“Βόμβες” Τουλουπάκη: Πώς βρέθηκε στα χέρια του κ. Λοβέρδου απόρρητο έγγραφο που είχε μόνο ο κ. Αγγελής;

Απαντήσεις σε όλες τις κατηγορίες που της αποδίδονται, δίνει η εισαγγελέας διαφοράς Ελένη Τουλουπάκη, μέσω έγγραφων εξηγήσεων 96 σελίδων (!) ενώπιον των αντεισαγγελέων του Αρείου Πάγου, Ευάγγελου Ζαχαρή και Λάμπρου Σοφουλάκη. Οι εξηγήσεις δόθηκαν στις 15 Μαΐου ενώ χθες το σχετικό έγγραφο διαβιβάσθηκε στην προανακριτική επιτροπή της Βουλής.

Εισαγωγικά σημειώνει ότι «αφορμή για την παρούσα προκαταρκτική εξέταση αποτελούν οι μηνύσεις – εγκλήσεις τεσσάρων πολιτικών προσώπων και συγκεκριμένα των κ.κ. Αντ. Σαμαρά, Ευάγγ. Βενιζέλου, Δ. Αβραμόπουλου και Ανδρ. Λοβέρδου, οι οποίες αρχειοθετήθηκαν αρχικώς με πράξη του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, κ. Ιωάννη Αγγελή, αλλά ανασύρθηκαν με τρόπο, κατά την άποψή μου, δικονομικώς ανορθόδοξο», πολλώ μάλλον που, προσθέτει, «οι πράξεις, που μου αποδίδονται, αλλά και ο εν γένει εκ μέρους μου χειρισμός της υπόθεσης έχουν μέχρι σήμερα κριθεί και μάλιστα σε όλα τα δυνατά επίπεδα ελέγχου (ποινικό, πειθαρχικό, δεοντολογικό) κατά τρόπο που δικαιώνει εμένα και όχι αυτούς που έχουν στραφεί κατά καιρούς εναντίον μου».

Η μεγαλύτερη δυνατή διαπόμπευση

«Τόσο εγώ όσο και οι συνεργάτες μου έχουμε υποστεί τη μεγαλύτερη δυνατή διαπόμπευση», καταγγέλλει η Ελ. Τουλουπάκη, «αναρωτιέμαι αν υπάρχει περισσότερο απαξιωτική κατηγορία για δικαστικούς λειτουργούς, από εκείνη που μας αποδίδεται. Εμφανιζόμαστε να εκβιάζουμε μάρτυρες, να υποβάλουμε σε αυτούς το περιεχόμενο των καταθέσεών τους, να κατασκευάζουμε αποδείξεις για να εκθέσουμε σε δίωξη όχι τον οποιοδήποτε ‘ανώνυμο’ πολίτη, αλλά μέχρι και τον πρώην Πρωθυπουργό της Χώρας (…) Πιστεύω ακράδαντα ότι ενώ κατηγορούμαστε ότι ενεργήσαμε με πολιτικά κίνητρα, πράγμα παντελώς αναπόδεικτο, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή είμαστε θύματα μιας συντονισμένης προσπάθειας υπηρεσιακής και ηθικής μας εξόντωσης με προφανή πολιτικά και οικονομικά κίνητρα».

Η κυρία Τουλουπάκη επικαλείται εξάλλου δημοσιεύματα στα οποία γινόταν λόγος για εμπλοκή πολιτικών προσώπων πολύ πριν την εμπλοκή της στην πολύκροτη υπόθεση, ενώ διαμαρτύρεται γιατί πολιτικά πρόσωπα, τα οποία την έχουν μηνύσει, σκόπιμα, όπως υποστηρίζει, συγχέουν τις δύο θητείες στην Εισαγγελία Διαφθοράς, της ίδιας δηλαδή και της προκατόχου της, Ελένης Ράικου.

Δεν στηρίχτηκε μόνο στους προστατευόμενους μάρτυρες

Ένα σημείο με το δικό του, ιδιαίτερο βάρος είναι ότι, όπως αναφέρει, «η εμπλοκή των πολιτικών προσώπων δεν στηρίζεται αποκλειστικά στις καταθέσεις των προστατευόμενων μαρτύρων» και επικαλείται προς τούτο, κατασχέσεις ηλεκτρονικών υπολογιστών υπαλλήλων της Novartis, πορισματικές εκθέσεις από ελεγκτικά όργανα (ΣΟΕΕ, ΣΕΥΥΠ, Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών, Οικονομική Αστυνομία κ.α.) –από αυτό το υλικό «προέκυψαν τα αρχικά στοιχεία για τα πολιτικά πρόσωπα».

