Μανώλης Γλέζος: Το πολιτικό μανιφέστο του μεγάλου επαναστάτη
Κατά τον ένα χρόνο θητείας του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (το 2ο εξάμηνο του 2014 και το 1ο του 2015) ο Μανώλης Γλέζος είχε ατελείωτες συζητήσεις με κάποιους Ισπανούς δημοσιογράφους: για την αντίσταση διαχρονικά, την Αριστερά, την Ευρώπη. Στο τέλος του κύκλου αυτών των συζητήσεων, οι Ισπανοί συνάδελφοι του πρότειναν οι συζητήσεις αυτές να εκδοθούν υπό μορφή βιβλίου. Ο Μ. Γλέζος συμφώνησε αμέσως, όπως και έγινε το 2015.
Δύο χρόνια μετά, με προσωπική του μέριμνα μεταφράζεται στα ελληνικά και εκδίδεται το βιβλίο σε μικρό αριθμό αντιτύπων, τα έσοδα δε, από την έκδοση διατέθηκαν εξ ολοκλήρου στη Βιβλιοθήκη στη μνήμη του αδελφού του, Νίκου. Τίτλος του, «ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ Ένα μανιφέστο ενάντια στην υποταγή».
Το βιβλίο των 130 σελίδων κλείνει, εν είδει επιλόγου, με ένα κείμενο, που ο ίδιος το έχει τιτλοφορήσει, «Σύνοψη». Αυτό το κείμενο αποτελεί, σύμφωνα με συνεργάτες του Μ. Γλέζου, την πολιτική του παρακαταθήκη. Αυτό το κείμενο παρουσιάζει, υπενθυμίζει το libre.gr.
Η «Σύνοψη» χωρίζεται σε τρεις παραγράφους: την Αντίσταση, την Κατάλυση, το Χτίσιμο –και από την τελευταία ειδικότερα μπορεί κανείς να αντιληφθεί σε τι διέφερε από πολλούς άλλους ο Μανώλης Γλέζος.
Εν πρώτοις, λοιπόν, ο τελευταίος παρτιζάνος καλεί σε Αντίσταση.
«Αντίσταση απέναντι στην κρατική βία, στην καταπίεση του Διεθνούς συστήματος, στην εκμετάλλευση του ανθρώπου από την εργοδοσία του κεφαλαίου, στους πολέμους εναντίον των λαών, εθνών και των κρατών που δεν ανέχονται την παγκόσμια κυριαρχία των ιμπεριαλιστών, δεν αρκεί η φραστική εναντίωση, η αγανάκτηση, η οργή, η κατάρα.
Απαιτείται η κατάρα να μεταπλαστεί σε πολιτική πράξη, η οργή να μεταφραστεί σε πολιτική ενέργεια, η αγανάκτηση να μετουσιωθεί σε πολιτική δράση.
Απαιτείται η αφύπνιση των καταπιεσμένων, η εξέγερσή τους και η οργάνωση της ενότητάς τους και η κοινή δράση τους εναντίον των καταπιεστών.
Η αντιστασιακή πάλη όμως δεν αρκεί αν δεν αποσκοπεί στο γκρέμισμα του καθεστώτος της βίας, της καταπίεσης, της εκμετάλλευσης», σημειώνει με νόημα στην πολιτική του παρακαταθήκη ο Μ. Γλέζος.
Και, έπεται η Κατάλυση: «Γι’ αυτό το λόγο είναι απαραίτητο να γκρεμιστεί το καθεστώς της εκμετάλλευσης και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να γίνουν ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής και της υπεραξίας της εργασίας τους όπως είναι αποταμιευμένη στο κεφάλαιο.
Γι’ αυτό χρειάζεται να καταλυθεί όλο το κυβερνητικό, συγκεντρωτικό, αυταρχικό, αντιδημοκρατικό σύστημα διοίκησης που καταδυναστεύει τους πολίτες και τους αρνείται το δικαίωμα να αποφασίζουν αυτοί για την τύχη τους.
Γι’ αυτό το λόγο, είναι αδιανόητη η κάθε χρήση βίας εναντίων όσων καταπιέζονται και αντιδρούν.
Για τον ίδιο λόγο και ακόμα περισσότερο πρέπει να καταργηθούν οι πόλεμοι, άπαξ δια παντός, και να κλείσουν αμέσως όλα τα εργοστάσια παραγωγής όπλων, όλων των τύπων και κατηγοριών.
Απαιτείται όμως η κατάλυση του καθεστώτος της ανυπαρξίας των ανθρωπιστικών δικαιωμάτων, του καθεστώτος της εκμετάλλευσης, της βίας και των πολέμων, αλλά και το χτίσιμο ενός καινούργιου κόσμου», σημειώνει βάζοντας τα… υποστυλώματα για την τρίτη και τελευταία παράγραφο-φάση.
Υπό τον τίτλο, «Χτίσιμο», αναφέρει:
«Δεν αρκεί, όμως να γκρεμίζεις.
Δεν μπορείς να ζήσεις πάνω στα ερείπια.
Χρειάζεται να τα παραμερίσεις και στη θέση τους να θεμελιώσεις, να χτίσεις και να ανορθώσεις τους οίκους τα σπίτια, τους ναούς του μέλλοντος, χωρίς βία, εκμετάλλευση πολέμους.
Το καθεστώς της λαϊκής κυριαρχίας, όπου οι πολίτες, αυτοί οι ίδιοι, ασκούν πολιτική και αποφασίζουν για τα πάντα, για το παρόν και το μέλλον τους».
Σε μια σελίδα βιβλίου, αυτός ήταν ο Μανώλης Γλέζος.
Νίκος Παπαδημητρίου