Φον ντερ Λάιεν: Η Ευρώπη οφείλει μια συγγνώμη από καρδιάς, στην Ιταλία

Ειλικρινή συγγνώμη στην Ιταλία ζήτησε η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, επειδή, όπως είπε, η Ευρώπη την απογοήτευσε κατά την έναρξη της πανδημίας του κορωνοϊού στη χώρα.

«Ναι, είναι αλήθεια ότι κανείς δεν ήταν έτοιμος γι’ αυτό» είπε σήμερα η πρόεδρος της Κομισιόν κατά την ομιλία της στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. «Είναι επίσης αλήθεια ότι υπερβολικά πολλοί δεν ήταν εκεί εγκαίρως όταν η Ιταλία χρειαζόταν μiα χείρα βοηθείας στην αρχή. Και, ναι, είναι σωστό η Ευρώπη, ως σύνολο, να απευθύνει μία συγγνώμη από καρδιάς γι’ αυτό».

Σε μια συγκινητική ομιλία, η Φον ντερ Λάιεν αναφέρθηκε σε θύματα του κορωνοϊού από διάφορες χώρες της Ευρώπης.

«Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψουν τον πόνο της Ευρώπης και όλων όσοι υποφέρουν στον κόσμο. Η σκέψη μας είναι με όλα τα θύματα και οι προσευχές μας με όλες τις οικογένειες που πενθούν. Υποσχόμαστε ότι θα διηγηθούμε την ιστορία του καθενός και της καθεμίας και θα τιμήσουμε τη ζωή τους και την κληρονομιά τους.

Θα τους θυμόμαστε πάντοτε όλους. Θα θυμόμαστε τη Julie, τη Γαλλίδα έφηβο που είχε όλη της τη ζωή μπροστά της, τον Jan, τον Τσέχο ιστορικό που πάντα αγωνιζόταν για ό,τι πίστευε, και τον Gino, τον Ιταλό γιατρό που γύρισε από τη σύνταξη για να σώσει ζωές. Θα θυμόμαστε την απίστευτη χειρονομία της Suzanne να διαθέσει τον αναπνευστήρα της σε κάποιον νεότερο στο Βέλγιο – και την εικόνα του Francis που έγνεφε αντίο στον αδερφό του από το παράθυρο ενός νοσοκομείου στην Ιρλανδία.

Θα θυμόμαστε τη νέα Πολωνή μητέρα που δεν θα δει το παιδί της να μεγαλώσει και τον νεαρό Ισπανό προπονητή ποδοσφαίρου που δεν θα δει ποτέ το όνειρό του να γίνει πραγματικότητα. Δεν θα τους ξεχάσουμε ποτέ.

Τις μητέρες, τους πατέρες, τις αδελφές και τους αδελφούς. Τους νέους και τους ηλικιωμένους από τον βορρά ή τον νότο, την ανατολή ή τη δύση. Τους φίλους και τους συναδέλφους, τους γείτονες κοντά μας και τους ξένους μακριά μας. Όσους έχουν να πουν και να δουν πράγματα.Εκείνους στους ώμους των οποίων κλαίμε και στην αγάπη των οποίων ακουμπάμε.

Καθεμία από τις δεκάδες χιλιάδες αυτές ιστορίες θρυμματίζει την καρδιά μας. Αλλά και ενισχύει την αποφασιστικότητά μας να εξασφαλίσουμε ότι η Ευρώπη κάνει ό,τι μπορεί για να σώσει κάθε ζωή που μπορεί να σώσει».