Η αποκλειστική ευθύνη είναι της Πολιτείας και όχι της εκκλησίας
Μέγα λάθος να τα βάζει κανείς με την Ιερά Σύνοδο, τους δεσποτάδες ή τους πιστούς για το ότι υπερασπίζονται τη “θεία κοινωνία” εν μέσω επιδημίας. Και είναι λάθος διότι αν πάψουν να το κάνουν είναι σαν να αποτάσσονται την πίστη τους παραδεχόμενοι ότι δεν μεταλαμβάνουν το “σώμα και το αίμα του Κυρίου” αλλά απλώς συμμετέχουν σε μία συμβολική τελετή.
Του Αντρέα Παναγόπουλου
Είναι δηλαδή σαν να τους λέμε: “Αστο! Παράτα το! Ολο αυτό στο οποίο πιστεύεις είναι ένα ψέμα!”. Δεν γίνεται. Δεν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο. Ο καθένας μας στηρίζεται σε μία βασική, θεμελιώδη αλήθεια ή σε ένα ζωτικό ψεύδος (σύμφωνα με την ψυχιατρική) που κανείς δεν μπορεί να του το ανατρέψει εάν δεν το αντικαταστήσει με μία ισχυρότερη αλήθεια ή ένα εξ’ ίσου ζωτικό ψεύδος.
Αν με κάποιον πρέπει να τα βάλει κάποιος είναι με τους “επιστήμονες” (Ναι! Εντός εισαγωγικών) που σιγοντάρουν αυτές τις δηλώσεις και αυτά τα “πιστεύω” όταν γνωρίζουν πως ο κοροναϊός μεταδίδεται με το σάλιο και το κοινό κουταλάκι. Και όχι μόνο να τα βάλει μαζί τους, αλλά να πιέσει ακόμη και για την αφαίρεση των όποιων επιστημονικών ή ακαδημαϊκών τους τίτλων και την παραπομπή τους στη Δικαιοσύνη.
Τόσο σκληρά; Τόσο! Και άλλο τόσο, διότι όποιος “επιστήμονας” (Ναι! Εντός εισαγωγικών) ισχυρίζεται το αντίθετο είναι ή σκιτζής ή ψεύτης ή φοβισμένος από την εξουσία της εκκλησίας. Επιστήμονας πάντως ΔΕΝ είναι!
Και με αυτό όμως οφείλει, κατά κύριο λόγο να ασχοληθεί η επιστημονική κοινότητα και τα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Οι υπόλοιποι, αν πρέπει να τα βάλουμε με κάποιον (που πρέπει!) είναι με την Πολιτεία και με τις υγειονομικές αρχές που δεν έχουν ήδη απαγορεύσει την τελετή της “θείας κοινωνίας” μπροστά στην επέλαση της επιδημίας, θέτοντας σε θανάσιμο κίνδυνο ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας είτε αυτή το αντιλαμβάνεται είτε όχι.
Μία σύγχρονη δημοκρατία δεν μπορεί να επιβάλει την απαγόρευση ή την δίωξη ακόμη και της πλέον ανορθολογικής πίστης ή ιδεοληψίας, ακόμη κι αν αυτή μας γυρίζει στον Μεσαίωνα. Οφείλει όμως να προστατέψει την υγεία και τη ζωή των πολιτών. Με κάθε νόμιμο τρόπο!
(Ο υπογράφων έκανε μια εξαιρετικά αυστηρή άσκηση εγκράτειας για να μην εκφράσει το τι πραγματικά αισθάνεται για τη στάση της εκκλησίας τις τελευταίες ημέρες, σεβόμενος να αισθήματα των αναγνωστών που εξακολουθούν να στηρίζουν τη ζωή τους σε αυτήν. Κάτι που δεν έχουν κάνει, προφανώς, οι εκπρόσωποί της.)