Πολιτική (επι)στροφή Φ. Γεννηματά – “Αγκάθια” στο ΚΙΝΑΛ, ερωτήματα στην Κουμουνδούρου, διεμβολισμός από ΝΔ

Ένα από τα κρίσιμα πολιτικά στοιχήματα της επόμενης περιόδου είναι η πορεία του ΚΙΝΑΛ και της Φώφης Γεννηματά: με ποια πολιτική πρόταση και σε ποια ακροατήρια, με ποιους εν δυνάμει συμμάχους, αλλά και με ποιες… απώλειες. Η πολιτική στροφή της προέδρου του ΚΙΝΑΛ, η μετακίνησή της από το Κέντρο που γέρνει… δεξιά, στον, από παλιά αποκαλούμενο, ευρύτερο προοδευτικό χώρο είχε καταγραφεί εδώ και καιρό. Οι φραστικές της διατυπώσεις, ακόμη όμως και η πολιτική ουσία την έφερναν εκ των πραγμάτων σε ένα άλλο «στρατόπεδο».

Η μετατόπισή της δεν φαίνεται να είναι καιροσκοπική, το αντίθετο: δείχνει να έχει μελετήσει καλά το ευρωπαϊκό παράδειγμα και πώς η Δεξιά …κατάπιε τη Σοσιαλδημοκρατία, που έχασε την επαφή της με παραδοσιακά ακροατήρια και προπύργια, που δεν είχε τίποτε καινούριο να προτείνει και σε κάτι να διαφοροποιηθεί από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές.

Η τύχη της εγχώριας εκδοχής της Σοσιαλδημοκρατίας δεν ήταν διαφορετική από την ευρωπαϊκή, πλην όμως με τις ελληνικές ιδιαιτερότητες.

Ειδικότερα, και εδώ, προσωπικότητες και πολιτικές απορροφήθηκαν από τη Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ ταυτίσθηκε με τον ιστορικό του αντίπαλο υπό τη σκέπη των μνημονιακών κυβερνήσεων, αλλά… η βάση του Κινήματος βρήκε στέγη κατά κύριο λόγο στον ΣΥΡΙΖΑ, μετά, κυρίως, τη στρατηγική κίνηση του Αλέξη Τσίπρα να διεκδικήσει την ψήφο των πολιτών όχι για διαμαρτυρία μόνο, αλλά στη βάση μιας εναλλακτικής κυβερνητικής πρότασης.

Αξίζει να σημειωθεί εξάλλου ότι παλαιοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ δεν εγκατέλειψαν τον ΣΥΡΙΖΑ ούτε στην ήττα του ένα χρόνο πριν.

Και, καθώς η ακινησία είναι ο πιο σίγουρος, αν και αργός, τρόπος για να «πεθάνει» κανείς, η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής αποφάσισε να μπει μπροστά και να βάλει …δύσκολα σε συντρόφους και μη. Εκτός από τη βασική της στρατηγική να βγει από το στρατόπεδο της ευρύτερης παράταξης, Κέντρου-Κεντροδεξιάς, η Φ. Γεννηματά κάνει και άλλα βήματα.

Με φορτισμένη από το παρελθόν φρασεολογία («Αλλαγή», «Κοινωνικό Συμβόλαιο» κ.α.) ρίχνει το βάρος της σε όλους εκείνους που έβγαλε από το κοινωνικό «υπόγειο» ο Ανδρέας Παπανδρέου, τους μη προνομιούχους. Οι οποίοι, στις τέσσερις δεκαετίες που μεσολάβησαν από την ιστορική ανατροπή-νίκη του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, κέρδισαν προνόμια πολλά, είδαν όμως να τα χάνουν με τρόπο βίαιο και μαζικό, με τα μνημόνια που επέβαλε η δική «τους» κυβέρνηση. Και οι οποίοι, τώρα πάνω που ένιωσαν να βγαίνουν στον αφρό τα τελευταία δύο χρόνια, ξαναμπαίνουν στο «υπόγειο» απόρροια της ύφεσης που έφερε μαζί της ο κοροναϊός.

