσας δεν δημοσιοποιεί (ακόμα) τη λίστα…
Σήμερα είναι 22 Ιουνίου 2020 και η λίστα του κ. Πέτσα ΔΕΝ θα δοθεί στη δημοσιότητα. Η θηριώδης καμπάνια (“Μένουμε Σπίτι” και “Μένουμε Ασφαλείς”) των 20 εκατ. ευρώ ολοκληρώθηκε στα τέλη Μαϊου και έκοτε επίμονα και καθημερινά σύσσωμη η αντιπολίτευση ζητεί από τον πρωθυπουργό να διατάξει τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να δημοσιοποιήσει τα ακριβή ποσά που δόθηκαν σε κάθε μέσο ενημέρωσης και σε κάθε φάση (δεν επιμένουμε τυχαία ως προς αυτή τη διάσταση) της διαφημιστικής προβολής.
Η κυβέρνηση προσβάλλει τη νοημοσύνη των πολιτών και καταργεί κάθε έννοια λειτουργίας του κοινοβουλίου και των θεσμών. Παραπέμπει σε κάποια “θολή” δημοσιοποίηση των στοιχείων της καμπάνιας σε απώτατο χρόνο, αφού θα έχει προηγηθεί “ποιοτικός και ποσοτικός έλεγχος”!
Το ότι δεν υπήρξε αυτός ο έλεγχος πριν την συγκρότηση του καταλόγου των τουλάχιστον 1.200 ΜΜΕ που μοιράστηκαν τα 20 εκατ. ευρώ είναι μια πρώτη δημόσια ομολογία κακής διαχείρισης του δημοσίου χρήματος, σε συνδυασμό, βεβαίως, με την κατάργηση του θεσμικού κεκτημένου της κοινοποίησης κάθε ανάθεσης και δαπάνης δημοσίου χρήματος στην “Διαύγεια”.
Η δεύτερη ομολογία κακής διαχείρισης –πιθανώς και ενοχής– αφορά την επιμονή της κυβέρνησης να αδιαφορεί ακόμα και για τα αιτήματα μεγάλων μέσων ενημέρωσης (όπως η “Καθημερινή”) και των δημοσιογραφικών ενώσεων. Και σπεύδει να καλυφθεί, αποπροσανατολίζοντας, πίσω από το σποτ του ΣΥΡΙΖΑ. Ευφυές ή ατυχές το συγκεκριμένο σποτ μπορεί να γίνεται αντικείμενο κριτικής, ωστόσο δεν μπορεί να αποτελεί “επιχείρημα” για την μη δημοσιοποίηση της λίστας.
Η επιμονή προδίδει πως ο κ. Πέτσας κάτι έχει να κρύψει, ή ότι επιδιώκει να κερδίσει χρόνο ώστε να καλύψει το “έρεβος” της καμπάνιας του. Η αντιπολίτευση πρέπει ακόμα πιο αυστηρά και συστηματικά να επιδιώξει να δωθούν όλα τα στοιχεία στην δημοσιότητα, οι δε εισαγγελικές αρχές δεν μπορούν να αδιαφορούν επί μακρόν.
Όσοι, δε, δημοσιογράφοι θεωρούν πως “τσουβαλιάστηκαν” από το σποτ του ΣΥΡΙΖΑ, μπορούν να συνεχίσουν να τον κατακεραυνώνουν, οφείλουν, όμως, πιο επιτακτικά και προσηλωμένα να απαιτούν από την κυβέρνηση να πράξει όσα θεσμικώς είναι υποχρεωμένη.