Υπάρχει έγκριση για τις κάμερες από την ανεξάρτητη αρχή; – Αναβρασμός σε σχολεία και πλατείες, αμηχανία στην κυβέρνηση

Καζάνι που βράζει, θυμίζει τις μέρες αυτές ο χώρος της νεολαίας και της παιδείας. Και, πρώτα το κίνημα των πλατειών. Κάτω από την ψυχολογική πίεση του εγκλεισμού που όλοι βιώσαμε, οι νέοι άνθρωποι, πρώτοι αυτοί -πράγμα απόλυτο λογικό- αναζήτησαν τις χαμένες παρέες τους στους δημόσιους χώρους της πόλης. Το σενάριο επανάληψης του κινήματος των Αγανακτισμένων που συνέβαλε τα μάλα στην πτώση της κυβέρνησης Σαμαρά, έδειξε να ανησυχεί το κυβερνών κόμμα και ακαριαία η κυβέρνηση αναζήτησε ιδεολογικούς… καθοδηγητές προσδίδοντας πολιτικό χρώμα στις νεανικές αυτές συγκεντρώσεις.

Η επιλογή είχε προφανή στόχο, να απομονώσει τους νέους αυτούς ανθρώπους, να τρομάξει τους πολίτες που έχουν μάθει να ζουν ειρηνικά και χωρίς μεταπτώσεις στις ζωές τους.

“Σύλληψη” που δείχνει άγνοια, αν μη τι άλλο, για τους νέους που αναζήτησαν διέξοδο στις πλατείες.

Επιστολή πολίτη στον Μ. Χρυσοχοΐδη: Από πού προκύπτει το δικαίωμα σε κάθε αστυνομικό να παραβιάζει με χυδαία συμπεριφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα;

Επιπλέον, η ευθεία σύγκρουση της αστυνομίας με τις παρέες των πλατειών σε συνδυασμό με τη σκληρή καταστολή από όργανα της τάξης ακόμη και εις βάρος πολιτών που δεν είχαν σχέση με τις συγκεντρώσεις, πορείες κ.ο.κ. -υπάρχουν σχετικές δημόσιες καταγγελίες- θα πρέπει να προκαλέσει και ένα δεύτερο προβληματισμό: πόσο δύσκολο είναι ένα βράδυ σε κάποια γειτονιά της Αθήνας να βγουν τα πράγματα εκτός ελέγχου και να έχουμε ένα δεύτερο Δεκέμβρη (ας ελπίσουμε χωρίς θύμα);

Και όχι τίποτε άλλο, δεν υπάρχει και Παυλόπουλος στο αρμόδιο υπουργείο τούτη τη φορά…

Η αναστάτωση στο χώρο των νέων φουσκώνει και από ένα άλλο άσχετο γεγονός: την επιλογή του υπουργείου Παιδείας να τοποθετήσει κάμερες στις σχολικές αίθουσες, προκαλώντας την αντίδραση της αντιπολίτευσης αλλά και της ΟΛΜΕ. Υπό το χαρακτηριστικό σύνθημα, “no cameran”, ένα πολυσυλλεκτικό κίνημα αποτελούμενο από γονείς, εκπαιδευτικούς, δικαιωματιστές, κόμματα και συλλογικούς φορείς …τζαρτζάρει την Νίκη Κεραμέως με απρόβλεπτη συνέχεια.

Στον τομέα Παιδείας, μάλιστα, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει την τύχη να έχει επικεφαλής ένα στέλεχος που ξέρει καλά από μαζικό κίνημα και νεολαία, τον Νίκο Φίλη, που συνέλαβε εξ αρχής την αγωνία των γονέων για το άνοιγμα των σχολείων, τους κινδύνους που αυτό εγκυμονεί, και παρά τις σοβαρές διαφορετικές απόψεις, επιστημόνων ή ακόμη και μέσα στο ίδιο του το κόμμα, που συνηγορούν υπέρ του κλιμακωτού ανοίγματος.

Ένας πρόσθετος πονοκέφαλος για το Μέγαρο Μαξίμου είναι η στάση των προερχόμενων από την ΝΔ εκπαιδευτικών.

Ο Θόδωρος Τσούχλος, πρόεδρος της ΟΛΜΕ και μέλος της ΔΑΚΕ, μαζεύει το τελευταίο διάστημα …παραπολιτικά που τον στοχοποιούν, από μερίδα φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ. Το γεγονός ότι έχει βρει διαύλους επικοινωνίας με τους συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ, έχει προκαλέσει ενόχληση στην κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο. Όμως, ο Θ. Τσούχλος έχει βρεθεί αντιμέτωπος με το ίδιο του το κόμμα και σε άλλα ζητήματα κατά το πρόσφατο παρελθόν, όπως για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών ή τα πειραματικά σχολεία.

Οι κάμερες μέσα στην τάξη φαίνεται να είναι ωστόσο η σταγόνα που έκανε το ποτήρι της παιδείας να ξεχειλίσει.

Το σημερινό πρωτοσέλιδο της «Εφημερίδας των Συντακτών» που κάνει λόγο για «κυβερνητικά ψέματα σε απευθείας μετάδοση», με την εφημερίδα να υποστηρίζει ότι «καμία έγκριση της Ανεξάρτητης Αρχής για τη βιντεοσκόπηση και αναμετάδοση του μαθήματος δεν διαθέτει η κυβέρνηση», αντιθέτως «η Αρχή συνέστησε στο Υπουργείο Παιδείας να προχωρήσει σε μελέτη αντικτύπου, ώστε να διαπιστωθεί ποιοι κίνδυνοι ελλοχεύουν από τη διαδικασία».

Και μπορεί το θέρος να μην είναι η κατάλληλη περίοδος για διαδηλώσεις, πλην όμως υπάρχει συσσωρευμένη πίεση και, κυρίως, υπάρχουν μπροστά μας, σύντομα, πανελλαδικές εξετάσεις. Σε αναζήτηση, συνεπώς, ψυχραιμίας και συναινετικών κινήσεων…

Νίκος Παπαδημητρίου