Σε αυτούς, λοιπόν, επιχειρεί να απευθυνθεί η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής: μικρομεσαίους και αγρότες, ως επί το πλείστον.

Σε μια συγκυρία, σημειωτέον, που ευνοεί την πολιτική στροφή, δεδομένου ότι η υγειονομική κρίση κατέστησε τις κρατικές δομές στην Υγεία και όχι μόνον, αναγκαίες παρά ποτέ. Ακόμη και οι ορκισμένοι εχθροί του κράτους αναζητούν μια σανίδα σωτηρίας στο δημόσιο τομέα. Άρα, η κυρία Γεννηματά, παρακολουθώντας και το ευρωπαϊκό παράδειγμα, τής είναι πιο βατό τούτη τη στιγμή να αποκηρύξει πολιτικές που το ΠΑΣΟΚ εφάρμοσε, με ή χωρίς μνημόνια.

Κάπου εδώ όμως αρχίζουν τα δύσκολα: τι λένε οι βουλευτές και τα προβεβλημένα στελέχη του Κινήματος; Τι σκέπτονται οι διατελέσαντες πρόεδροί του; Θα την ακολουθήσουν όλοι; Ή, μήπως κάποιοι προτιμήσουν τη σιγουριά της …μεγάλης αγκαλιάς του Κυριάκου Μητσοτάκη; Σε μια στιγμή, άλλωστε, που πληθαίνουν τα δημοσιεύματα, σύμφωνα με τα οποία στον επικείμενο ανασχηματισμό ο πρωθυπουργός θα αξιοποιήσει στελέχη του ΠΑΣΟΚ, κυρίως βενιζελικής προέλευσης.

Ήδη, ο Λεωνίδας Γρηγοράκος βγήκε μπροστά αμφισβητώντας ευθέως την ηγεσία του κόμματός του.

Δυσκολίες όμως υπάρχουν και στην άλλη πλευρά, το βασικό παίκτη της προοδευτικής παράταξης, τον ΣΥΡΙΖΑ. Η κυρία Γεννηματά στο χθεσινό άρθρο της στα «Νέα», παρότι ήταν απολύτως προσηλωμένη στο νέο της μέτωπο, σε αυτό κατά της κυβέρνησης και της Δεξιάς, εν τούτοις είχε και μια φράση –πρόσκληση προς τον Αλέξη Τσίπρα: του ζητούσε, εμμέσως πλην σαφώς, να εγκαταλείψει ιδεοληψίες και λαϊκισμούς.

Και, κάπου εδώ, αρχίζουν τα ερωτήματα για την Κουμουνδούρου: θέλει, και κυρίως μπορεί η αξιωματική αντιπολίτευση να κάνει αποφασιστικό βήμα μετεκλογικής συνεργασίας με το όμορο κόμμα;

Η εδραιωμένη πεποίθηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κυβέρνηση, θα έπρεπε με τη λήξη των μνημονίων να απαλλαγεί από τους Ανεξάρτητους Έλληνες και να αναζητήσει νέους συμμάχους στο χώρο της Κεντροαριστεράς, είναι χρήσιμη μεν, δεν αρκεί δε.

Είναι πιστοποιημένο γεγονός ότι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ευκαίρως ακαίρως ρίχνει γέφυρες, είναι γεγονός ότι η Κουμουνδούρου αποφεύγει αναφορές που τραυματίζουν τις σχέσεις των δύο κομμάτων, ποια, όμως, θα μπορούσε να είναι φερ’ ειπείν η σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με τον πρωθυπουργό που έβαλε τη χώρα στα μνημόνια;

Τα αγκάθια είναι πολλά και δεν αφορούν μόνο την Φώφη Γεννηματά…

Νίκος Παπαδημητρίου