Αναφορικά, ειδικότερα, για τους Ευάγγ. Βενιζέλο και Γ. Κουτρουμάνη «τα στοιχεία που διαβιβάσθηκαν στη Βουλή γι’ αυτούς, προέκυπταν από ηλεκτρονικά αρχεία (έγγραφα) που βρέθηκαν σε ηλεκτρονικούς δίσκους που κατασχέσαμε εμείς οι ίδιοι στην έδρα της εταιρείας  Novartis», ως εκ τούτου για αυτά τα δύο πολιτικά πρόσωπα συγκεκριμένα, «τα στοιχεία εις βάρος δεν προέκυψαν από τους δήθεν κατασκευασμένους μάρτυρες…».

Παγκόσμια… συνωμοσία;

Στο σκέλος δε, της κατηγορίας ότι ο Ν. Μανιαδάκης πιέσθηκε, εκβιάστηκε προκειμένου να καταθέσει αυτά που κατέθεσε, η Ελ. Τουλουπάκη παρατηρεί: «Ο κ. Μανιαδάκης εντελώς συμπτωματικά έχει το μοναδικό προνόμιο να πιέζεται, να τρομοκρατείται και να εκβιάζεται από όλες τις δικαστικές αρχές της υφηλίου για να καταθέσει ψευδώς για συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα». Και αν είναι πειστικοί οι ισχυρισμοί του, «θα πρέπει να γίνει δεκτό ότι οι Αμερικανοί Εισαγγελείς, τα στελέχη της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ και τα στελέχη του FBI που συμμετείχαν στην εν λόγω συνάντηση με τον κ. Μανιαδάκη, τυγχάνουν συνεργοί μας, μετέχουν στην ίδια καταγγελλόμενη ομάδα με εμάς…», με απώτερο στόχο να ομολογήσει αξιόποινες πράξεις του Ανδρ. Λοβέρδου.

Συμπτώσεις…

Στις μομφές, εξάλλου, του Ιωάννη Αγγελή, ζητά από τους κ.κ. Ζαχαρή και Σοφουλάκη να προβληματισθούν όταν «στην κατάθεση που δίνει ενώπιον της προανακριτικής επιτροπής, μεταξύ άλλων καταθέτει το εξής: ‘ποιος νομίζετε ότι καθόταν ακριβώς δίπλα μου στο αεροπλάνο; Ο κ. Λοβέρδος…’» (σ.σ.  στην επιστροφή από τη Βιέννη και τη συνάντηση που είχαν, εκεί, Έλληνες εισαγγελείς με Αμερικανούς συναδέλφους τους). Και τα ερωτήματα που τίθενται, σύμφωνα πάντα με την κυρία Τουλουπάκη, είναι:

«α) για ποιο λόγο επέλεξε στην επιστροφή να φύγει μόνος του από τη Βιέννη και όχι όλοι μαζί ως είθισται και β) πόσο συμπτωματικό είναι να βρεθεί με τον κ. Λοβέρδο όχι μόνο στην ίδια πτήση αλλά και στη διπλανή θέση!».

Και στη συνέχεια των εξηγήσεων Τουλουπάκη, «θα πρέπει να σας προβληματίσει το γεγονός ότι ο κ. Λοβέρδος λαμβάνει σε ανώνυμη επιστολή απόρρητο έγγραφο των Αμερικανικών αρχών, αντίγραφο του οποίου είχε μόνο ο κ. Αγγελής, το οποίο εστάλη από τον κ. Λοβέρδο στη Βουλή και τον Άρειο Πάγο.

Δεν μπορώ να αποδείξω τη σκοπιμότητα των ενεργειών αυτών, μπορώ όμως βάσιμα να επικαλεστώ τη χρονική αλληλουχία των γεγονότων…».

Παράλληλα όμως απαντά και στους ισχυρισμούς περί δήθεν στενής σχέσης με τον τέως αν. υπουργό Δικαιοσύνης Δ. Παπαγγελόπουλο: «Είναι ελάχιστες οι φορές που έχω επισκεφθεί στο γραφείο τον κ. Παπαγγελόπουλο και βέβαια πολύ πριν τη διαβίβαση της δικογραφίας στη Βουλή».

Εν κατακλείδι,  επισημαίνει, «τρανή απόδειξη για το ευδόκιμο της υπηρεσίας μου είναι ότι κατά τη διάρκεια της θητείας μου στην Εισαγγελία Διαφθοράς η χώρα μας κέρδισε θέσεις στην κατάταξη των χωρών σε σχέση με τη Διαφθορά».

Νίκος Παπαδημητρίου