Προδότες;

Ο συνήθως συγκρατημένος κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας υπέπεσε σε ένα εξαιρετικά επικίνδυνο και άκρως τοξικό ολίσθημα. Αποκάλεσε τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρώην πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα “Δούρειο Ίππο του Ερντογάν” και κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι “υιοθετεί άκριτα την τουρκική προπαγάνδα”. Φυσικά, δεν ήταν λάθος της στιγμής, ή η επιπολαιότητα της αμηχανίας και της έπαρσης…

Του ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ

Ο λόγος; Το γεγονός ότι η αξιωματική αντιπολίτευση επισημαίνει, τις τελευταίες ημέρες, τον κίνδυνο μιας “εκτροπής” μερίδας πολιτών σε ακραίες ή και ακροδεξιές αντιλήσεις.

Υπάρχουν τέτοια δείγματα και ενδείξεις; Ναι, δυστυχώς, υπάρχουν.

Η “απόβαση” Γερμανών και Αυστριακών μελών νεοναζιστικής οργάνωσης στη Λέσβο, οι περιπολίες μη εντεταλμένων-αυτόκλητων “πολιτοφυλάκων” στον Έβρο, οι προπηλακισμοί και οι ύβρεις εναντίον προσφύγων στα νησιά, οι σύλλογοι κυνηγών που “εκπαιδεύονται” και αυτοπροσφέρονται ως παραστρατιωτικά τάγματα, οι δηλώσεις κυβερνητικών βουλευτών (Κ. Μπογδάνος κ.ά) που κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ ότι “βάζει πλάτη” στην προσπάθεια τουρκικού τεθωρακισμένου να γκρεμίσει τον φράχτη στον Έβρο, τα εμετικά σχόλια στα social media, και πολλά ακόμα “σημεία των καιρών” προκαλούν ανησυχία.

Πολιτικά, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί πως η κυβέρνηση καλλιεργεί το έδαφος της αποενοχοποίησης τέτοιων ακραίων συμπεριφορών και πως δεν αντιδρά επαρκώς να τις καταστείλει και να τις καταγγείλλει. Είναι μια πολιτική κριτική στην οποία μια κυβέρνηση απαντά πολιτικά.

Αντ’ αυτού, το Μέγαρο Μαξίμου- δηλαδή ο πρωθυπουργός- επιλέγει, δια του κ. Πέτσα- να απαντήσει κατηγορώντας τον πρώην πρωθυπουργό ως “πιόνι” και “πλασιέ” του Ερντογάν. Και, μάλιστα, εν καιρώ “ασύμμετρης απειλής” κατά την επίσημη ρητορική της κυβέρνησης, ή “πολέμου” σύμφωνα με τις απόψεις κυβερνητικών στελεχών και πλήθους φιλοκυβερνητικών μέσων ενημέρωσης και δημοσιογράφων. “Δούρειος Ίππος” του εχθρού ο Τσίπρας; Δηλαδή, προδότης! Ποιο είναι το επόμενο βήμα; Το Γουδή;

Κατά την “λογική” του Μεγάρου Μαξίμου, “προδότης” είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος επισήμανε τα σχετικά φαινόμενα σε ένα μήνυμα με αναφορές στον ανθρωπισμό που πρέπει να επιδεικνύουμε ως Έλληνες, απέναντι στον απ-ανθρωπισμό του τουρκικού καθεστώτος που εργαλειοποιεί πρόσφυγες και μετανάστες.

“Προδότης” είναι και ο Γραμματέας του Κ.Κ.Ε που κατηγορεί την κυβέρνηση ότι “ανέχεται την προβοκατόρικη δράση ρατσιστικών και ακροδεξιών οργανώσεων”.

“Προδότες” είναι ο διευθυντής του “Βήματος” Αντώνης Καρακούσης που αρθρογράφησε σχετικά, ο αρθρογράφος της “Καθημερινής” Πάσχος Μανδραβέλης που επίμονα επισημαίνει την ανάπτυξη μιας ακροδεξιάς αντίληψης κι ενός “κινήματος πολιτοφυλακής”, ο δημοσιογράφος και πρώην υπουργός Παντελής Καψής και πολλοί αλλοι που είχαν το σθένος να επισημάνουν τους κινδύνους της “εκτροπής” του δημόσιου λόγου σε επικίνδυνες ατραπούς. Σχεδόν “προδότες” είναι πολλοί βουλευτές της αντιπολίτευσης που κρούουν τον κώδωνα του ίδιου κινδύνου.

Είναι πρωτοφανές να αποκαλείται “Δούρειος Ίππος” του εχθρού ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Είναι βαθιά διχαστικό.

Η Ν.Δ υπέθαλψε ανάλογα φαινόμενα στην περίπτωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, όταν άφησε στελέχη και βουλευτές της να μιλούν για προδοσία. Για να φτάσει, μετά, ως κυβέρνηση να υιοθετήσει πλήρως τη συμφωνία και να την υλοποιήσει τιμώντας την. Για να φτάσει ο υπουργός των Εξωτερικών -μετριοπαθής, είναι αλήθεια, από την εποχή των συλλαλητηρίων και της εξαλλοσύνης ορισμένων- Νίκος Δένδιας να ομολογήσει πως “η Συμφωνία δεν είναι προδοτική”.

Τώρα, έρχεται να επαναλάβει την ίδια ρητορική. Αυτή τη φορά, όμως, επίσημα. Όχι δια της ανοχής της σε τέτοιες δηλώσεις και ακροδεξιά φαινόμενα, αλλά με επίσημη δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου. Ο κ. Πέτσας, όμως, δεν είναι κάποιος από άμβωνος ιεροκήρυκας του “εθνικού”, είναι η “φωνή” του ίδιου του πρωθυπουργού. Θεωρεί, λοιπόν, ο Κυριάκος Μητσοτάκης πως ο Αλέξης Τσίπρας είναι εντεταλμένο όργανο του Ταγίπ Ερντογάν; Πως δρα ως “πράκτορας” των τουρκικών συμφερόντων στην Ελλάδα; Πως προσπαθεί να διαβρώσει την εθνική συνείδηση με σπορά τουρκικής προπαγάνδας;

Ανάλογη τόσο σοβαρή κατηγορία δεν είχε εκστομιστεί από τη Ν.Δ ούτε όταν οι Ελληνικές αρχές είχαν παραδώσει στην Τουρκική ΜΙΤ τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν. Ούτε, όταν, υπήρξαν ενδείξεις υποχωρητικών χειρισμών σε άλλες φάσεις ελληνοτουρκικών διενέξεων. Ας μιλήσουν, όμως, αντί να σιωπούν οι κορυφαίοι της κυβερνώσας παράταξης. Ο Κώστας Καραμανλής, ο Αντώνης Σαμαράς, η Ντόρα Μπακογιάννη, ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, ο Νικήτας Κακλαμάνης, ο Πέτρος Μολυβιάτης και άλλοι συμφωνούν πως ο Τσίπρας είναι “Δούρειος Ίππος” του Ερντογάν. Ότι έχει αναλάβει εργολαβικά να προωθεί τα τουρκικά συμφέροντα;

Και είναι ακόμα πιο περίεργο, παράδοξο, επικίνδυνο, διαβρωτικό, τοξικό και αποπροσανατολιστικό όλο αυτό, όταν την ίδια στιγμή η κυβέρνηση επιζητά συναίνεση από την αντιπολίτευση. Όταν, μόλις προ ολίγων ημερών, επικρότησε ο ίδιος ο πρωθυπουργός την συναινετική στάση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη Βουλή. Συναίνεση με “Δούρειους Ίππους” του Ερντογάν;

Δεν θα υπεισέλθω στους λόγους αυτής της δήλωσης Πέτσα. Είναι μάλλον προφανείς. Ας θυμηθούν, όμως, στο Μέγαρο Μαξίμου την ρήση του αείμνηστου Χαρίλαου Φλωράκη: Όποιος στην θάλασσα ουρεί το βρίσκει στο αλάτι…

Υστερόγραφο περί της Συριζαϊκής νιρβάνας

Οι επικοινωνιακοί υπνοβάτες της Κουμουνδούρου σκέφτηκαν πολύ πριν απαντήσουν στην “κατηγορία περί προδοσίας” του “χεριού” (hand στο Game of Thrones) του πρωθυπουργού με την comme il faut ανακοίνωση περί “χυδαιοτήτων”;

Συμβαίνει συχνά να αμφισβητείται τόσο ρητά και προκλητικά ο πατριωτισμός ενός αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρώην πρωθυπουργού από μια κυβέρνηση;

Υπάρχει προηγούμενο στα πολιτικά χρονικά να αποκαλείται ο ηγέτης μιας παράταξης που συγκέντρωσε το 32% του εκλογικού σώματος “Δούρειος Ίππος” του Ερντογάν, δηλαδή μιας χώρας με την οποία, κατά την κυβέρνηση, βρισκόμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση;

Γιατί δεν βγήκε με δήλωσή του, εκείνη την ώρα ο Τσίπρας, να καλέσει τον πρωθυπουργό να τοποθετηθεί εάν υιοθετεί τις κατηγορίες του κυβερνητικού εκπροσώπου και να αναλάβει προσωπικά την ευθύνη, αλλιώς να τον στείλει σπίτι του;

Προς τι, τότε, αυτή η επικοινωνιακή και πολιτική νιρβάνα του Αλέξη Τσίπρα και των επιτελών του; Διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους και σπαταλούν ώρες επί ωρών σε συνεδριάσεις της Πολιτικής Γραμματείας για το άρθρο του τάδε ή του δείνα που ψέγει ένα στέλεχος, ή μια “τάση”, και δεν ιδρώνει το αυτί τους όταν ο αρχηγός τους παραδίδεται βορά ως υποψήφιος για νέο δοσιλογισμό;

Έτσι, θα ξανακυβερνήσουν; Την άλλη φορά που θα αποκαλέσουν τον Τσίπρα “συνεργάτη των Τούρκων”, να στείλουν στο Μαξίμου εκτός από λουλούδια και σοκολατάκια.